Είναι πρωτοφανείς οι αντιδράσεις σχολιαστών οι οποίες φτάνουν να αδιαφορούν ακόμα και για την ανθρώπινη ζωή ανθρώπων που θεωρούν κατώτερους.
γράφει ο Γιώργος Τσιτιρίδης για το parallaximag.gr
Οι πιο συνηθισμένες εκφράσεις που θα ακούσει κανείς σχετικά με τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα είναι πως ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει ότι θέλει στην προσωπική του ζωή αρκεί να μην προκαλεί, δεν έχω πρόβλημα με τη ζωή του άλλου αλλά όχι να υιοθετεί και παιδιά, πολύ μεγάλη ορατότητα και προβολή στους ΛΟΑΤΚΙ και το κλασικό δεν υπάρχει ομοφοβία, τρανσφοβία στην Ελλάδα, οι ΛΟΑΤΚΙ είναι αποδεκτοί αλλά αδυνατούν να το καταλάβουν πως τα Pride και οι δράσεις ορατότητας είναι περιττά και υπερβολικά.
Το πρωτοφανές έγκλημα της τρανς Άννας Ιβάνκα διέψευσε αυτές τις παραδοχές και έφερε στην επιφάνεια μπόλικη τρανσφοβία, misgendering, τα άλυτα ζητήματα των τρανς των σεξεργατριών καθώς και περιστατικά βίας ψυχολογικής και σωματικής που υφίστανται καθημερινά. Δεν υπάρχει τρανς κορίτσι που να έχει αφηγηθεί κομμάτια από την ζωή της και να μην υπάρχουν σε αυτά επεισόδια κακοποίησης. Το ότι δεν έχουμε συχνότερους θανάτους στην Ελλάδα δεν σημαίνει ότι έχουμε λύσει τα περιστατικά τρανσφοβίας και ομοφοβίας διότι αν ήμασταν σε καλό δρόμο δεν θα παρατηρούσαμε αύξηση του σχολικού εκφοβισμού και των βίαιων επεισοδίων που δυστυχώς καταλήγουν στο έγκλημα.
Τις τελευταίες ημέρες όπως είναι άλλωστε λογικό οι φωτιές, οι ακραίες καιρικές συνθήκες καύσωνα, μονοπώλησαν τα ΜΜΕ και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με αποτέλεσμα ένα νέο αποτρόπαιο ομοφοβικό έγκλημα να περάσει απαρατήρητο.
Πρόκειται για την δολοφονία του 64χρονου στην Μενεμένη της Θεσσαλονίκης. Όπως αρχικά έγινε γνωστό το θύμα βρέθηκε στο πάτωμα της κρεβατοκάμαρας του μέσα σε λίμνη αίματος και έφερε τραύματα και κακώσεις στο κεφάλι από αιχμηρό αντικείμενο. Το θύμα ήταν γυμνό και έφερε στο λαιμό βρόχο από σχοινί, η μια άκρη του οποίου ήταν δεμένη στο πορτάκι επίπλου ενώ στο ύψος της βουβωνικής χώρας ήταν ακουμπισμένο μαχαίρι.
Κατά την αυτοψία στον τόπο του εγκλήματος βρέθηκαν δύο μαχαίρια κουζίνας καρφωμένα στο στρώμα της κρεβατοκάμαρας και στην οριζόντια κολώνα του σαλονιού είχε εντυπωθεί με αίμα του θύματος η λέξη “Παιδεραστής – 1”.
Την ίδια ημέρα ο δράστης ένας νεαρός 29 ετών παραδόθηκε στην αστυνομία. Στην κατάθεση του ισχυρίστηκε πως στις 4 τα ξημερώματα και ενώ καθόταν σε παγκάκι στην περιοχή του νέου σιδηροδρομικού σταθμού τον προσέγγισε το θύμα και μετά από σύντομη γνωριμία πήγαν στο διαμέρισμα του προκειμένου να κάνει κάποιες εργασίες με αμοιβή. Στην συνέχεια ισχυρίστηκε πως ενώ έκανε τις εργασίες που του ζήτησε ο 64 χρόνος του επιτέθηκε με σκοπό να τον βιάσει και κατά την διαμάχη τους τον σκότωσε.
Λίγα 24ωρα πριν προβεί στην ανθρωποκτονία, ο 29χρονος που είχε πρόσφατα αποφυλακιστεί για κλοπές και ναρκωτικά, παρουσιάστηκε σε αστυνομικό τμήμα της Θεσσαλονίκης, όπου κατέθεσε – ψευδώς όπως αποδείχθηκε – ότι δολοφόνησε δύο αλλοδαπούς οι οποίοι αποπειράθηκαν να τον ληστέψουν. Ισχυρίστηκε δε, ότι πέταξε τα πτώματά τους στον Γαλλικό Ποταμό.
Για τον ισχυρισμό αυτό σχηματίστηκε δικογραφία για ψευδή καταγγελία, πράξη για την οποία καταδικάστηκε σε φυλάκιση 8 μηνών, με 3ετή αναστολή. Η αδελφή του ανέφερε ότι προέβη στην καταγγελία αυτή γιατί ήθελε να επιστρέψει στη φυλακή προκειμένου να αποτοξινωθεί ενώ αντιμετωπίζει ψυχολογικά προβλήματα.
Υπάρχει κάποιος που είναι αρμόδιος στο να μπορεί να κρίνει από την συμπεριφορά, την ψυχική κατάσταση ενός κατηγορουμένου και αν αυτός είναι επικίνδυνος για το κοινωνικό σύνολο; Θα μπορούσε να είχε αποτραπεί ο φόνος αν έγκαιρα διαπιστωνόταν η περίεργη συμπεριφορά του;
Κοιτώντας κανείς ξανά την κατάθεση κι αν είναι γνώστης της Θεσσαλονίκης μπορεί να καταλάβει πως τα πράγματα πιθανό να έγιναν διαφορετικά από ότι τα περιγράφει ο θύτης.
Η περιοχή του νέου σιδηροδρομικού σταθμού ήταν πάντα σημείο προσέλκυσης γκέι αντρών, παλαιότερα και τρανς που μετατοπίστηκαν προς την οδό Γιαννιτσών και είναι σημείο εύρεσης ερωτικής συντροφιάς.
Το θύμα είναι κάπως απίθανο να κάλεσε κάποιον που μόλις γνώρισε στις 4 η ώρα τα χαράματα για επισκευές στο σπίτι του και πιο πιθανό να επρόκειτο για ερωτική συνδιαλλαγή. Ο δολοφόνος ήξερε πολύ καλά που πήγαινε και για ποιο σκοπό, διότι είναι λίγο απίθανο να πίστεψε πως κάποιος τον καλεί εκείνη την ώρα για επισκευαστικές εργασίες. Το θύμα για όσους τον γνώριζαν ήταν θαμώνας της ευρύτερης περιοχής του βαρδάρη και για χρόνια έκανε βόλτα με την μοτοσυκλέτα του διατηρώντας φιλικές σχέσεις με πολλούς άλλους που συχνάζουν εκεί. Επρόκειτο για ένα φιλήσυχο άνθρωπο, ομοφυλόφιλο που δεν ήθελε να δίνει δικαιώματα και διατηρούσε κρυφή την ερωτική του ζωή ψάχνοντας εφήμερες επαφές σε πάρκα και πιάτσες. Ποτέ δεν κυνήγησε παιδιά οπότε η επιγραφή στο τοίχο είναι μάλλον η γνωστή σύγχυση που έχουν δυστυχώς αρκετοί μέχρι σήμερα και το επιβεβαιώνει και η αντίδραση τους στην υπόθεση Λιγνάδη πως ο ομοφυλόφιλος είναι και παιδεραστής.
Ο ομοφυλόφιλος έλκεται από άτομα του ιδίου φύλου, ο παιδεραστής από παιδιά. Αυτά και άλλα πολλά λάθος συμπεράσματα οδηγούν στην στοχοποίηση και το περιθώριο και είναι αιτία που πολλοί ΛΟΑΤΚΙ δεν τολμούν να μιλήσουν για την ζωή τους και καταλήγουν σε κρυφές ίσως και επικίνδυνες επιλογές. Παρόμοιες υποθέσεις έχουμε δει να συμβαίνουν και παλαιότερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη με πιο χαρακτηριστική διότι επρόκειτο για επώνυμο ηθοποιό αυτή του Νίκου Σεργιανόπουλου όπου και εκεί ο δολοφόνος υποστήριξε ότι πήγε στο σπίτι του θύματος για να κάνουν παρέα και να πιουν και τον δολοφόνησε όταν αυτός τον πίεσε να συνευρεθούν σεξουαλικά αφού πρώτα έκαναν χρήση ναρκωτικών.
Το ανησυχητικό είναι πως στην σύγχρονη Ελληνική πραγματικότητα οι περισσότεροι θεωρούν πως τα δικαιώματα και η ορατότητα είναι περιττή πολυτέλεια την ίδια ώρα που συντελείται μια συντηριτικοποίηση σε όλα τα επίπεδα ακόμα και στο θέατρο, τον κινηματογράφο με εμφανή άνοδο του φασισμού και του ρατσισμού. Αρκεί μια βόλτα στα σχόλια αναρτήσεων σχετικά με Λοάτκι θέματα, ρομά πρόσφυγες και μετανάστες. Είναι πρωτοφανείς οι αντιδράσεις σχολιαστών οι οποίες φτάνουν να αδιαφορούν ακόμα και για την ανθρώπινη ζωή ανθρώπων που θεωρούν κατώτερους.
Τα τρανς κορίτσια οδηγούνται συχνά στην πορνεία μη έχοντας άλλη επιλογή, παιδιά που αποκαλύπτουν την ερωτική ταυτότητα τους εκ διώχνονται από το σπίτι τους και αρκετοί ομοφυλόφιλοι άντρες υπό το φόβο του στίγματος έχουν μεγάλες πιθανότητες να εκτεθούν σε πολλούς κινδύνους ενώ παράλληλα δεν τους δίδεται η δυνατότητα να βρουν ένα υποστηρικτικό περιβάλλον, την αποδοχή ακόμα και την πρόσβαση στην εκπαίδευση, την εργασία και την υγεία.
Μπορεί λοιπόν το περιστατικό της δολοφονίας του 64χρονου να πέρασε ανάμεσα σε άλλες ειδήσεις θα πρέπει όμως να μας ανησυχεί διότι πρόκειται για ένα καθαρά ομοφοβικό έγκλημα μίσους.
