“Κάποια μίλησε” (She said): Στους κινηματογράφους από την Tulip

Η ταινία “Κάποια μίλησε” (She said) έρχεται στους κινηματογράφους από 1η Δεκεμβρίου 2022, από την Tulip.Η δυο φορές υποψήφια για Όσκαρ Κάρεϊ Μάλιγκαν (Promising Young Woman, An Education) και η Ζόι Καζάν (The Plot Against American, The Big Sick) συμπρωταγωνιστούν στους ρόλους δυο δημοσιογράφων των New York Times που μαζί πετυχαίνουν να φέρουν στο φως μια από τις πιο σημαντικές αποκαλύψεις αυτής της γενιάς.

Δείτε το τρέιλερ της ταινίας:

Οι δύο γυναίκες ρεπόρτερ με πολύ κόπο και προσπάθεια κατάφεραν να κάνουν ένα ιστορικό πλέον ρεπορτάζ που γέννησε το κίνημα του #Metoo και που έσπασε δεκαετίες σιωπής γύρω από το θέμα της σεξουαλικής επίθεσης στο Χόλυγουντ, αλλάζοντας μια για πάντα τη σύγχρονη κοινωνία.

Στην παραγωγή βρίσκονται οι Ντέντε Γκάρντνερ και Τζέρεμι Κλάινερ (βραβευμένοι με Όσκαρ για τα «12 Χρόνια Σκλάβος», «Moonlight», «Minari», «Selma» και «The Big Short») η Μέγκαν Έλισον (παραγωγός των «Zero Dark Thirty» και «American Hustle») και ο Μπραντ Πιτ.

Η ταινία βασίζεται στο bestseller των New York Times, με τίτλο «She Said: Breaking the Sexual Harassment Story That Helped Ignite a Movement».

Σκηνοθετεί η βραβευμένη με ΕΜΜΥ, Μαρία Σρέιντερ (έχει υπογράψει το “Unorthodox” του Netflix) από ένα σενάριο της Ρεμπέκα Λίνκιεβιτζ (“Ida”).

Παίζουν: Κάρεϊ Μάλιγκαν, Ζόι Καζάν, Σαμάνθα Μόρτον, Πατρίτσια Κλάρκσον
Σκηνοθεσία: Μαρία Σρέιντερ
Σενάριο:Ρεμπέκα Λίνκιεβιτζ
Παραγωγή: Ντέντε Γκάρντνερ, Τζέρεμι Κλάινερ, Μπραντ Πιτ, Μέγκαν Έλισον

Μια έρευνα πυροδοτεί ένα κίνημα…
Στις 5 Οκτωβρίου 2017, οι ερευνητές δημοσιογράφοι των New York Times, Μέγκαν Τούι και Τζόντι Κάντορ, έκαναν πρωτοσέλιδο μια ιστορία που συγκλόνισε τη βιομηχανία του θεάματος και αντήχησε σε ολόκληρη τη χώρα: «Ο Χάρβεϊ Γουάινστιν παρενοχλούσε σεξουαλικά για δεκαετίες».

Ο μεγιστάνας του Χόλυγουντ, βασίλευε επί μακρόν ως μία από τις πιο ισχυρές προσωπικότητες της κινηματογραφικής βιομηχανίας. Νικητής 6 Όσκαρ® και παραγωγός ταινιών όπως το «Sex, Lies and Videotapes», «Pulp Fiction» και «Good Will Hunting», ο Γουάινστιν είχε τεράστια επιρροή, με την οποία μπορούσε εύκολα να δημιουργήσει ή να καταστρέψει καριέρες, και χρησιμοποιούσε αυτή την επιρροή για να παρενοχλεί και να εξαναγκάζει γυναίκες σε σεξουαλικές επαφές. Οι δημοσιογράφοι περιέγραψαν λεπτομερώς τις μέχρι πρότινος αδημοσίευτες καταγγελίες. Το ρεπορτάζ τους τεκμηριώθηκε διεξοδικά μέσω συνεντεύξεων με υπαλλήλους της κινηματογραφικής βιομηχανίας. Τα ευρήματά τους ήταν αδιαμφισβήτητα. Με επιμονή και τη συνεργασία πολλών θαρραλέων επιζώντων και άλλων γενναίων πηγών, είχαν επιτέλους αποκαλύψει την αλήθεια.

Οι ψίθυροι κυκλοφορούσαν για χρόνια, αλλά οι δημοσιογράφοι είχαν συναντήσει την απροθυμία των μαρτύρων και τη σκληρή τακτική εκφοβισμού από τον Γουάινστιν. Οι επιζώντες συχνά φοβόντουσαν πολύ για να βγουν μπροστά ή εμποδίζονταν από συμφωνίες εμπιστευτικότητας. Μέχρι τότε, οι γυναίκες που προέβαιναν σε καταγγελίες για σεξουαλικά παραπτώματα εναντίον ισχυρών ανδρών συχνά χαρακτηρίζονταν παραπλανητικές, εγκαταλελειμμένες, άπληστες ή ψεύτρες. Οι άνδρες παρέμειναν στην εξουσία. Οι γυναίκες αγνοήθηκαν ή ντροπιάστηκαν. Έτσι, παρά τις προσπάθειες καθιερωμένων δημοσιογράφων καθ’ όλη τη διάρκεια της βασιλείας του Γουάινστιν στο Χόλυγουντ, το άβατο της σιωπής γύρω από αυτόν -και άνδρες σαν κι αυτόν- παρέμεινε άθικτο. Κανείς δεν είχε καταφέρει να φτάσει στην καρδιά της ιστορίας. Η ιστορία γίνεται ταινία…
Λίγους μήνες αφότου η έρευνα δημοσιεύτηκε στους New York Times, τον Απρίλιο του 2018, οι παραγωγοί εξασφάλισαν τα κινηματογραφικά δικαιώματα της ιστορίας. «Ένιωσα ότι ήταν μια στιγμή που έρχεται μια φορά στη γενιά, για να αναλογιστούμε ένα θέμα που επηρέασε και συνεχίζει να επηρεάζει τις ζωές εκατομμυρίων γυναικών και ανδρών, και ήταν τιμή μας που η Jodi και η Megan μας εμπιστεύτηκαν να πούμε αυτή την ιστορία στην οθόνη» λέει η Ντέντε Γκάρντνερ.

Η εταιρεία παραγωγής Plan B είχε δείξει διαπιστευτήρια στη διασκευή ιστοριών που βασίζονται σε πραγματικούς ανθρώπους και γεγονότα, όπως το «12 Χρόνια Σκλάβος και το «The Big Short». Με εξασφαλισμένα τα κινηματογραφικά δικαιώματα, οι παραγωγοί άρχισαν να αναζητούν σεναριογράφο για τη μεταφορά της ιστορίας στην οθόνη. Η αναζήτηση τους οδήγησε στη βραβευμένη Βρετανίδα θεατρική συγγραφέα και σεναριογράφο Ρεμπέκα Λίνκιεβιτζ της οποίας η δουλειά έχει φανεί, όχι μόνο στο θέατρο, αλλά και σε ταινίες όπως η «Ida».

Κατά τη διάρκεια των επόμενων τριών ετών, οι συντελεστές εργάστηκαν για να καθορίσουν το πλαίσιο, την πρόθεση και τις κατευθυντήριες γραμμές, για το πώς θα διηγηθούν αυτή η ιστορία. Ο ίδιος ο Χάρβεϊ Γουάινστιν δεν θα εμφανιζόταν στην οθόνη και δεν θα απεικονιζόταν καμία επίθεση κατά γυναικών. Η περιγραφή των όποιων επιθέσεων θα προερχόταν από τις ίδιες τις φωνές ή/και τη γλώσσα των θυμάτων.

Οι δημοσιογράφοι ήθελαν η ταινία να απεικονίζει με ειλικρίνεια την εσωτερική λειτουργία των Times και τους σημαντικούς ρόλους που διαδραμάτισαν οι συντάκτες. Στις αρχές του 2021, το σενάριο είχε σε μεγάλο βαθμό ολοκληρωθεί και άρχισε η αναζήτηση σκηνοθέτη. Η σκηνοθέτιδα που ανέλαβε τα ηνία, η Μαρία Σρέιντερ, αντιμετώπισε μια σειρά από προκλήσεις. Αρχικά, έπρεπε να αναπαραστήσει πιστά τις εμπειρίες των δύο δημοσιογράφων, που βρίσκονται στο επίκεντρο της αφήγησης και ανέτρεξε σε συμβάσεις που είχαν καθιερωθεί από εξαιρετικές ερευνητικές ταινίες, όπως το «All the President’s Men» του 1976 και το «Spotlight» του 2015.

«Ο αντίκτυπος του άρθρου και του επακόλουθου κινήματος ήταν τεράστιος» λέει η σκηνοθέτιδα Μαρία Σρέιντερ.«Τα κύματα της αλλαγής έχουν επεκταθεί και πέρα από το Χόλυγουντ. Ίσως, η πιο σημαντική αλλαγή είναι ο τρόπος με τον οποίο τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες, επανεξετάζουν τις προσωπικές τους εμπειρίες σεξουαλικής παρενόχλησης ή κακοποίησης» συμπληρώνει. «Είμαστε πιο ελεύθεροι και ελεύθερες να μοιραστούμε τις δικές μας εμπειρίες- το φως φαίνεται να έχει μπει μέσα και όλοι μας προσαρμοζόμαστε ανάλογα. Νομίζω ότι όλοι μας είμαστε πιο απαιτητικοί όσον αφορά τη δική μας συμπεριφορά και τη συμπεριφορά των ανθρώπων γύρω μας. Φαντάζομαι ότι αυτό θα περάσει στα παιδιά μας, και όχι μόνο».

«Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία για μένα είναι να βλέπω αυτές τις δύο γυναίκες, να εργάζονται επιμελώς για να δημιουργήσουν μια ιστορία που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει- για να υποστηρίξουν αυτές τις γυναίκες από τις οποίες είχαν ζητήσει να μιλήσουν», λέει η πρωταγωνίστρια Ζόι Καζάν.

Η Κάρει Μάλιγκαν επίσης συγκινήθηκε από το συλλογικό θάρρος που απαιτήθηκε για να γίνει πραγματικότητα αυτή η ιστορία. «Σου δίνει πολλή έμπνευση, το να βλέπεις τις γυναίκες αυτές να είναι τόσο ηρωικές και να βάζουν τον εαυτό τους σε κίνδυνο», λέει η ίδια. «Αυτή η ταινία είναι γεμάτη από παραδείγματα αυτών των ηρωικών στιγμών, γεγονός που την καθιστά μια ιστορία που αξίζει να ειπωθεί».