Την Πέμπτη 2 Οκτώβρη, Παγκόσμια Ημέρα Μη Βίας, πραγματοποιήθηκε στον πολυχώρο «Ιανός» με μεγάλη επιτυχία συζήτηση για την μη βία και τις διάφορες εκφάνσεις της. Η συζήτηση διοργανώθηκε με αφορμή τη νέα ταινία του Πάνου Χ. Κούτρα Xenia.
Στα πλαίσια της συζήτησης η ΟΛΚΕ παρουσίασε για πρώτη φορά τα αποτελέσματα της έρευνας που πραγματοποίησε μέσω διαδικτύου το 2013 στα πλαίσια προγράμματος της ILGA Europe με τίτλο «Step up reporting on homophobic and transphobic violence». Η έρευνα ήταν ανώνυμη και συμμετείχαν 134 θύματα και 98 μάρτυρες περιστατικών ομοφοβικής και τρανσφοβικής βίας στην Ελλάδα.
Βασικά αποτελέσματα:
Όσον αφορά στους χώρους όπου συμβαίνουν τέτοια περιστατικά, οι τρεις κύριοι είναι το σχολείο (32%), οι δημόσιοι χώροι (26%) και το σπίτι (12%).
Στις περιπτώσεις όπου οι δράστες είναι δημόσιοι λειτουργοί, την πρώτη θέση καταλαμβάνει η αστυνομία με (61,20%) και ακολουθούν οι στρατιωτικού (19,20%) και οι δημόσιοι υπάλληλοι (19,20%).
Όσο αφορά στις διάφορες μορφές βίας:
– 92 άτομα ανέφεραν περιστατικά ψυχολογικής βίας συμπεριλαμβανομένου και του εκφοβισμού (bullying),
– 36 άτομα ανέφεραν περιστατικά βίας που βασίζονται στην προκατάληψη απέναντι σε γκέι λεσβίες τρανς και αμφί, όπως: ρητορική μίσους (73,2%), άρνηση υπηρεσιών (25.7%), άρνηση προστασίας από την αστυνομία (7,75%), άρνηση εργασίας ή απόλυση (3,44%) και άρνηση ιατρικών υπηρεσιών (3%).
– 23 άτομα ανέφεραν περιστατικά σωματικής βίας όπως χτύπημα ή κλωτσιά (57%), σεξουαλική παρενόχληση και επίθεση (21%), βιασμός (7%), απόπειρα ανθρωποκτονίας (7%) και τραυματισμός με όπλο (5%).
– 13 άτομα ανέφεραν βλάβες της περιουσίας τους.
– 4 άτομα ανέφεραν εμπρησμό ή απόπειρα εμπρησμού.
Στις περιπτώσεις της σωματικής βίας μόνο το 12,5% αναζήτησε ιατρική φροντίδα.
Μόλις το 13,4% των θυμάτων κατήγγειλε το περιστατικό στην αστυνομία.
Ανασταλτικοί παράγοντες για την καταγγελία θεωρούνται η οικογένεια, η δυσπιστία απέναντι στην αστυνομία και ο φόβος της απόρριψης.
Με την ανησυχητική αύξηση των περιστατικών ομοφοβικής και τρανφοβικής βίας που παρατηρούμε τελευταία, είναι σημαντικό να επιμένουμε στην σημασία της καταγγελίας και της ανάδειξης τέτοιων περιστατικών, να δίνουμε έμφαση στην ενδυνάμωση των θυμάτων αλλά και την καλλιέργεια ενός κλίματος αλληλεγγύης, αντίδρασης, μη ανοχής της βίας όταν γινόμαστε μάρτυρες τέτοιων φαινομένων.
