Κάθε χρόνο, στις 21 Μαρτίου, ο κόσμος ενώνεται για να γιορτάσει την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης. Η ημέρα αυτή, που καθιερώθηκε το 1999 από την UNESCO, αναγνωρίζει τη δύναμη της ποίησης ως παγκόσμιας μορφής τέχνης που υπερβαίνει πολιτισμούς και γλώσσες. Σήμερα εμείς θυμόμαστε την κουήρ ποίηση και κάποια από τα άτομα που για χρόνια βρίσκονταν στο περιθώριο.
Η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης είναι αφιερωμένη στην υποστήριξη «της γλωσσικής ποικιλομορφίας μέσω της ποιητικής έκφρασης, σύμφωνα με το Ηνωμένα Έθνη. Η συγκεκριμένη μέρα αποσκοπεί να δώσει ορατότητα σε ποιήματα γραμμένα σε γλώσσες υπό εξαφάνιση.
Εμείς αντιλαμβανόμαστε την ημέρα ως μια ευκαιρία να τιμήσουμε όλα εκείνα τα κουήρ ποιητά που συνήθως δεν συμπεριλαμβάνονται τους εορτασμούς της ημέρας, αλλά και εκείνα που έμειναν στο περιθώριο της ιστορίας και η αξία και δύναμή τους αναγνωρίστηκε μόνο μετά θάνατον.
Σαπφώ (~ 630 π. Χ. – 570 π. Χ.)
Δεν θα μπορούσαμε να μην αναφέρουμε τη Σαπφώ, μια ποιήτρια που έχει αφήσει το στίγμα της στην τέχνη αλλά και στη λεσβιακή / κουήρ ιστορία και κουλτούρα. Ίσως η σημαντικότερη γυναίκα ποιήτρια της αρχαιότητας και μια εμβληματική προσωπικότητα της αρχαιότητας.
Emily Dickinson (1830-1886)
Μια πολύ αδικημένη φιγούρα της αμερικανικής ποιητικής ιστορίας, η Emily Dickinson, η οποία σύμφωνα με πληροφορίες είχε σχέση με τη γυναίκα του αδελφού της, Susan Gilbert, είδε μόνο 10 από τα περίπου 1. 800 ποιήματά της να δημοσιεύονται όσο ζούσε. Ακαδημαϊκοί εικάζουν ότι ο εκδότης της Mabel Loomis Todd διέγραψε τη Susan από τις αφηγήσεις της ποιήτριας.
Oscar Wilde (1854-1900)
Δεν θα μπορούσε να λείπει από τη λίστα μια τόσο σημαντική προσωπικότητα. Ο Ιρλανδός ποιητής έγινε γνωστός για το μοναδικό του μυθιστόρημα, «Το Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι». Το μυθιστόρημα δέχθηκε σφοδρή κριτική για την απεικόνιση του ομοερωτισμού, κάτι που για την εποχή ήταν παράνομο.
Frank O’Hara (1926-1966)
Ο Frank O’Hara ήταν κριτικός τέχνης, διανοούμενος, ποιητής και εξέχουσα προσωπικότητα του καλλιτεχνικού κόσμου της Νέας Υόρκης. Ένα από τα ποιήματά του φέρει τον τίτλο «Ομοφυλοφιλία». Η γραφή του είναι κυρίως αυτοβιογραφική, ενώ αποτυπώνει την υπόσταση της Νέας Υόρκης της δεκαετίας του ’50.
Audre Lorde (1934-1992)
Ένα είδωλο της λεσβιακής ιστορίας, που τα έργα του συνεχίζουν να επηρεάζουν την κουήρ θεωρία, η Audre Lorde είναι η ενσάρκωση του ρητού της «το προσωπικό είναι πολιτικό». Αυτοπροσδιοριζόμενη ως Μαύρη, λεσβία, μητέρα, αγωνίστρια και ποιήτρια, η Lorde έδωσε μάχη κατά του ενδοκοινοτικού ρατσισμού και των ταξικών διακρίσεων.
Ifti Nasim (1946-2011)
Ο Ifti Nasim ήταν ένας γκέι Πακιστανός-Αμερικανός ποιητής που μετακόμισε στις ΗΠΑ για να αποφύγει τις διώξεις λόγω της σεξουαλικότητας του. Έγινε γνωστός για την ίδρυση της Sangat, μιας ομάδας υποστήριξης των ΛΟΑΤΚΙ+ νέων της Νότιας Ασίας αλλά και για τη δημοσίευση της «Narman», μιας ποιητικής συλλογής που θεωρείται η πρώτη ανοιχτή αποτύπωση κουήρ θεμάτων γραμμένη στα Ουρντού. Ο Nasim άξιζε και αξίζει μεγαλύτερη αναγνώριση για τη δουλειά του.
Andrea Gibson (1975- )
Μια προσωπικότητα της σύγχρονης ποίησης που συγκινεί και ενδυναμώνει ταυτόχρονα. Το Andrea Gibson λαμβάνει αυτά που αξίζει μιας και έχει βραβευτεί πολλές φορές για τα ποιήματά του. Η δύναμη της ποίησης του Gibson έγκειται στην ευαλωτότητα με την οποία αγγίζει την κουήρ αγάπη αλλά και αυτοβιογραφικά θέματα όπως ο αγώνας του με τον καρκίνο.
