Επιτέλους , μύρισε καλοκαίρι . Από την αλμύρα της θάλασσας στα χείλη σου μέχρι την δροσιά του καρπουζιού και από το ζεστό άγγιγμα του ήλιου στο κορμί σου μέχρι τον κόσμο που ξεχύνετε στις παραλίες , όλα μοιάζουν να σε προτρέπουν να αφοσιωθείς στον εαυτό σου. Να διασκεδάσεις , να φλερτάρεις , να κάνεις άφθονο σεξ και να ζήσεις ελεύθερος μακριά από κάθε ασφυκτικό κλοιό . Να νιώσεις απαλλαγμένος από κάθε υποχρέωση και ευθύνη , όπως τότε που η μόνη σου καλοκαιρινή έγνοια, ήταν τι παιχνίδι θα έκρυβε η βάση από το κυπελάκι του παγωτού σου. Με ανανεωμένη διάθεση επιτέλους (!) και έτοιμος να φλερτάρω και γιατί όχι , να γνωρίσω έναν νέο έρωτα θέλω να σας διηγηθώ κάποιος ιστορίες φλερτ που έχουν ‘’κλειδωθεί’’ στο μυαλό μου . Ελάτε να τις ‘’ξεκλειδώσουμε’’ μαζί …
‘’Ουράνιο τόξο’’ μέσα στην καταιγίδα !
5 Μαρτίου 2012 Μετά από επανειλημμένες παρακλήσεις , δέχομαι να επισκεφτώ το διαμέρισμα που πρόσφατα είχε νοικιάσει ο Μιχάλης με τον σύντροφό του, στο Πέραμα. Η καταιγίδα ήταν τόσο έντονη που αισθανόμουν πως έκανα κατακόρυφες βουτιές στη θάλασσα , το εστιατόριο με την μεγάλη φωτεινή επιγραφή ( σήμα κατατεθέν για την στάση μου) άφαντο και το δρομολόγιο του λεωφορείου να έχει εξελιχθεί στο εξπρές του μεσονυκτίου, με βασικό σκηνικό, αποκρουστικές αραιοκατοικημένες περιοχές. Έτσι με τον φόβο πως θα βρεθώ στην ‘’Χώρα του πουθενά’’ , κατέβηκα λίγες στάσεις πριν. Αφού περίμενα αρκετή ώρα, διακρίνω μέσα στο σκοτάδι μια αντρική ψιλόλιγνη φιγούρα . ‘’Να σας κάνω μια ερώτηση ,ξέρετε ποιο λεωφορείο παίρνω για το κέντρο του Περάματος ;’’ . Μαγεμένος . Αυτό ένιωσα όταν οι ματιές μας διασταυρώθηκαν . Μελαχρινός με μουσάκι , γύρω στα 23 , casual look και ένα χαμόγελο που θα κόλαζε μέχρι και αγγέλους . Αφού μου ζήτησε περεταίρω λεπτομέρειες -πάντα με το χαμόγελο ναφωτίζει το πανέμορφο πρόσωπο του- άρχισε να μου ρίχνει κλεφτές ματιές και να προσπαθεί να πιάσει συζήτηση με κλασσικές ατάκες, που όμως στο στόμα του έπαιρναν την αίγλη λογοτεχνικών αριστουργημάτων . ‘’Θα κατέβω μαζί σου , να σου δείξω ακριβώς πουείναι ‘’ μου λέει , ‘’Έπεσα σε Άγιο ή με φλερτάρει ;’’ αναρωτιέμαι. Το δεξί τραυματισμένο του πόδι, που μετά βίας το πατούσε στο δρόμο , μου έδωσε την απάντηση. ‘’Κανένας δεν είναι τόσο καλός, αν δεν επιδιώκει κάτι’’ σκέφτομαι και όμως ούτε το ανυπόμονο βλέμμα του σε συνάρτηση με τις αμήχανες χειρονομίες του, που φώναζαν ‘’Ανταπέδωσε κάτι , δεν θέλω να σε χάσω’’ ήταν ικανά να αλλάξουν την αδικαιολόγητη παγωμένη αντίδραση μου. Μουντζώστε με παρακαλώ…
Χαμένοι στην μετάφραση
11 Ιουνίου 2012 Πρώτο μπάνιο στην θάλασσα για φέτος, με την παραλία ακριβώς όπως μου αρέσει , άδεια. Κάτι που δυστυχώς , δεν κράτησε για πολύ . Όσο προσπαθώ να συνηθίσω την όχι και τόσο κρύα θάλασσα ,πλησιάζει ένας κοντά στα 30, με κανό . Η συνομιλία που ακολουθεί πραγματοποιήθηκε στην αγγλική διάλεκτο.
Εκείνος : Καλημέρα , δεν θα κολυμπήσεις ;
Εγώ : Όχι ακόμα.
Εκείνος: Είναι ωραία , θα δεις.
Εγώ: Είσαι Έλληνας ;
Εκείνος: Όχι ,από την Τουρκία !
Βουτάω στην θάλασσα για να τον αποφύγω , με εκείνον να έχει πλησιάσει σε απόσταση αναπνοής.
– Πως σου φάνηκε ;
– Καλή , απαντώ χλιαρά με την ελπίδα να ξεκουμπιστεί.
Όταν βγήκα για ηλιοθεραπεία εκείνος λιαζόταν δίπλα μου, έτσι βρήκα την ευκαιρία να τον περιεργαστώ καλύτερα . Οι υποψίες μου βγήκαν αληθινές . Ο Πέτρος ήταν ένας γνωστός αλλά χαμηλών τόνων ομοφυλόφιλος στο νησί και …. Έλληνας, που όχι μόνο τον ήξερα αλλά τον είχα πετύχει πάμπολλες φορές στον δρόμο να με παρατηρεί ενώ στο παρελθόν με είχε εξυπηρετήσει κάνα δυο φορές στο περίπτερο οπού εργαζόταν . Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα άλλο από το να γελάσω με την ψυχή μου καλύπτοντας το πρόσωπο μου . ‘’Πόσο χαζός και απελπισμένος μπορεί οδόλιος να είναι ’’ αναρωτήθηκα .
‘’Βιτρίνα’’ ωριμότητας
Απρίλιος 2012 ‘’Περνούσα έξω από μια εκκλησία στον πεζόδρομο της Αιόλου. Λόγω Μ. Εβδομάδας υπήρχε μεγάλος συνωστισμός. Παρόλα αυτά το μάτι μου έπεσε σε έναν τύπο που με κοιτούσε’’ περιγράφει ο Παρασκευάς. ‘’ Για αρκετή ώρα φλερτάραμε ωσότου κάθισε σε ένα παγκάκι. Με διάθεση να σπρώξω λίγο την κατάσταση , κάθισα δίπλα του. ‘’ Μάνος , χάρηκα’’ μου λέει και μου δίνει το χέρι του . Ήταν ένας φαινομενικά σοβαρός 35άρης καθηγητής Λυκείου με μαύρα μαλλιά και γυαλιά οράσεως . Αν και από μακριά φαινόταν πιο γοητευτικός , άδραξα την στιγμή ξεκινώντας συζήτηση μαζί του. Μου ανέλυε την ιστορία της εκκλησίας όταν ξαφνικά διέκοψε ‘’Είμαι καυλωμένος φίλε , εσύ είσαι ;’’. Σάστισα , δεν ήξερα τι να απαντήσω. ‘’Έχεις πολλές εμπειρίες ;’’ τον ρωτάω. ‘’Κοίτα λόγω του επαγγέλματός μου φοβάμαι να μπλέξω με το ιντερνέτ, δεν ξέρεις ποιος μπορεί να σε ανακαλύψει. Πηγαίνω σε ένα νέο cinema με γκέι πορνό στο Μεταξουργείο όπου πάντα γνωρίζω κόσμο’’ . ‘’Ήταν ότι πιο ξενέρωτο θα μπορούσε να μου πει. Σηκώθηκα να φύγω όταν πάνω στην ένταση έκανα το λάθος να του δώσω τον αριθμό μου . Μισή ώρα αργότερα παίρνω sms ‘’ Με έχεις καυλώσει πάρα πολύ αγορίνα μου’’ , δέκα λεπτά μετά ‘’Θέλω να τιθασεύσεις την π*** μου’’ . Λογικά η αδιαφορία μου του έγινε αισθητή και η ιστορία μας έλαβε τέλος με ένα τρίτο sms ‘’ Καληνύχτα L !’’. Μια εικόνα , μηδέν λέξεις τελικά !
Η ντροπή του πρωτάρη
Ιούλιος 2006 Μια συνάντηση σε κεντρική καφετέρια του νησιού με την Μαρία έμελε να μου προσφέρει το πρώτο μου φλερτ από αγόρι . Ο Αλέξανδρος -ξάδελφοςτης από Θεσσαλονίκη- είχε έρθει για διακοπές και όπως όλα έδειξαν και για να αναστατώσει την ζωή μου . Από την στιγμή που μου έδωσε το χέρι του, για την κλασσική χειραψία γνωριμίας, έδειξε ένα απροσδόκητο ενδιαφέρον για εμένα . Το βλέμμα του επιθετικά ερωτικό και ο λόγος του απευθυνόταν συνεχώς σε εμένα , αν και η παρέα μας αριθμούσε τουλάχιστον επτά άτομα . Η περίεργη αποστροφή που ένιωθα στο να επιστρέψω μια τόσο όμορφη βραδιά, τόσο νωρίς σπίτι και η πρωτόγνωρη εμπειρία που με προκαλούσε να ξεφύγω από τα όρια και να ‘’παίξω λίγο με την φωτιά’’ με έκανε να δεχθώ την πρόσκληση για το σπίτι του. Η ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη , εκείνος να πλησιάζει επικίνδυνα και εγώ να προσπαθώ με ηλίθιες δικαιολογίες να αναβάλλω την επόμενη κίνηση, μέχρι να καταλάβω αν ήθελα να το προχωρήσω. ‘’Πάω να κάνω ένα ντουζάκι’’ μου λέει , χαμογελώντας πονηρά. Η θέα των προφυλακτικών στο τσαντάκι του ήταν αρκετή για να βάλει φωτιά στο παρθένο τότε σώμα μου. ‘’Πάμε να ξαπλώσουμε ;’’ με ρωτά ως την ύστατη προσπάθεια να με χαλαρώσει . Φώτα χαμηλωμένα και τα χείλη του να μαγνητίζουν απροκάλυπτα το φιλί μου . Άγγελοι και δαίμονες έδιναν μάχη στο μυαλό μου . Όλη αυτή η συναισθηματική φόρτιση, τελικά λειτούργησε ψυχοσωματικά με το στομάχι μου να βαράει διάλυση και εκείνος φανερά απογοητευμένος πια, να μου καθαρίζει ροδάκινο , μιας και ήταν το μοναδικό φαγώσιμο στο ψυγείο του.
Το ερωτικό ενδιαφέρον κάποιου είναι αναμφισβήτητα ικανό να ‘’τρέψει’’ τον ναρκισσισμό σου και να εκτοξεύσει την αυτοπεποίθηση σου σε ‘’διαστημικά’’ επίπεδα όπως και να σου χαρίσει το next big thing, φτάνει να αφεθείς. Είτε αυτό είναι μια σχέση, είτε στιγμές καλοκαιρινού κινηματογραφικού ρομάντζου. Παλέτα είναι η ζωή , στο χέρι σου το πινέλο…
Κώστας Πάρης
