Βραβεία, ομιλίες και πολλές (κουήρ) ταινίες. Όλα όσα έγιναν και φέτος στο μεγαλύτερο φεστιβάλ κουήρ κινηματογράφου της πόλης!
Για ακόμη μία χρονιά, τα Queer Movie Nights αποτέλεσαν μια σημαντική εκδήλωση για τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα (κι όχι μόνο) με το κοινό να γεμίζει τις αίθουσες για να παρακολουθήσει ταινίες που διερευνούν τις πολλές και ποικιλόμορφες πτυχές της queer εμπειρίας.
Από τις 7 έως τις 11 Μαΐου, το κοινό είχε την ευκαιρία να απολαύσει μια σειρά από προβολές, πάνελ και συζητήσεις, δημιουργώντας έναν διάλογο για τον ρόλο του κινηματογράφου στην κοινωνική αλλαγή και την εκπροσώπηση των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων. Παράλληλα, είχε τη δυνατότητα να ψηφίζει και αναδείξει τις αγαπημένες του ταινίες, μέσα από τα τρία διαγωνιστικά τμήματα του φεστιβάλ.
Η έναρξη
Η επίσημη έναρξη του φεστιβάλ έγινε την Τετάρτη 7/5 με την ταινία «Desire Lines» του Jules Rosskam. Ένα υβριδικό ντοκιμαντέρ που συνδυάζει τις προσωπικές συνεντεύξεις, το αρχειακό υλικό και την αφηγηματική μυθοπλασία ως πλαίσιο για τη διερεύνηση της περίπλοκης και συχνά άγραφης ιστορίας της τρανς σεξουαλικότητας. Την προβολή της ταινίας παρακολούθησαν αρκετά άτομα από τον χώρο της τέχνης, σηματοδοτώντας μια δυναμική έναρξη.
Οι ταινίες που νίκησαν
Τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας του κοινού, ανακοινώθηκαν την Κυριακή (11/5) το βράδυ σε μια κατάμεστη αίθουσα. Μετά, μάλιστα, την ολοκλήρωση του διαγωνιστικού τμήματος «Ελληνικές ταινίες μικρού μήκους», αρκετοί από τ@ συντελεστ@ ανέβηκαν στη σκηνή, απευθύνοντας χαιρετισμό.
Ας δούμε τώρα πιο συγκεκριμένα τις ταινίες που νίκησαν:
Στην κατηγορία «Ελληνική Ταινία Μικρού Μήκους», το κοινό ανέδειξε νικήτρια την ταινία «Αγόρι μου» του Γιώργος Μεσημέρη. Πρόκειται για ειλικρινή ιστορία για την αγάπη, την απώλεια και τον πόθο, εμπνευσμένη από αληθινά γεγονότα.
Παραλαμβάνοντας το βραβείο, ο σκηνοθέτης ευχαρίστησε τον κόσμο που ψήφισε, δηλώνοντας ότι το «Αγόρι μου», μιλά κυρίως για την ανθρώπινη αγάπη. Ανέφερε, επίσης, πως πρόκειται «για μια βιωματική ταινία, η οποία ξεκίνησε από ένα γράμμα που βρήκα τυχαία στους δρόμους της Αθήνας. Ήταν από έναν φαντάρο στον εραστή του».
Στην κατηγορία «Διεθνής Ταινία Μικρού Μήκους», το κοινό ανέδειξε το «Koupepia» (Ην. Βασίλειο) από τον Yorgo Glynatsis. Στην ταινία βλέπουμε τον Πέτρο, ένα χήρο Κύπριο, να παρευρίσκεται στο πάρτι αρραβώνων του γιου του. Αν και είναι ανεκτικός στην ομοφυλοφιλία του γιου του, δεν έχει το ακόμη αποδεχτεί πραγματικά.Όσο τρώει κουπέπια, μια παραδοσιακής κυπριακή λιχουδιά, γνωρίζει την Ελένη – μια Βρετανίδα Κύπρια τρανς γυναίκα.
Ο σκηνοθέτης βρέθηκε στη χώρα μας και μίλησε για την ταινία, λίγο μετά την προβολή της την Πέμπτη 8/7, απαντώντας και σε ερωτήσεις του κοινού. «Είμαι χαρούμενος που βρίσκομαι κοντά σας σε ένα τέτοιο φεστιβάλ για τον κουήρ κινηματογράφο», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Στην κατηγορία «Διεθνής Ταινία Μεγάλου Μήκους», το βραβείο απέσπασε η ταινία «Sunflower» (Αυστραλία) του Gabriel Carrubba. Πρόκειται για την ιστορία ενός 17χρονου αγοριού που παλεύει να κατανοήσει και να αποδεχτεί τη σεξουαλικότητά του καθώς ενηλικιώνεται στα προάστια της εργατικής τάξης της Μελβούρνης. Την ταινία στο φεστιβάλ προλόγισε και εκπρόσωπος της πρεσβείας της Αυστραλίας.
Οι συζητήσεις που έγιναν
Τα φετινά Queer Movie Nights φιλοξένησαν, μεταξύ άλλων, και ένα ειδικό αφιέρωμα για τις τρανς και λεσβιακές αναπαραστάσεις στον σύγχρονο κινηματογράφο. Στο πλαίσιο, μάλιστα, του αφιερώματος πραγματοποιήθηκε και μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συζήτηση, με τα συμμετέχοντα άτομα να προσφέρουν τόσο το ιστορικό όσο και το βιωματικό υπόβραθρο σε σχέση με την αντιπροσώπευση των queer θηλυκοτήτων στη μέγαλη οθόνη.
Η συζήτηση ξεκίνησε με την ηθοποιό και χορογράφο, Φένια Αποστόλου, η οποία μίλησε για τη δική της εμπειρία αλλά και για τους ρόλους που έχει κληθεί να ενσαρκώσει ως ηθοποιός αλλά κι ως τρανς γυναίκα. Στη συνέχεια τον λόγο πήρε η ερευνήτρια και μέλος στις«Λεσβίες στα Πρόθυρα», Ντιάννα Μάνεση, δίνοντας το ιστορικό πλαίσιο του New Queer Cinema στις ΗΠΑ και κάνοντας τις απαιραίτητες συγκρίσεις με το αντίστοιχο ρεύμα στη χώρα μας. Η συζήτηση συνεχίστηκε με την ηθοποιό και σεναριογράφο, Αλεξία Μπεζίκη, η οποία μετέφερε το δικό της βίωμα, τονίζοντας ότι ελπίζει σε μια εποχή κατά την οποία ο κουήρ κινηματογράφος δεν θα αποτελεί κάποια ειδική κατηγορία. Το πάνελ ολοκληρώθηκε και με την ομιλία της σκηνοθέτιδας Ειρήνης Χατζή, η οποία πολύ εύστοχα εντόπισε πολλές από τις κακοποιητικές κινηματογραφικές αφηγήσεις γύρω από τις τρανς και λεσβιακές ταυτότητες, μέσα από παραδείγματα γνωστών ταινιών. Τη συζήτηση συντόνισε η συνεργάτιδα του ANTIVIRUS, Δήμητρα Κυρίλλου.
Μεγάλο ενδιαφέρον είχε και η σύντομη συζήτηση που έγινε το Σάββατο το απόγευμα, με αφορμή την ταινία του Παναγιώτη Ευαγγελίδη «Σύλβια Ρόμπυν». Μετά την προβολή, τόσο ο σκηνοθέτης (Π. Ευαγγελίδης) όσο και η πρωταγωνίστρια (Sylvia Robyn Gionti) μίλησαν στο κοινό, απατώντας στις ερωτήσεις τους και δίνοντας ακόμη ένα παράδειγμα γιατί είναι σημαντικό να βλέπουμε ταινίες που επικεντρώνονται στο κουήρ βίωμα. Η Sylvia Robyn μίλησε επίσης και για τις τρεις ταινίες μικρού μήκους που προβλήθηκαν στο πλαίσιο του φεστιβάλ.
Στον χώρο των Queer Movie Nights βρέθηκε και ο Μεξικανός σκηνοθέτης,Rafael Ruiz Espejo, προλογίζοντας την ταινία του «The Last First Time» και ευχαριστώντας το φεστιβάλ για τη φιλοξενία.
Αυτά που μάθαμε
Ένα από τα highlights της φετινής διοργάνωσης ήταν και το masterclass (10/5, 17:00) της Ισπανίδας queer φωτογράφου και σκηνοθέτιδας Sofia Luz, η οποία βρέθηκε στην Αθήνα ως επίσημη προσκεκλημένη του φεστιβάλ. Χρησιμοποιώντας το δικό της ντοκιμαντέρ «As Leaves in the Wind» ως παράδειγμα, η Luz έδειξε στο κοινό πώς μια ταινία χρησιμοποιεί την αφήγηση ως εργαλείο πολιτικής και προσωπικής αντίστασης.
Tο φινάλε
Οι εργασίες των Queer Movie Nights ολοκληρώθηκαν και φέτος με μια δωρεάν προβολή στο Ινστιτούτο Γκαίτε. Τα άτομα που βρέθηκαν στον χώρο του Γερμανικού Ινστιτούτου παρακολούθησαν την ταινία «The Great Freedom / Μεγάλη ελευθερία» του Sebastian Meise και ανανέωσαν το ραντεβού τους για του χρόνου και την επόμενη διοργάνωση του φεστιβάλ.
Λίγες στιγμές ακόμη
