Δε λέω, καλά τα memes για τον κορωνοϊό, που μας αποτρέπουν απ’ το να πανικοβληθούμε περισσότερο, αλλά όταν συμβαίνει ένα εξίσου τραγικό γεγονός δε νοείται να μην ασχολούμαστε σοβαρά με αυτό.
Αναφέρομαι στη διπλή γυναικοκτονία, που έγινε στην Κηφισιά την Τετάρτη (18/03/20) το απόγευμα. Η είδηση μεταφέρθηκε μεν από ιστοσελίδες και δελτία ειδήσεων, αλλά φάνηκε να μη σόκαρε κανέναν. Ένα ακόμη γεγονός στη δίνη της επικαιρότητας, σωστά;
Η απάντηση είναι όχι. Διότι το έγκλημα που συνέβη ήταν έγκλημα μίσους, ήταν αποτέλεσμα τοξικής αρρενωπότητας, που συχνά αποβαίνει μοιραία εις βάρος θηλυκοτήτων, εν προκειμένω δύο γυναικών, ήταν αποτέλεσμα του ότι επιτρέπουμε ως κοινωνία σε άνδρες να νομίζουν ότι μπορούν να αφαιρούν γυναικείες ζωές, επειδή δεν τους κάνουν το χατίρι. Το ξέρω ότι θα του επιβληθεί ποινή. Οι δύο γυναίκες όμως δε θα γυρίσουν πίσω.
Συγκεκριμένα, ο άνδρας, 35 ετών, πυροβόλησε και σκότωσε εν ψυχρώ την πρώην σύζυγό του και μια φίλη της στο πάρκινγκ ενός super-market στην Κηφισιά το βράδυ της Τετάρτης.
Σύμφωνα με πληροφορίες, μετά το χωρισμό τους είχαν αρκετές διαφωνίες σχετικά με τη διεκδίκηση της επιμέλειας των παιδιών τους. Δε γνωρίζουμε την κατάσταση που επικρατούσε μεταξύ τους πριν το τραγικό γεγονός, τίποτε όμως δε μπορεί να δικαιολογήσει την οποιαδήποτε πράξη βίας, πόσο μάλλον μια εν ψυχρώ δολοφονία.
Πρόκειται για μια ακόμη γυναικοκτονία. Πρόκειται για ένα ακόμη έγκλημα που έχει τις βάσεις του στη συστημική βία εναντίον γυναικών. Δεν είναι τυχαίο τ’ ότι ο άνδρας σκότωσε και τη φίλη της πρώην συζύγου του. Δήλωσε ότι την επηρέαζε, ότι «της έβαζε λόγια» . Προσωπικά, αυτό που ακούω είναι μια κατηγορία απέναντι στη γυναικεία αλληλεγγύη. Μια ενόχληση απέναντι στη στήριξη της μιας γυναίκας από την άλλη, ώστε να μη μένει καμία αβοήθητη. Ακούω σεξισμό.
Εν τω μεταξύ, κάτω από τις σχετικές ειδησεογραφικές δημοσιεύσεις ξεχύθηκε ένας οχετός «αστείων» που αφορούσαν το γεγονός και είχαν ως βάση την καραντίνα και το πώς δε θέλει και πολύ για να απαυδήσουν οι άνδρες και να στραφούν στην έμφυλη βία. Και αυτό με τρομοκρατεί για δύο λόγους: πρώτον γιατί τα άτομα που τολμούν να αστειεύονται με ένα τέτοιο γεγονός αναπαράγουν την κουλτούρα της βίας και, κυρίως, την κανονικοποιούν και δεύτερον γιατί, όπως δείχνουν τα στατιστικά στοιχεία των τελευταίων ημερών, τα «αστεία» αυτά αποτελούν πλέον μια πραγματικότητα.
Σύμφωνα με το Σύνδεσμο για την Πρόληψη και Αντιμετώπισης της Ενδοοικογενειακής Βίας, οι κλήσεις για βοήθεια αυξήθηκαν κατά 30% τις τελευταίες μέρες, από όταν ξεκίνησε δηλαδή η καραντίνα. Δεδομένων των συνθηκών, θα πρέπει να προσέξουμε παραπάνω για ύποπτα περιστατικά που κρύβονται πίσω από κλειστές πόρτες, θα πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση προκειμένου να αποφευχθούν κι άλλα σεξιστικά εγκλήματα. Καμία λιγότερη.
