"Για τη Ζωή!": Το κυνήγι των οροθετικών του 2012 δεν έχει τελειώσει

Η Ζωή*, μία από τις γυναίκες που βρέθηκαν θετικές στον HIV μετά από τις επιχειρήσεις-σκούπα του 2012, απειλείται με φυλάκιση αν δεν εξοφλήσει τις μηνιαίες δόσεις διακανονισμού της ποινής που της επιβλήθηκε ερήμην της.

“ο 2012, τα δελτία ειδήσεων κατακλύστηκαν από φωτογραφίες 28 οροθετικών «εκδιδόμενων» γυναικών που είχαν συλληφθεί με την κατηγορία της βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης. Φυλακίστηκαν, διαπομπεύθηκαν, κάποιες από αυτές δεν ζουν πια.

“Οι περισσότερες ήταν ευάλωτες χρήστιες ψυχοδραστικών ουσιών και το ερώτημα εάν ήταν ή όχι εκδιδόμενες παραμένει αμφίβολο. «Σοκαρισμένο» το πανελλήνιο διάβαζε στα κεντρικά περίπτερα το σκάνδαλο σε κρεμασμένα πρωτοσέλιδα στα μανταλάκια. Μη δίνοντας καν σημασία στις εκατοντάδες χιλιάδες τρομοκρατημένα τηλέφωνα έγιναν στο ΚΕΕΛΠΝΟ, από πελάτες που είχαν σεξουαλική επαφή επί πληρωμή, στη γύρω περιοχή της Ομόνοιας, όπου επικεντρώθηκε και το κυνήγι των γυναικών λόγω της κατάπτυστης υγειονομικής διάταξης Λοβέρδου. Οι άμεσες αντιδράσεις για τη διαπόμπευση προφύλαξαν πολλά άτομα για να μη βρεθούν στην ίδια θέση. Όμως η Ζωή, όπως και άλλες γυναίκες που ήταν τα θύματα αυτής της επιχείρησης, αντιμετωπίζουν ακόμη τις συνέπειες.” – Άννα Κουρουπού, Διευθύντρια Red Umbrella Athens

H Ζωή, μία τρανς γυναίκα ανάμεσα στα θύματα αυτού του απάνθρωπου διωγμού για τον οποίο μέχρι σήμερα δεν έχει αποδοθεί δικαιοσύνη, βρέθηκε θετική στον ιό του HIV. Τον Μάιο του 2012, προσήχθη από αστυνομικούς μαζί με μια ακόμα τρανς γυναίκα και τις πήγαν στο Α.Τ. Καλλιθέας. Εκεί είχαν προσαχθεί ακόμη πολλές σεξεργάτριες από την Ποσειδώνος. Όλα τα άτομα υποβλήθηκαν σε υποχρεωτική εξέταση για τον ΗΙV. Όσες ήταν αρνητικές, τις άφηναν να φύγουν. Η Ζωή, που βγήκε θετική, μας αφηγείται πως μέσα από αυτή τη βίαιη σύλληψη και εξαναγκαστική εξέταση έμαθε πρώτη φορά για την οροθετικότητά της με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Τη μετέφεραν στην ΓΑΔΑ στον 7ο όροφο, όπου και έμεινε για μία εβδομάδα. Μας αφηγείται πως εκεί δέχτηκε εξευτελιστική συμπεριφορά, σωματική και λεκτική βία από αστυνομικούς. Πως την έβριζαν επειδή “ήταν άρρωστη και φορούσε φουστάνια” – ένας συνδυασμός μίσους προς την οροθετικότητα, τρανσφοβίας και μισογυνισμού. Πως της πετούσαν το φαγητό κάτω και της έλεγαν “πούστη, αρρωστιάρη”, “που φοράς φουστάνια”, “να ψοφήσεις”.

Το 2015, η Ζωή καταδικάστηκε ερήμην για παραβίαση του Ν.2734/99 και για παραβίαση μέτρων για την πρόληψη ασθενειών. Η ποινή μετατράπηκε σε χρηματική οφειλή και έχει ανέλθει στα 7.675,50 ευρώ. Στις 23/5/22, έγινε δοσοποίηση του χρέους και η μηνιαία δόση είναι 327,49 ευρώ.

Σήμερα, 10 χρόνια μετά, είναι αναγκασμένη να πληρώνει μηνιαία την καταδικαστική απόφαση εκείνης της υπόθεσης. Διπλά στιγματισμένη, ζει πλέον μακριά από την Αθήνα. Ήδη τελειώνει ο πρώτος μήνας και εάν οι δόσεις δεν εξοφληθούν, η Ζωή θα χάσει τη ρύθμιση, θα συλληφθεί και θα εκτίσει την ποινή.

“Ως τρανς και οροθετική βιώνει το ρατσισμό και την περιθωριοποίηση από μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Επικαλούμαι τον ανθρωπισμό του υπόλοιπου μέρους αυτής, για την όποια οικονομική υποστήριξη μπορεί να προσφέρει, έτσι ώστε να αποφύγει τη φυλάκιση. Έχω πλήρη συνείδηση για τις δυσκολίες που βιώνουμε όλοι – μα θα ξαναπώ, πως πάντα θα υπάρχει κάποιος άνθρωπος που δεν έχει το εκάστοτε δικό μας προνόμιο”, συμπληρώνει η Άννα Κουρουπού.

Η Θετική Φωνή – Σύλλογος Οροθετικών Ελλάδος, και το Red Umbrella Athens – Kέντρο Ενδυνάμωσης Ατόμων που εργάζονται στο σεξ, έχει αναλάβει τη νομική και ψυχοκοινωνική της υποστήριξη.

“Διεκδικούμε την απονομή χάριτος για την υπόθεση της Ζωής – την επανόρθωση και δικαίωσή της απέναντι στη στοχοποίηση που κατακρεούργησε και αφάνισε τις ζωές τόσων γυναικών αλλά και έδρασε καταλυτικά σε σχέση με το στίγμα για την οροθετικότητα, τα άτομα που κάνουν χρήση ουσιών, τα σεξεργαζόμενα άτομα, τις μετανάστριες, τις γυναίκες, αλλά και την αίσθηση δικαίου και ασφάλειας όλων μας…

Αυτό που προέχει τώρα είναι να κρατήσουμε τη Ζωή εκτός φυλακής. Διεκδικούμε να σταματήσει εδώ το χρονικό της διαπόμπευσης. Ζητάμε την υποστήριξή σας ώστε να εξοφληθούν οι μηνιαίες δόσεις με τη Ζωή ελεύθερη και ανάμεσά μας μέχρι την πλήρη της δικαίωση.”

Για όσα εκτυλίχθηκαν το 2012, σας παροτρύνουμε να παρακολουθήσετε το ντοκιμαντέρ:
“RUINS / ΕΡΕΙΠΙΑ: Οροθετικές γυναίκες. Το χρονικό μιας διαπόμπευσης”

“Η Ζωή δέκα χρόνια μετά ψάχνει ακόμα την δικαίωση της. Οι επιχειρήσεις σκούπας κατά των οροθετικών συνανθρώπων μας το 2012 στηρίχθηκαν στην προδήλως παράνομη και καταργημένη πλέον υγειονομική διάταξη Λοβέδρου 39Α που εξεδόθη βάσει ενός αναγκαστικού του 1940. Φανταστείτε να εφαρμοζόταν στην εποχή του covid-19 κάτι αντίστοιχο. Όλοι μας θα έπρεπε να προσαχθούμε από την αστυνομία, να υποβληθούμε σε υποχρεωτική εξέταση και οι θετικοί στον ιό να κατηγορηθούμε για κακούργημα και να προφυλακιστούμε. Όλοι και όλες μας θα μπορούσαμε να είμαστε στη θέση της Zωής και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε!”, δηλώνει η Αγγελική Σουγλέ, νομική σύμβουλος του Red Umbrella Athens.