Η Αμερικανίδα συγγραφέας Rebecca Solnit, λέει, ότι είναι αδύνατον να είσαι φεμινίστρια, αν ο φεμινισμός σου δεν περιλαμβάνει τις τρανς γυναίκες.
Η φεμινίστρια συγγραφέας, της οποίας η βιβλιογραφία περιλαμβάνει τα “Men Explain Things to Me: And Other Essays” και “Hope in the Dark” , έγραψε μια στήλη στο Guardian Us για τον λόγο που υποστηρίζει τα δικαιωμάτα των τρανς.
Έχοντας δει “την τρανσφοβία να αυξάνεται ραγδαία στην Αμερικανική δεξιά και στην Βρετανία γενικά” , η Solnit ισχυρίζεται ότι “ο φεμινισμός είναι μια υποκατηγορία στην υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το οποίο σημαίνει, συγγνώμη, δεν μπορείς να είσαι φεμινίστρια, αν δεν είσαι υπέρ όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ιδίως των άλλων γυναικών” .
Η στήλη της, όπως η τρανς δημοσιογράφος Shon Faye τόνισε online, είναι η τελευταία από τις πολλές δημοσιεύσεις απόψεων cis γυναικών, που εκφράζουν την υποστήριξη- ή την αντίθεση τους- στις ζωές και τα δικαιώματα των τρανς ατόμων.
“Όσο κι αν είμαι ευγνώμων για την αλληλεγγύη της Rebecca Solnit στο άρθρο της στον Guardian, είμαι 😑 από το γεγονός ότι ακόμα στα media υπάρχει μια συζήτηση για τις ζωές των τρανς γυναικών, που διεξάγεται μόνο από cis γυναίκες,” λέει η Faye. “Τα cis άτομα προβάλλονται για άλλη μια φορά ως ειδικοί για τις τρανς ζωές.”
Πρόσθεσε: “Η συζήτηση φαίνεται να έχει κολλήσει στις ίδιες δύο αντίθετες απόψεις, που έχουν υπάρξει σε παρόμοιες μορφές, τα τελευταία πέντε τουλάχιστον χρόνια.”
Η Rebecca Solnit έγραψε ότι έχει πολλούς φίλους τρανς, non-binary, bisexual, γκέι και λεσβίες και “δε μιλάει εκ μέρους τους” .
“Πάρα πολλά κουήρ και τρανς άτομα έχουν μιλήσει ευφραδώς,” λέει, “αλλά ίσως είναι χρήσιμο μια cis στρέιτ γυναίκα να πει σε άλλες cis γυναίκες, το οποίο θα το πω ως σκληροπυρηνική φεμινίστρια: η μεγαλύτερη απειλή για τις γυναίκες, στρέιτ και μη, cis και μη, είναι οι στρέιτ άνδρες και η πατριαρχία.”
Η Solnit συνεχίζει: “Ένας από τους περίεργους φόβους για τις τρανς γυναίκες είναι ότι είναι άνδρες που παριστάνουν τις γυναίκες ώστε να κάνουν ειδεχθή πράγματα σε άλλες γυναίκες, αλλά αυτό είτε είναι ένας φόβος των cis στρέιτ ανδρών που κάνουν απαίσια πράγματα σε γυναίκες σε όλο τον κόσμο, όπου κι εδώ το πρόβλημα είναι οι στρέιτ άνδρες, είτε είναι μια τεράστια παρεξήγηση του τι είναι οι τρανς γυναίκες.
“Και ναι, οι άνδρες που θέλουν να βλάψουν γυναίκες μπορούν να ντυθούν ως γυναίκες, αλλά μπορούν, επίσης, να παριστάνουν ότι είναι μάστορες και εργαζόμενοι έκτακτης ανάγκης, ώστε να μπουν μέσα στα σπίτια τους, και όντως το έχουν κάνει, αλλά δεν έχουμε καταργήσει αυτά τα δύο επαγγέλματα ακόμα.”
Η Rebecca Solnit, επίσης, αγγίζει “το θέμα της τουαλέτας” , τονίζοντας ότι χρησιμοποιεί τις δημόσιες τουαλέτες εδώ και “περίπου σαράντα χρόνια” και “δεν έχει ποτέ διαβάσει, ακούσει, πόσο μάλλον δει περιστατικό, στο οποίο τρανς γυναίκα ή κορίτσι, έχει δημιουργήσει μια δυσάρεστη κατάσταση στις γυναικείες τουαλέτες.”
“Δε φαίνεται να ανησυχεί για αυτό κανείς εδώ,” λέει η Solnit. “Είναι 2020 και υπάρχει ακόμα πολύς ντόρος για το θέμα της τουαλέτας στο Ηνωμένο Βασίλειο.”
Όσον αφορά την απειλή της άσκησης βίας προς cis γυναίκες από τρανς γυναίκες, η Solnit λέει πως “είναι σπατάλη χρόνου” να εστιάζουμε σε αυτό “το φανταστικό θα-μπορούσε-θεωρητικά-να-συμβεί σενάριο” , όταν υπάρχει τόση πολλή “πραγματική βία εις βάρος των γυναικών” .
Επιπλέον, αναφέρεται στον ηθικό πανικό γύρω από τα τρανς παιδιά, γράφοντας πως γνωρίζει τρανς άτομα που βρήκαν “την ευκαιρία ή το θάρρος” να επαναπροσδιοριστούν σε μετέπειτα στάδιο της ζωής τους και τα οποία συχνά ζούσαν “φρικτά μίζερες ζωές πριν” .
“Είναι υπέροχο που ο κόσμος μπορεί να προβεί σε διαδικασία φυλομετάβασης νωρίτερα, και σε αυτά τα πρώτα στάδια οι γονείς και οι ιατρικοί τείνουν να είναι εξαιρετικά προσεκτικές/οί σχετικά με το πώς λαμβάνονται αυτές οι αποφάσεις,” προσθέτει. “Όλες/οι χρειάζεται να τους εμπιστευτούμε και να αναγνωρίσουμε πως δε μας αφορούν σε προσωπικό επίπεδο.”
Τέλος, η Rebecca Solnit εστιάζει στο επιχείρημα – εξαντλητικά επαναλαμβανόμενο από cis γυναίκες που γράφουν σε παραδοσιακές εφημερίδες σχετικά με το πώς φιμώνονται από τρανς ακτιβίστριες – πως τα τρανς δικαιώματα εξαφανίζουν τις γυναίκες.
“Υπάρχουν περίπου τέσσερα δισεκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια στη Γη και δεν κινδυνεύουμε να εξαφανιστούμε” , υπενθυμίζει η Solnit.
“Αλλά, επίσης, δεν υπάρχει μια one size ερμηνεία για το τι σημαίνει να είσαι γυναίκα.
Ορισμένες από εμάς γεννιούνται με την απουσία, ή την ποικιλομορφία των προσωπικών μας μερών, ή με χρωμοσωμικές ή ορμονικές διαφοροποιήσεις. Υπάρχουμε σε πολλά διαφορετικά σχήματα και στυλ,” προσθέτει.
“Δεν έχει να κάνει με το να έχεις μια μήτρα, ή στήθη, ή περίοδο, ή να μπορείς να γεννήσεις, γιατί οι γυναίκες δεν είναι προϊόντα αναπαραγωγής.
Κάποιες από εμάς έχουμε υποβληθεί σε μαστεκτομές, ή υστερεκτομές, ή στην περίπτωση της Angelina Jolie, την οποία υποθέτω πως όλοι αποδεχόμαστε ως γυναίκα, και τα δύο: και υπάρχουν τόσες άλλες διαφοροποιήσεις, γιατί η φύση είναι τόσο δημιουργική και το φύλο είναι περισσότερο ένα φάσμα, και ένα τσίρκο παρά δύο κλειδωμένα κουτιά.”
