Μια πρόσφατη τάση των τελευταίων μηνών είναι μετ’ επιτάσεως απόρριψη της λεγόμενης “woke ατζέντας” από κάθε λογής δημοσιολογούντες, που με ιδιαίτερη αυτοπεποίθηση ισχυρίζονται ότι αποτελεί απειλή για την ανθρωπότητα.
του Αποστόλη Καραμπαΐρη
Η κινδυνολογία αυτή πηγάζει από κύκλους που έχουν δείξει ότι θέλουν να αναστρέψουν την πορεία που έχουν χαράξει οι κοινωνίες μας προς μια πιο πλουραλιστική, συμπεριληπτική και εξωστρεφή κατεύθυνση. Ενισχυμένοι μάλιστα από την πρόσφατη εκλογική ενίσχυση των ακροδεξιών δυνάμεων στην Ευρώπη, αλλά και ιδιαίτερα τον παροξυσμό της νέας διοίκησης Trump στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, διεκδικεί να προσεταιριστεί, όχι πια ακραία περιθωριακά στοιχεία, αλλά το μέσο πολίτη.
Το γεγονός ότι ένα τέτοιο αφήγημα προέρχεται από επίσημα χείλη, δείχνει πόσο επικίνδυνες είναι οι διακρίσεις, όταν έχουν θεσμικό μανδύα. Απ’ την άλλη, το σκοπίμως θολό περιεχόμενο -ποιος και ποια ορίζει τι συμπεριλαμβάνεται στη “woke ατζέντα” και τι όχι- είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να πείσουν, γιατί, αν το ονόμαζαν ισότητα ή ίση μεταχείριση ή συμπερίληψη –που είναι η ουσία όλων αυτών στα οποία αντιτίθενται–, δε θα μπορούσαν να προσελκύσουν οπαδούς. Αντίθετα, ο όρος “ατζέντα” δίνει έναν τόνο συνωμοτικό.
Απέναντι στις νέες αυτές τάσεις, που βαφτίζουν τον αγώνα για ισότητα “woke ατζέντα” για να τον απονομιμοποιήσουν, στο Thessaloniki Pride ως κίνημα ενεργών πολιτών, δεν μπορούμε να μείνουμε με σταυρωμένα χέρια. Βγαίνουμε στο δημόσιο χώρο με μια εκστρατεία για την ευαισθητοποίηση και κατανόηση των δικαιωμάτων και των αξιών μας, ως ανάχωμα στις ξένες τάσεις που θέλουν να μας επιβληθούν. Μια εκστρατεία για το αυτονόητο αίτημα για ισότητα και ίση μεταχείριση με μια κοινωνία δημοκρατική, ευρωπαϊκή και πλουραλιστική.
Η εκστρατεία αυτή εντάσσεται στο έργο PROUD, που υλοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος BUILD, με φορέα υλοποίησης το Thessaloniki Pride. Το BUILD συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσω του προγράμματος Citizens, Equality, Rights and Values (CERV), το Ίδρυμα Μποδοσάκη και το Κέντρο Στήριξης ΜΚΟ.
Η επίθεση στην πλουραλιστική κοινωνία και στα κεκτημένα της γίνεται συνήθως με εύπεπτα επικοινωνιακά μηνύματα, συχνά συνθήματα, που τις περισσότερες φορές βασίζονται σε στερεότυπα, ψευδείς πληροφορίες ή αντιεπιστημονικές απόψεις. Και γι’ αυτό είναι καταστροφική η λειτουργία τους, γιατί οι οπαδοί τους τα διαδίδουν άκριτα, επειδή ανταποκρίνονται σ’ αυτά που θέλουν να πιστεύουν, ενώ η αποδόμησή τους με βάση τη λογική και τα γεγονότα σπάνια λαμβάνει μεγάλες διαστάσεις και έρχεται αργά, όταν έχει γίνει η ζημιά.
Η συμβολή της εκστρατείας PROUD στην ευαισθητοποίηση της κοινωνίας και στην υπεράσπιση των κεκτημένων της φιλελεύθερης δημοκρατίας μας έρχεται με ισχυρά μηνύματα αποδοχής και συμπερίληψης, που είναι απόλυτα συνυφασμένα με τον εθνικό και ευρωπαϊκό μας χαρακτήρα. “Ελευθερία ή θάνατος” είναι το εθνικό μας σύνθημα, που τονίζει τις αξίες της ελευθερίας και της αυτοθυσίας. “Ενωμένοι στην πολυμορφία” το σύνθημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που αντανακλά τις αξίες της κοινωνικής συνοχής και της διαφορετικότητας. Όλες αυτές τις αξίες που έχουν περάσει στο κοινωνικό μας συμβόλαιο υπηρετεί και η εκστρατεία μας, παράλληλα με τη συντροφικότητα, τη γονεϊκότητα, την οικογένεια, την αγάπη, αξίες επίσης οικουμενικές. Η εκστρατεία μας λοιπόν θέλει να υπενθυμίσει ότι και οι ΛΟΑΤΚΙ+ όπως κάθε άνθρωπος έχουμε ίσα δικαιώματα και συμμετοχή στην κοινωνία μας και οποιαδήποτε απόπειρα σχετικοποίησης των δικαιωμάτων μας αυτών είναι απαράδεκτη, παράλογη και ξένη προς την κουλτούρα μας.
Στην πλουραλιστική και ανοιχτή κοινωνία μας όλα αυτά προστατεύονται απ’ τους θεσμούς που έχουμε χτίσει. Όμως τους θεσμούς τους κάνουν οι άνθρωποι, γι’ αυτό και οι ενεργοί πολίτες χρειάζεται να επαγρυπνούμε, να τους υπερασπιζόμαστε και να προωθούμε τις αξίες που προστατεύουν. Γιατί αυτές είναι οικουμενικές, τα δικαιώματα αδιαπραγμάτευτα και δεν εξαρτώνται από πρόσκαιρες πολιτικές συγκυρίες.
Θέλοντας να δυναμώσουμε το μήνυμα αυτό, επεκτείνουμε τα μηνύματα αυτά και στο φετινό 13ο Thessaloniki Pride, που θα γίνει από 16 ως 21 Ιουνίου, για να χτίσουμε πάνω στην καμπάνια μας και να γίνει ξεκάθαρα κατανοητό ότι τα ίσα δικαιώματα δεν είναι μέρος της ατζέντας συγκεκριμένου πολιτικού χώρου, αλλά διατρέχουν όλο το δημοκρατικό τόξο, και ότι τα κεκτημένα του πολιτισμού μας, αυτό που πρόσφατα ονομάσαμε “ευρωπαϊκός τρόπος ζωής”, δεν είναι υπό διαπραγμάτευση.
