Αλλεπάλληλα βλέμματα γεμάτα επιθυμία στον δρόμο , αναρίθμητα μηνύματα στο inbox , περισσότερα like σε φωτογραφίες σου στο Facebook , διαδοχικά φλερτ στο club και χαμόγελα σε κάθε πρόσωπο που αντικρίζεις από το μετρό μέχρι το super market της γειτονιάς σου είναι η καθημερινή ‘’πληρωμή’’ της ομορφιάς . Αρκεί ένα όμορφο πρόσωπο και ένα γυμνασμένο σώμα και ένας υπέροχος κόσμος σου ανοίγει τις πύλες του χωρίς την επιβολή καμίας προσπάθειας . Συνειδητά ή όχι όλοι το γνωρίζουμε ! Αν δεν ισχύει άλλωστε γιατί ξοδεύουμε τόσο πολύ χρόνο για να αποκτήσουμε την δύναμη της ? Αν σε παραξενεύει ο όρος που χρησιμοποίησα για να την περιγράψω κάτσε και σκέψου πόσοι άνθρωποι κάνουν καριέρα στην παγκόσμια showbiz με μοναδικό προσόν την ομορφιά τους και με πόσα μηδενικά στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς αυτή η καριέρα συνοδεύεται ? Σκέψου από το σχολικό μέχρι τον εργασιακό σου χώρο ποιος έλαχε καλύτερης συμπεριφοράς από τους υπόλοιπους και ποιος ξεχώριζε ?
Μετά από το καθιερωμένο δίωρο στο γυμναστήριο, θα διορθώσεις τα μαλλιά και τα ρούχα σου στον καθρέπτη του ασανσέρ καθώς κατεβαίνεις τους ορόφους , στον δρόμο θα σταματήσεις σε κάθε βιτρίνα που θα σου κεντρίσει το ενδιαφέρον ,φαντάζοντας πως θα τονίζει τους κοιλιακούς σου το άσπρο πουκάμισο που βλέπεις .Θα επιστρέψεις σπίτι , αδειάζεις ολόκληρη την ντουλάπα για να διαλέξεις τι θα φορέσεις τρώγοντας ένα μισάωρο πάνω από την collection χειμώνας 2011-2012 που καλύπτει το κρεβάτι σου λες και σε περιμένει το κόκκινο χαλί των Oscar με τα φλας των φωτογράφων όλα στραμμένα πάνω σου. Φυσικά θα κάνεις καθαρισμό προσώπου , θα ντυθείς και θα στηθείς για άλλο ένα μισάωρο στον καθρέπτη για να φτιάξεις το μαλλί και δεν θα ησυχάσεις αν δεν νιώσεις πως είσαι έτοιμος για το show . Γιατί δεν ξέρω αν το κατάλαβες αλλά περί show πρόκειται …. Μια παράσταση εντυπωσιασμού που κάνει την αρχή της στην είσοδο κάθε χώρου εστίασης και τελειώνει μέχρι το τελευταίο σχόλιο κάτω από την φωτογραφία που ανέβασες από την βραδιά.
Χωρίς καμία διάθεση κριτικής αφού όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε και με μια πρόθεση
επισήμανσης του θέματος θέλω να σε ρωτήσω , είσαι ευτυχισμένος που έχεις μπει σε αυτό το τρυπάκι ? Έχεις καταλάβει αν το κάνεις επειδή σε ικανοποιεί ή αν έχεις πιαστεί δέσμιος της ανάγκης σου να γίνεσαι αποδεκτός από όλους, φίλους ή άγνωστους ? Αν σε ολοκληρώνει που η περιποίηση της εξωτερικής εικόνας σου έχει γίνει σκοπός ζωής , κανένα πρόβλημα . Σε αντίθετη περίπτωση προς τι η φασαρία ?’’ Παν μέτρον άριστο’’ συνηθίζεται να λέγεται και να ακούγεται και σίγουρα καθόλου αδίκως . Η φροντίδα του ‘’φαίνεσθε’’ είναι κάτι σαν το ποτό όταν είσαι στα down σου . Θέλεις να πιεις για να ζαλιστείς και να ξεχάσεις ότι σε βασανίζει , όμως πάνω στην συναισθηματική τρικυμία που βιώνεις υπερβάλεις, πίνεις περισσότερο από όσο αντέχεις μέχρι να βρεθείς στα πατώματα να ξερνάς αλκοόλ .Στο θέμα μας αντί να ξερνάς αλκοόλ , βγάζεις μιζέρια και αρνητισμό . Αποτελέσματα μια υπερβολής που σε έχουν μετατρέψει σε άβουλο ρομποτάκι της σημερινής κοινωνικής κατάστασης στην προσπάθεια σου να μην ξεχωρίζεις από τις υπόλοιπες ‘’κούκλες’’ της μεταμοντέρνας περιόδου που δεν ανέχονται κάτι λιγότερο από τέλειες αναλογίες σε αστραφτερό περιτύλιγμα .
Μήπως όμως βρίσκεσαι σε λάθος μονοπάτι ?
Ένα πρόσωπο ταλαιπωρημένο από την ακμή , μαλλιά λαδωμένα με την πιτυρίδα να πρωταγωνιστεί ,δυο φρύδια τεράστια ενωμένα μεταξύ τους που μέχρι την Γ’ Λυκείου δεν έβγαζα για να μην με περάσουν για gay (εδώ γελάμε !) και ένα κοκαλιάρικο κορμί περιτυλιγμένο πάντα με κακόγουστες μπλούζες και φόρμες τουλάχιστον 2 νούμερα πάνω από το δικό μου ήταν το image μου μέχρι το τέλος του Γυμνασίου . Όλο αυτό με έκανε την πιο αδιάφορη προσωπικότητα του σχολείου όμως για αυτούς που με είχαν προσέξει ήμουν ένα συμπαθητικό αγόρι που την μια θα το έβλεπες να ξεκαρδίζεται στα γέλια και την άλλη χαμένο στις σκέψεις του . Πειράγματα από συμμαθητές και από διάφορους άλλους που τώρα έχουν καταλήξει γονείς στα 20 τους έχοντας πάρει τα κιλά της γέννας εκείνοι αντί η γυναίκα τους ( συνήθως η prom queen της εποχής ) με έκαναν να μην θέλω να βγω έξω από το σπίτι , να κοιτάζομαι στον καθρέπτη 100 φορές την ημέρα και να κλαίω την μοίρα μου που ο θεός άλλους τους έπλασε και άλλους τους έκλασε .
Οι καιροί άλλαξαν και μαζί τους και εγώ . Ο νέος μου εαυτός απολάμβανε το shopping όσο δεν πάει , ο καθρέπτης είχε γίνει ο νέος φίλος μου και η ενυδατική κρέμα προσώπου ένα με το δέρμα μου .Τα κολακευτικά σχόλια ερχόταν από πάσα κατεύθυνση και όμως εγώ αντί να χαρώ που η αλλαγή ήταν επιτέλους εμφανής θεωρούσα κακόγουστο όποιον με αποκαλούσε όμορφο ή sexy .Αντί η ψυχολογική μου διάθεση να ανέβει στα ύψη και να νιώσω την αυτοπεποίθηση μου να χτυπάει κόκκινο , παρέμενα στα επίπεδα που η εφηβεία μου μισούσε . Ως επακόλουθο για να καλύψω το κενό που εξακολουθούσε να υπάρχει , άρχισα να ασχολούμαι ακόμα περισσότερο με την εμφάνιση μου αφού πίστευα πως αυτό ήταν η λύση στο πρόβλημα μου .Κορόιδευα τον εαυτό μου! Αρνιόμουν να δεχτώ πως τα κακόβουλα σχόλια του παρελθόντος , είχαν πληγώσει τον εγωισμό μου ανεπανόρθωτα και τους είχα επιτρέψει να καταλάβουν το μυαλό και την ψυχή μου αγνοώντας τα επιδεικτικά αντί να τα λύσω ώστε να μπορώ να προχωρήσω .
Αν δεν τα βρεις με οτιδήποτε αρνητικό ή θετικό σε συνοδεύει , αν δεν εξορκίσεις τους φόβους και τις ανασφάλειες σου , αν δεν αγαπήσεις τον εαυτό σου χωρίς το αστραφτερό αμπαλάζ είτε αυτό λέγεται γραμμωμένο σώμα είτε στιλάτο ντύσιμο απλά θα κάνεις κύκλους μέχρι να σου πει ο ψυχολόγος (που στα 30+ θα επισκεφτείς σίγουρα) πως η ομορφιά όπως και πολλά άλλα είναι ανύπαρκτες έννοιες χωρίς την πίστη !
Κώστας Πάρης
