Πώς το FBI αναγνώριζε ως “ύποπτες”, λεσβίες σε πρόγραμμα πυρηνικών όπλων

03/08/2023
από
Καθώς το Oppenheimer, η ταινία σχετικά με τον δημιουργό της ατομικής βόμβας, Robert Oppenheimer, συνεχίζει να προσελκύει τεράστιο κοινό στους κινηματογράφους, μια άλλη ιστορία έρχεται στο φως: Οκτώ γυναίκες που εργάζονταν σε αυτό το σχέδιο υποβλήθηκαν σε έρευνα της ομοσπονδιακής κυβέρνησης επειδή θεωρήθηκαν λεσβίες, και ορισμένες από αυτές έχασαν τη δουλειά τους εν μέσω της έντονης ομοφοβίας της εποχής.

Το πρόγραμμα που ανέπτυξε τη βόμβα ήταν γνωστό ως Manhattan Project, και οι γυναίκες ονομάστηκαν Manhattan Eight από τους Seattle Times, πέντε από αυτές εργάστηκαν στο Los Alamos στο Νέο Μεξικό και τρεις στην πολιτεία της Washington.

“Κατά τη διάρκεια των πρώτων χρόνων του προγράμματος, από το 1943 έως το 1953, η ομοφυλοφιλία θεωρήθηκε ως ένα μη ιδανικό χαρακτηριστικό των υπαλλήλων του Manhattan Project, αλλά όχι ως παράγοντας αποκλεισμού, παρέχοντας κάποια χάρη στις λεσβίες και τους γκέι υπαλλήλους”, αναφέρουν οι Times.

Αλλά το 1953, ο πρόεδρος Dwight Eisenhower εξέδωσε εκτελεστικό διάταγμα με το οποίο αρνιόταν τις άδειες ασφαλείας σε άτομα που ήταν ύποπτα για “σεξουαλική διαστροφή“, υποτίθεται επειδή αυτό θα τους έκανε εύκολους στόχους για εκβιασμό σχετικά με τα κυβερνητικά μυστικά. Οι επιπτώσεις του διατάγματος αποδυναμώθηκαν με μια απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου το 1973, η αυτόματη άρνηση των αδειών ασφαλείας έληξε υπό τον πρόεδρο Bill Clinton το 1995 και το διάταγμα καταργήθηκε πλήρως υπό τον πρόεδρο Barack Obama το 2017.

Όσο όμως ήταν σε ισχύ, οι ΛΟΑΤΚΙ+ ομοσπονδιακοί κυβερνητικοί υπάλληλοι διερευνήθηκαν από το FBI και πολλοί από αυτούς έχασαν τις άδειες ασφαλείας τους και τις δουλειές τους σε αυτό που έγινε γνωστό ως “Lavender Scare“. Το FBI ερευνούσε κυβερνητικούς υπαλλήλους για υποψίες ομοφυλοφιλίας ακόμη και πριν από την έκδοση της διαταγής, αλλά, όπως ήδη αναφέρθηκε, το να είναι κάποιος γκέι δεν εμπόδιζε αυτόματα τη λήψη της άδειας ασφαλείας που απαιτείται για την απασχόληση σε δύσκολους τομείς.

Τρία μέλη των Manhattan Eight, που ονομάστηκαν από τους Times ως Annie, Betty και Fran, απέκτησαν θέσεις εργασίας στο Los Alamos, παρόλο που το FBI είχε ήδη αποκαλύψει “υποτιμητικές πληροφορίες που υποδείκνυαν πιθανές ομοφυλοφιλικές τάσεις”, σύμφωνα με ένα υπόμνημα της Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας που επικαλείται η εφημερίδα.

“Με βάση την έκταση της εστίασης του FBI σε αυτήν, η Annie μπορεί να ήταν η πιο καταζητούμενη λεσβία της Αμερικής. Ξεκίνησε να εργάζεται στο Los Alamos το 1943, και μερικά χρόνια αργότερα μεταφέρθηκε σε μια στρατιωτική εγκατάσταση στην Okinawa, όπου έμενε με τη γυναίκα που πιστεύεται ότι ήταν η ερωμένη της. Το 1949 άρχισε να εργάζεται στο Hanford. Το FBI παρακολουθούσε κάθε της κίνηση”. Της αρνήθηκαν την άδεια ασφαλείας το 1953 και μετά απολύθηκε από το Hanford, σύμφωνα με τους Times.

Η γυναίκα που ήταν γνωστή ως Betty έφυγε από το έργο το 1953 και “δεν θα εξεταζόταν για επαναπρόσληψη με βάση τα ευρήματα του FBI”, σημειώνουν οι Times. Μια άλλη, η Claire, που εργαζόταν στο Hanford, προσέκρουσε σε “σοβαρό ζήτημα καταλληλόλητας για τη συνέχιση της εξουσιοδότησης ασφαλείας”, σύμφωνα με έγγραφο που επικαλούνται οι Times. Η κυβέρνηση την ήθελε να συνεργαστεί σε μια άλλη έρευνα, αλλά προφανώς δεν το έκανε. Τουλάχιστον μία ακόμη από τις οκτώ, η Helen, νοσοκόμα στο Ιατρικό Κέντρο του Los Alamos, παραιτήθηκε οικειοθελώς. Η τύχη των υπολοίπων είναι άγνωστη. Οι πληροφορίες μπορεί να βρίσκονται σε αρχεία που θα είναι σφραγισμένα μέχρι το 2030.

“Η Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας, λέγοντας ότι αυτοί οι άνθρωποι θα αποτελέσουν κίνδυνο για την ασφάλεια, τους καταδίκασε. Τους έβαλε επίσης στο ίδιο τσουβάλι με ομάδες που μπορεί να επιθυμούσαν να βλάψουν τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της. Δεν είναι εχθροί, αλλά το γεγονός ότι θα μπορούσαν να εκτεθούν μόνο και μόνο επειδή είναι ο εαυτός τους, είναι βαθιά ανησυχητικό και πραγματικά θα έπρεπε να αποτελεί μια προειδοποιητική ιστορία. Δεν θα αποτελούσαν κίνδυνο αν μπορούσαμε να αποδεχτούμε τους ανθρώπους γι’ αυτό που είναι”, δήλωσε στην εφημερίδα ο Robert Franklin, επίκουρος καθηγητής ιστορίας στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Washington και βοηθός διευθυντής του Hanford History Project.




Δες και αυτό!