Σκουρλέτης: αντίθετο σε δημόσια τάξη / χρηστά ήθη το επώνυμο τέκνου ζεύγους γυναικών

Κατόπιν κοινοβουλευτικής ερώτησης 12 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ για την άρνηση του Ειδικού Ληξιαρχείου του Υπουργείου Εσωτερικών να καταχωρήσει ληξιαρχική πράξη γέννησης τέκνου που έλαβε το επώνυμο της συζύγου της μητέρας του (βλ. εδώ), απαντήσεις δόθηκαν από τον υπουργό Δικαιοσύνης και τον υπουργό Εσωτερικών.

Ο (πρώην) υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρώπινων Δικαιωμάτων κ. Παρασκευόπουλος αντί να απαντήσει τί συγκεκριμένο πρόκειται να πράξει σε επίπεδο νομοθεσίας για την ανεπιφύλακτη αναγνώριση των γονέων του παιδιού, όπως επιβάλλει η Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού (η επιλογή του ονόματος τέκνου ήδη δίνεται από τον νόμο για το σύμφωνο συμβίωσης), αναφέρει στην απάντησή του -γενικά και αόριστα- ότι το υπουργείο του υλοποιεί δράσεις “Δικαιοσύνης φιλικές για τα παιδιά” και ότι αναμένεται η έναρξη εργασιών μιας νομοπαρασκευαστικής επιτροπής για θέματα οικογενειακού δικαίου. Περαιτέρω, για το γεγονός ότι το Ειδικό Ληξιαρχείο δεν εφαρμόζει το άρθρο 10 του νόμου για το σύμφωνο συμβίωσης, που εισηγήθηκε ο ίδιος, δηλώνει αναρμόδιος και παραπέμπει στο Υπουργείο Εσωτερικών.

Ο νυν υπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης κ. Σκουρλέτης, αφού αναπαράγει τα άρθρα του Αστικού Κώδικα για την έννοια της συγγένειας, θέμα άσχετο με το δικαίωμα των ατόμων που συνάπτουν σύμφωνο συμβίωσης να επιλέξουν το επώνυμο του παιδιού τους, στη συνέχεια ξεθάβει μια γνωμοδότηση του 1998 που αναφέρει ότι ο Ειδικός Ληξίαρχος μπορεί να εφαρμόζει το άρθρο 33 του Αστικού Κώδικα, κατά το οποίο “διάταξη αλλοδαπού δικαίου δεν εφαρμόζεται αν η εφαρμογή της προσκρούει στα χρηστά ήθη ή γενικά στη δημόσια τάξη“. Μια γνωμοδότηση που έχει κατ΄ ουσίαν ανατραπεί από μεταγενέστερες του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και που αφορά το εφαρμοστέο αλλοδαπό δίκαιο, ενώ η υπόθεση του τέκνου αφορά εφαρμογή εθνικού, Ελληνικού δικαίου! Αξίζει να σημειωθεί ότι η απάντηση που δόθηκε από το Ειδικό Ληξιαρχείο στους δικηγόρους του τέκνου δεν ανέφερε τίποτε απολύτως για χρηστά ήθη και δημόσια τάξη! Επομένως, το επινόημα αυτό αποτελεί αποκλειστική συμβολή του ίδιου του υπουργού Εσωτερικών στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου που απλά επιβαρύνει ακόμη περισσότερο την θέση της Ελληνικής Δημοκρατίας ενώπιον του εν λόγω τέκνου.

Επομένως, ο κ. Σκουρλέτης μας λέει ουσιαστικά ότι ένα βρέφος που γεννήθηκε από Ελληνίδα και εγγράφηκε στο βρετανικό ληξιαρχείο με το επώνυμο της συζύγου της, θα παραμείνει για πάντα στην Βρετανία – αφού δεν μπορεί να πάρει διαβατήριο αν δεν μεταγραφεί η ληξιαρχική πράξη γέννησης στο Ειδικό Ληξιαρχείο – επειδή το επώνυμό του συνιστά… απειλή για τα χρηστά ήθη και την δημόσια τάξη!!! Χωρίς βέβαια να μας εξειδικεύει σε τί συνίσταται αυτή η “απειλή”, αφού το Κράτος δεν τολμάει να ονοματίσει την θεσμική ομοφοβία του: περιμένει να την ονοματίσουν τα Δικαστήρια, κατά προτίμηση τα Ευρωπαϊκά. Γιατί το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε σειρά αποφάσεών του έχει κρίνει ότι τα ληξιαρχεία κρατών της Ε.Ε. οφείλουν να δέχονται τα στοιχεία ληξιαρχικών πράξεων από άλλες χώρες της Ε.Ε. γιατί αλλιώς παραβιάζεται η ελευθερία μετακίνησης προσώπων κατά τις ιδρυτικές Συνθήκες της Ένωσης!