Τον ακραίο Ισλαμισμό αποκήρυξε ο Sohail Ahmed, ένας φοιτητής και κήρυκας του μίσους που προσηλύτισε τουλάχιστον ένα Βρετανό τζιχαντιστή να πολεμήσει στην Συρία ενώ σκεφτόταν σοβαρά να οργανώσει μια επίθεση αυτοκτονίας στο Λονδίνο, αποκαλύπτοντας παράλληλα ότι είναι gay.
Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε και ο ίδιος: “Η αβεβαιότηταε για την σεξουαλικότητα μου και η βοήθεια από πρώην εξτρεμιστές με βοήθησαν να απομακρυνθώ από τον Ισλαμισμό…”
Ο Sohail Ahmed γεννήθηκε στο Λονδίνο από γονείς που κατάγονταν από το Κασμίρ στο Πακιστάν. Μεγάλωσε με μίσος για την Δύση επειδή του έγινε πλύση εγκεφάλου από τους αυστηρά μουσουλμάνους γονείς του που τον έστειλαν σε ένα σκληροπυρηνικό μεντρεσέ στο ανατολικό Λονδίνο.
«Ο πατέρας μου ήρθε εδώ όταν ήταν 3 χρονών και η μητέρα μου τον παντρεύτηκε στα 16. Μέχρι να γίνω 4-5 χρονών οι γονείς μου δεν ήταν θρησκόληπτοι και σίγουρα δεν ήταν φανατισμένοι. Τότε ήταν που άρχισαν να κάνουν παρέα με μια άλλη οικογένεια από την διπλανή γειτονιά που τους έφερε σε επαφή με τον σαλαφισμό, μια σκληροπυρηνική μορφή του Ισλάμ από τη Σαουδική Αραβία. Ο πατέρας μου άρχισε να αφήνει μακρύ μούσι και η μητέρα μου αντί να φοράει ένα απλό μαντήλι, άρχισε να φοράει φερετζέ και μετά να καλύπτει τα χέρια και τα πόδια της»
«Άρχισα να πηγαίνω στο μεντρεσέ μετά το σχολείο. Εκεί ξεκίνησα να πιστεύω ότι η Δύση ήταν ο εχθρός και ότι ήταν σε πόλεμο με το Ισλάμ και οι άπιστοι ήταν οι εχθροί. Οι γονείς μου, μου έβαζαν στο κεφάλι ότι έπρεπε να σπουδάσω και μετά να φύγω από αυτή την χώρα και να πάω σε ένα καλό ισλαμικό κράτος. Μελετούσα σκληρά και τα πήγαινα πολύ καλά στο σχολείο».
«Όταν έγινε η 11η Σεπτεμβρίου, όλοι χαιρόντουσαν. Οι άπιστοι έπαθαν αυτό που τους άξιζε. Αν γινόταν εδώ στη Βρετανία, θα υπήρχε η ίδια αντίδραση. Όταν με έστειλαν στο κολέγιο για τις εξετάσεις έκανα αρκετούς φίλους. Μετά το Ιράκ και το Αφγανιστάν, αρκετοί νεαροί άνθρωποι άρχισαν να ακούν τους εξτρεμιστές. Έγινα ένα από τα κύρια μέλη της Ισλαμικής κοινότητας και πολλοί φοιτητές ερχόντουσαν για να με γνωρίσουν. Συνήθιζα να κηρύττω και να φανατίζω τα άτομα που πίστευαν τα ίδια με μένα. Το ψευδώνυμο μου ήταν Sheikh ul Islam…”
«Σκεφτόμουν σοβαρά να βομβαρδίσω το Canary Wharf. Πάντοτε ήμουν καλός στις επιστήμες και ήξερα που θα έβρισκα πληροφορίες για το πώς να το κάνω. Ποτέ δεν τις κατέβασα ή είχα πρόσβαση. Φοβόμουν ότι θα με πιάσουν αλλά ήξερα κόσμο που θα με βοηθούσε αν το χρειαζόμουν. Είχα επαφές με άτομα έξω από την χώρα. Μετά όμως έγινα λιγότερο ριζοσπάστης. Διάβασα μελετητές που έλεγαν ότι δεν έπρεπε να γίνει μια επίθεση στην Βρετανία – όχι επειδή ήταν λάθος αλλά επειδή απλά ήμουν Βρετανός πολίτης και είχα υπογράψει μια συμφωνία με την Βρετανική κυβέρνηση».
Όταν όμως ήταν στο πανεπιστήμιο ο Sohail άρχισε να έχει αμφιβολίες για τις ακραίες θέσεις του. Άρχισε να ερευνά την εξέλιξη των ειδών που οι εξτρεμιστές επιμένουν ότι δεν είχε συμβεί ποτέ.
«Είχα αμφιβολίες αν ο θεός υπάρχει αλλά ήξερα ότι υπήρχε η κόλαση. Ήταν τόσο περίεργο αλλά ήμουν σίγουρος ότι θα καιγόμουν στην κόλαση επειδή δεν πίστευα στον θεό. Ήταν πολύ ψυχοφθόρο και άρχισα να έχω τάσεις αυτοκτονίας. Πάντοτε είχα πρόβλημα με το σαρία, το να ρίχνεις πέτρες μέχρι θανάτου στον κόσμο, το να κατατρέχεις μη-μουσουλμάνους, να σκοτώνεις τους αποστάτες. Δεν μου άρεσε αλλά ένοιωθα ότι έπρεπε να το αποδεχτώ επειδή προήλθε από το θεό».
«Είχα αυτές τις σκέψεις από τότε που ήμουν μικρός. Αλλά από παιδί σου λένε τι να κάνεις με όσους είναι ομοφυλόφιλοι. Τους πετάς από ένα βουνό και τους πετροβολάς μέχρι θανάτου. Έτσι όταν μεγάλωνα, μισούσα τον εαυτό μου. Νόμιζα ότι ήμουν κάτι κακό. Ήμουν πολύ ομοφοβικός. Συμμετείχα στις ομοφοβικές πλάκες των φίλων μου. Η ISIS ρίχνει τους γκέι από τα κτίρια για να πεθάνουν στη Συρία και απλά φαντάζομαι ότι εγώ είμαι ένας από αυτούς ή κάποιοι που νοιάζομαι. Αυτό όμως που με ταρακούνησε ακόμη περισσότερο ήταν ότι θα μπορούσα να είμαι ένας από τους θύτες. Μπορούσα να είμαι και το θύμα και ο θύτης».
Οι γονείς του τον έδιωξαν από το πατρικό του σπίτι όταν τους είπε ότι δεν ήταν σίγουρος αν ο θεός υπάρχει. Αργότερα τον κάλεσε πίσω ο πατέρας του.
«Είπε ότι είχε καταλάβει το μυστικό μου. Μου είπε να γυρίσω. Είχα τρομοκρατηθεί ότι θα με σκότωναν. Ο πατέρας μου με πήγε στον κήπο επειδή δεν ήθελε να ακούσουν τα αδέρφια μου. Με ρώτησε αν είχα φίλο και αν είχα κάνει σεξ. Είπα ψέμματα. Μου είπε ότι ήμουν αηδιαστικός. Μου είπε ότι ήμουν χειρότερος και από ζώο. Μου είπε ότι θα μπορούσα να μείνω στο σπίτι μόνο αν δεχόμουν να μου κάνουν εξορκισμό. Για τους επόμενους 2 μήνες, μου έκαναν εξορκισμό κάθε μέρα. Οι γονείς μου άπλωναν τα χέρια τους πάνω μου και διάβαζαν το κοράνι. Παράλληλα έκανα μπάνια σε αγιασμό».
Μετά από μια απόπειρα αυτοκτονίας που απέτρεψε ο πατέρας του, ο Sohail κατάφερε να νοικιάσει ένα δωμάτιο δίπλα στο πανεπιστήμιο του:
«Αν δεν το έκανα, το πιο πιθανό ήταν να μην ήμουν ζωντανός σήμερα. Ήταν η καλύτερη απόφαση που πήρα ποτέ. Βρήκα μια ομάδα πρώην μουσουλμάνων και πήγα σε μια παμπ για πρώτη φορά στη ζωή μου. Προσπάθησα να μιλήσω δυο φορές στους γονείς μου αλλά δεν πήγε καλά. Έχω να μιλήσω στα αδέρφια μου για πάνω από 8 μήνες».
https://youtu.be/i6LoBt64J4M
