Στην ταραχώδη ζωή ενός gay υπάρχουν τρία πράγματα που αναμφίβολα κάποια στιγμή θα δυσκολευτεί να ανακαλύψει . Σχέση που να ξεπεράσει το εξάμηνο , δουλειά πλήρους απασχόλησης και έναν συγκάτοικο οπού η συμπεριφορά του δεν θα 
προκαλεί τα όρια της αντοχής του. Οι πιθανότητες να πετύχεις το τελευταίο μάλιστα όταν η αγγελία σου αναγράφει ‘’Δεν έχω δουλειά , ούτε χρήματα αλλά θέλω συγκάτοικο’’ είναι τόσο απογοητευτικές που θα έλεγε κανείς ‘’Μην κουράζεσαι φίλε , τζάμπα κόπος’’ . Όμως ας όψεται η ανάγκη και ένας κάλπικος έρωτας που με μετέτρεψαν σε έναν άπορο , άστεγο και άνεργο νέο που ζητιάνευε ελεημοσύνη. Εν τέλει οι προσευχές μου εισακούστηκαν , η μοίρα μου χαμογέλασε και στην ατζέντα μου προστέθηκε άμεσα ένα ραντεβού με υποψήφιο ‘’σωτήρα’’ στην πλατεία του Συντάγματος.
Ακριβώς στις οκτώ το βράδυ , ήμουν έξω από το σταθμό του μετρό .Ανάμεσα στους βιαστικούς περαστικούς , διακρίνω κάποιον να με πλησιάζει χαμογελώντας. ‘’Είσαι ο Κώστας ;’’ με ρωτάει με τον ιδρώτα να τρέχει στο πρόσωπο του . ‘’Ναι. Νίκος , σωστά ;’’ απαντώ με την φωνή μου να τρεμοπαίζει , αγχωμένος για το πώς θα εξελισσόταν η συνάντηση αυτή.’’ Εεε, δεν το πιστεύω … δεν ξέρω πώς να στο πω . Είμαι gay και τυχαίνει να είσαι ο τύπος μου’’ μου λέει εμφανώς ταραγμένος ,στον δρόμο για το σπίτι του. ‘’Οκ , και ποιος δεν είναι στις μέρες μας ;’’ απαντώ σοκαρισμένος από την ξαφνική δήλωση του προσπαθώντας να την διαχειριστώ με διπλωματία και χιούμορ. Φτάνοντας στο διαμέρισμα του, με βγάζει στο μπαλκόνι για να δω την θέα προς τον Λυκαβηττό. ‘’Αυτό είναι το σπίτι όπως βλέπεις , δεν θέλω να μου δώσεις ενοίκιο ,ούτε κάτι για τους λογαριασμούς . Μόνο όταν βρεις δουλειά να πάρεις κανένα απορρυπαντικό , γενικά οτιδήποτε αναλώσιμο’’ .
Αν οι προβλέψεις για το ξέσπασμα μιας καταιγίδας ‘’γεννιούνται’’ από την θέα ενός συννεφιασμένου ουρανού , το σημάδι πως ένας άγνωστος πρόκειται μέσω της … ‘’φιλανθρωπικής’’ του βοήθειας να κυνηγήσει τα προσωπικά του οφέλη είναι η απροσδόκητη γενναιοδωρία του . ‘’Έχω αρκετούς γνωστούς σε κανάλια , θα πάρω τηλέφωνο να ρωτήσω αν γίνεται να σε βάλουμε κάπου’’ με ενημερώνει αφού του είπα πως το να ασχοληθώ με την δημοσιογραφία, είναι παιδικό μου όνειρο . Μια ατζέντα ξεπροβάλλει μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα στα χέρια του και εγώ μαγεμένος από τα τηλέφωνα πρωτοκλασάτων τηλεπερσόνων του εγχώριου lifestyle που παρέλαζαν στις σελίδες του , να αναρωτιέμαι μήπως τελικά αυτή είναι η πολυπόθητη ευκαιρία που εδώ και χρόνια περίμενα . Βλέπετε, ο Νίκος εκτός από ένας στερημένος ερωτικά παχύσαρκος 30άρης, ήταν και κριτικός θεατρικών παραστάσεων σε μια από αυτές τις βαρετές άχρωμες φυλλάδες που καταστρέφουν την διάθεση μας με τα πρωτοσέλιδα τους. ‘’Θα ρωτήσω αύριο και θα σε ενημερώσω Νίκο μου’’ του απαντάει γνωστή πανελίστρια μεσημεριανής εκπομπής . ‘’Πάει και αυτό , αύριο θα ξέρουμε. Είδες αν υπάρχει θέληση ; ‘’ με ρωτάει υπονοώντας εμμέσως πλην σαφώς , πόσα θα μπορούσα να αποκτήσω αν ανταποκρινόμουν στο ερωτικό κάλεσμα του.
‘’Μπαίνω να κάνω ένα μπανάκι , όταν βγω θα συζητήσουμε περί δουλειάς ‘’ . Η ηρεμία που μου παραχώρησε η απουσία του, έκανε την φαντασία μου να καλπάζει . Ντυμένος με ακριβά ρούχα να περπατώ στους διαδρόμους μεγάλων καναλιών , κάνοντας παρέα στα διαλλείματα με παρουσιάστριες που πάντα έλαμπαν στον φακό.Meetings για το περιεχόμενο της αυριανής εκπομπής να γίνονται το τέλειο τέλος μιας ημέρας και στα γενέθλια μου ευχές από κάθε διάσημη προσωπικότητα να καταφτάνουν από κάθε μεριά. Η ομορφιά αυτών των εικόνων, διασπάστηκε αμέσως όταν τον είδα με μια άσπρη πετσέτα τυλιγμένη στην μέση του ,να πλησιάζει προκλητικά με ύφος ‘’Τώρα θα γίνουν όλα’’ στο κρεβάτι που ήμουν ξαπλωμένος. ‘’Το μόνο που θέλω είναι να ξαπλώσω πάνω σου’’ μου λέει με την ένταση ενός ναρκομανή που του λείπει η δόση του, ενώ εγώ σκέφτομαι ‘’Ε ρε , κακό που μας βρήκε’’. Το βάρος του με έκοβε την ανάσα , έτσι επιστράτευσα όλη την υπομονή μου για να αποφύγω πιθανές παρεξηγήσεις . Μέχρι που προσπάθησε με το ζόρι να με φιλήσει και σαν να ήμουν πομπός ηλεκτροσόκ, τον πέταξα από πάνω μου, αποχωρώντας σιωπηλά από την ‘’σπηλιά του λύκου’’.
Περιττό να σας πω, για την σατανική ικανοποίηση που ένιωσα δυο μήνες μετά, όταν 
τον συνάντησα τυχαία σε εστιατόριο στο Γκάζι, όπου με πλησίασε για να την ‘’πέσει’’ σε ένα φίλο μου. Εργαζόμουν ήδη σε γνωστή αλυσίδα καταστημάτων ρούχων , ήμουν ερωτευμένος με την προσεχώς σχέση μου και το πρόσωπο μου έλαμπε από ευτυχία καθώς του τα έλεγα. Εγώ είχα εξελιχθεί, ενώ αυτός είχε παραμείνει ο μεμψίμοιρος κακομοίρης των βορείων προαστίων.
‘’Με τον σταυρό στο χέρι κανείς δεν πηγαίνει πουθενά’’ επαναλάμβανε ο πατέρας μου όταν η συζήτηση στρεφόταν γύρω από τους νεόπλουτους -εν μια νυκτί- επιχειρηματίες του νησιού. Είτε ευθύνεται η ‘’ασθενής’’ οικονομική κατάσταση της χώρας που έχει αποδείξει πως εμπλουτίζει με προνόμια τους λωποδύτες , είτε εκείνες οι παρεμβολές από τον παρελθόν που εισβάλλουν στο μυαλό μου σε μορφή οικογενειακής οικειότητας , το αποτέλεσμα παραμένει αμετάβλητο . Από εκείνο το βράδυ , συνεχώς αναρωτιέμαι αν βιάστηκα να αρνηθώ την βοήθεια του έναντι οποιουδήποτε ανταλλάγματος . ‘’Θα μπορούσα να τον αφήσω να με συστήσει στον κύκλο του και μόλις καθιερωνόμουν , να τον παρατούσα απολαμβάνοντας ήρεμος τους ‘’καρπούς’’ της θυσίας μου. Εξάλλου και εκείνος αυτό πήγε να κάνει , να προσπαθήσει να με εκμεταλλευτεί για να επωφεληθεί. Εγώ γιατί να μην πράξω αναλόγως; ‘’ σκέφτομαι κάθε φορά που ο δρόμος για την κορυφή γεμίζει με αγκάθια και κακοτράχαλες λακκούβες.
Είναι εντυπωσιακό το πόσα είμαστε σε θέση να διεκδικήσουμε αν χρησιμοποιήσουμε έξυπνα και μεθοδικά, το sex appeal μας! Και σαφώς καθόλου αδικαιολόγητα, μιας και το σεξ είναι μια από τις σφοδρότερες ανάγκες που επηρεάζει τις σχέσεις μας με τους άλλους, τις φιλοδοξίες και τις εσωτερικές μας συγκρούσεις , τον τρόπο με τον οποίο οργανώνουμε το χρόνο μας και το πώς ξοδεύουμε τα χρήματά μας. Αυτό το γνωρίζουν καλά οι διαφημιστές που συχνά χρησιμοποιούν την ακατανίκητη έλξη του σεξ ως δόλωμα στο κυνήγι των μεγαλύτερων κερδών και κατ’ επέκταση της επαγγελματικής τους καταξίωσης. Ακόμα και τα έντυπα μεγάλης κυκλοφορίας δεν παραλείπουν να εμπορευτούν το σεξ. Ένα γυμνό εξώφυλλο βρίσκεται στην πρώτη γραμμή λύσεων ανάγκης όταν η αύξηση των πωλήσεων είναι απαραίτητη . Αυτό συμβαίνει γιατί η αγορά ενός ‘’φτηνού’’ προϊόντος γίνεται γρήγορα κι αυθόρμητα, χωρίς να προλάβει να παρεμβληθεί η σκέψη, η κουλτούρα ή η ηθική. Το σεξ είναι μια τεράστια πηγή ενέργειας που όταν καταπιέζεται ή καταστέλλεται μπορεί να γίνει διαστροφή και μανία. Η πορνογραφία, αποτελεί συχνά διέξοδο εκτόνωσης των καταπιεσμένων ενστίκτων. Συνεπώς δεν προκαλεί ερωτηματικά, το γεγονός πως οι τζίροι της διεθνής βιομηχανίας πορνό παρουσιάζουν συνεχόμενη άνοδο. Εν τούτοις , μήπως όλα αυτά είναι συμπτώματα λανθασμένου τρόπου αντιμετώπισης του ερωτισμού μας ;
‘’Την βλέπεις αυτή ;’’ με ρωτάει ο Παρασκευάς δείχνοντας μου με ένα νεύμα, μια πανέμορφη ξανθιά γυναίκα που στάθμευε την μαύρη Mercedes της έξω από το club ‘’8th Sin’’ . ‘’Είναι πόρνη πολυτελείας. Έχω ακούσει πως έχει στα … πόδια της το μισό υπουργικό συμβούλιο . Κοίτα την πως κορδώνεται. Απορώ πως δεν ντρέπεται να κάνει τέτοια δουλειά’’ με ενημερώνει όσο εγώ τον προτρέπω να χαμηλώσει τον τόνο της φωνής του, για να μην καρφωθούμε. Έμεινα να την παρατηρώ για ώρα. Φαινομενικά τα είχε όλα . Θεϊκή ομορφιά , χρυσά κοσμήματα να στολίζουν το λαιμό της και την αύρα μιας star . Όμως το πρόσωπο της ήταν προβληματισμένο , σαν να πληροφορήθηκε μόλις κάποια δυσάρεστη είδηση. ‘’Δεν θα πηγαίνουν καλά οι δουλειές’’ σχολιάζω χασκογελώντας στον φίλο μου . ‘’Μπα , μονίμως έτσι είναι’’ ήταν η απάντηση του, που με έκανε να καταλάβω πολλά.
Καμία θυσία που γίνεται στον βωμό της επιτυχίας δεν τυχαίνει ‘’αναίμακτης’’ εξέλιξης
, ιδίως σε αυτές που ξεπουλάς τις ηθικές σου αξίες για ένα κομμάτι … εύπορης ζωής . Η ‘’δολοφονία’’ του αυτοσεβασμού σου είναι ένα έγκλημα γεμάτο ‘’πικάντικα’’ μυστικά που αν και στην αρχή είναι πολύ εύκολο ένα γεμάτο πορτοφόλι να καλύψει το βάρος τους, στην ουσία δεν πρόκειται για τίποτα άλλο από ένα προσωρινό σαμποτάζ ενοχών και τύψεων. Βέβαια , το χέρι μου στην φωτιά δεν το βάζω. Οι αντιδράσεις και τα συναισθήματα που πηγάζουν μετά από κάθε πράξη διαφέρουν ανά κάθε χαρακτήρα . Για παράδειγμα μπορεί κάποιος που βίωσε την ανέχεια της φτώχιας στα παιδικά του χρόνια, να υποσχέθηκε στον εαυτό του ασυνείδητα ,πως δεν θα επιτρέψει να ξαναπεράσει τα ίδια , άνευ κόστους. Αλλά ακόμα και αυτός, θα έχει την δύναμη να μην ανατρέψει το αλισβερίσι ‘’επιβίωσης’’ σε ένα ανισσόροπο ‘’δούναι και λαβείν’’ , πληγώνοντας την ψυχή του ; Από την άλλη, μήπως τελικά ο μύθος της ‘’καριέρας μέσω κρεβατιού’’ κρύβει μια δόση αδιάλλακτης αλήθειας ;
Κώστας Πάρης
