Χιλιάδες άτομα συγκεντρώθηκαν στην παραθαλάσσια περιοχή του Ρίο ντε Τζανέιρο, Κοπακαμπάνα, για το ετήσιο Pride της πόλης της Βραζιλίας, γιορτάζοντας παράλληλα τη φυλάκιση του πρώην προέδρου Ζαΐρ Μπολσονάρο, ο οποίος είναι γνωστός για τις αντί-ΛΟΑΤΚΙ+ δηλώσεις του.
«Είναι στη φυλακή!», ήταν ένα από τα συνθήματα που ακούστηκαν στην Πορεία Υπερηφάνειας της Βραζιλίας, υπό τα έντονα χειροκροτήματα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, η οποία αποτελούσε συχνό στόχο του ακροδεξιού πολιτικού καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του.
«Είναι πολύ ικανοποιητικό», είπε η Έμι Ματέους Σάντος, μια 25χρονη καθηγήτρια τέχνης, θεάτρου και χορού. «Αυτό δείχνει ότι αξίζει να πολεμάμε το μίσος και ότι το μέλλον είναι εφικτό για ανθρώπους όπως εμάς», πρόσθεσε.
Ο Μπολσονάρο είχε περιγράψει κάποτε τον εαυτό του ως «περήφανο ομοφοβικό» και είχε δηλώσει ότι θα προτιμούσε να έχει έναν νεκρό γιο παρά έναν γκέι γιο.
Τον Σεπτέμβριο, καταδικάστηκε σε 27 χρόνια φυλάκισης για απόπειρα πραξικοπήματος με σκοπό να παραμείνει στην προεδρία μετά την εκλογική του ήττα το 2022.
Βρισκόταν σε κατ’ οίκον περιορισμό, αλλά το Σάββατο ο δικαστής του Ανώτατου Δικαστηρίου Αλεξάντερ ντε Μοράες διέταξε την προληπτική φυλάκιση του 70χρονου ηγέτη, υποστηρίζοντας ότι υπάρχει κίνδυνος να διαφύγει. Ο Μπολσονάρο παραδέχτηκε την ίδια μέρα ότι προσπάθησε να ανοίξει το βραχιολάκι του.
Ορισμένα συμμετέχοντα στο Pride στο Ρίο φορούσαν αυτοκόλλητα με το σύνθημα «Όχι αμνηστία!», αναφερόμενα σε ένα νομοσχέδιο που οι σύμμαχοι του Μπολσονάρο προσπαθούν να περάσουν από το Κογκρέσο για να μειώσουν τις ποινές για όσους καταδικάστηκαν για απόπειρα πραξικοπήματος.
Τα διαδηλωτά κρατούσαν Pride και Trans σημαίες, ενώ τα άρματα έφεραν μηνύματα όπως «χωρίς τις λεσβίες, τα δικαιώματα δεν είναι ανθρώπινα» και «Ρίο χωρίς ΛΟΑΤΚΙφοβία».
Το Pride στο Ρίο ήταν το πρώτο στη Βραζιλία πριν από τριάντα χρόνια, σύμφωνα με τα διοργανωτά. Αυτή η επέτειος ήταν και η έμπνευση πίσω από το φετινό θέμα: «30 χρόνια γράφοντας ιστορία: από τους πρώτους αγώνες για το δικαίωμα στην ύπαρξη μέχρι την οικοδόμηση ενός βιώσιμου μέλλοντος».
«Πριν από τριάντα χρόνια, έπρεπε να φτιάξουμε 1000 μάσκες για τα άτομα που δεν ήθελαν να αναγνωριστούν από τον φόβο μήπως χάσουν τη δουλειά τους ή μήπως τους διώξουν από τις οικογένειές τους», είπε ο Κλαούντιο Νασιμέντο, μακροχρόνιος διοργανωτής της πορείας.
«Τώρα χρησιμοποιούμε μάσκες για να δημιουργούμε χαρά και να γιορτάζουμε την ύπαρξή μας», είπε στους δημοσιογράφους.
Πληροφορίες από AP News.
