Μέσα σε αυτό το σκληρό κλίμα του πολέμου και ενός συνεχόμενου αγώνα επιβίωσης, τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα στην Παλαιστίνη στρέφονται στο διαδίκτυο για να βρουν ένα καταφύγιο που θα φιλοξενήσει τελευταίες τους σκέψεις και ελπίδες.
Σχεδόν 500 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους μετά την τελευταία επίθεση του Ισραήλ σε νοσοκομείο της Γάζας. Συνολικά, σύμφωνα με το Υπουργείο Υγείας της Γάζας, οι νεκροί ανέρχονται στους 2.800 ανθρώπους, με τους τραυματισμένους να είναι περίπου 10.000. Επιπλέον, το Ισραήλ διέταξε ότι οι πάνω από 1 εκατομμύριο Παλαιστίνιοι που διαμένουν στη Λωρίδα της Γάζας, πρέπει να εκκενώσουν την περιοχή, εγκαταλείποντας τις κοινότητές τους, και φυσικά διακινδυνεύοντας την ίδια τους τη ζωή.
Για τα κουήρ άτομα της περιοχής, μια εφαρμογή, το Queering the Map, έχει μετατραπεί σε ένα διαδικτυακό κινητό καταφύγιο, το οποίο φιλοξενεί τις φωνές τους, κάνοντας τις να ταξιδέψουν σε όλο τον κόσμο.
Προκειμένου να τιμήσουν και να καταγράψουν στη μνήμη του κόσμου τις χαμένες κοινότητές τους, τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα στην Παλαιστίνη, καταφεύγουν στο Queering the Map, εκφράζοντας τη λύπη τους, το πένθος και την απώλειά τους.
Το Queering the Map είναι μια διαδικτυακή πλατφόρμα χαρτογράφησης όπου οι χρήστες μπορούν να καταγράψουν τα κουήρ βιώματα τους, να τα τοποθετήσουν σε έναν συλλογικό χάρτη, επιτρέποντας τη δημιουργία συλλογικών δεσμών και αναδεικνύοντας το πόσο τελικά συνδεδεμένα είμαστε.
Τώρα, εν μέσω της απαράδεκτης και αυξανόμενης αυτής επίθεσης, οι ΛΟΑΤΚΙ+ Παλαιστίνιοι χρησιμοποιούν την εφαρμογή για να «παγκοσμιοιποιήσουν» τα συναισθήματά τους.
Ο δημοσιογράφος Afeef Nessouli μοιράστηκε μερικά από τα μηνύματα που βρήκε στην εφαρμογή.
«Πάντα φανταζόμουν εσένα και εμένα να καθόμαστε στον ήλιο, χέρι-χέρι, επιτέλους ελεύθερα», γράφει ένα άτομο.«Μιλούσαμε για όλα τα μέρη που θα πηγαίναμε αν μπορούαμε. Όμως εσύ έχεις φύγει τώρα. Αν ήξερα ότι οι βόμβες που πέφτουν σαν βροχή πάνω μας, θα σε έπαιρναν από μένα, θα έλεγα στον κόσμο πόσο σε λάτρευα, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Λυπάμαι που ήμουν δειλός».
«Δεν ξέρω πόσο καιρό θα ζήσω, οπότε θέλω αυτή να είναι η ανάμνησή μου πριν πεθάνω. Δεν πρόκειται να φύγω από το σπίτι μου ό,τι και να γίνει. Μετανιώνω τόσο πολύ που δεν φίλησα εκείνον τον τύπο. Πέθανε πριν δύο μέρες. Είχαμε εκφράσει το πόσο αρέσουμε ο ένας στον άλλο, αλλά ντράπηκα και δεν τον φίλησα. Πέθανε στους βομβαρδισμούς. Νομίζω ότι πέθανε και ένα μεγάλο μέρος του εαυτού μου. Και σύντομα θα είμαι όντως νεκρός. Θα σε φιλήσω στον παράδεισο», γράφει ένα άλλο άτομο.
«Ελευθερώστε την Παλαιστίνη! Ειλικρινά, από έναν γκέι Εβραίο», λέει ένα άτομο.
Τα μηνύματα αυτά μας φέρνουν λίγο πιο κοντά στον πόνο αυτών και άλλων πολλών ατόμων. Η αλληλεγγύη, όμως, δεν σταματά εκεί που τελειώνει το queerness, οπότε φυσικά είμαστε μαζί με όλα τα άτομα που τη στιγμή που μιλάμε, αγωνίζονται, χάνουν τα σπίτια τους, τους αγαπημένους τους, και την ίδια τους τη ζωή.
