newsroom
Η Minnie Bruce Pratt, η ποιήτρια, φεμινίστρια, ακτιβίστρια και επί χρόνια σύντροφος του τρανς ατόμου ενεργού στον ακτιβισμό Leslie Feinberg, πέθανε.
Ο Pratt πέθανε την περασμένη Κυριακή στις Συρακούσες της Νέας Υόρκης, σε ηλικία 76 ετών, «περιτριγυρισμένη από φιλικά της πρόσωπα και από την οικογένεια», αναφέρει το AL.com, ένας ιστότοπος \της Αλαμπάμα. Ο θάνατός της ανακοινώθηκε για πρώτη φορά από τους γιους της, Ben και Ransom Weaver, στον ιστότοπο της Pratt. Ανάρτησαν τον Ιούνιο ότι η Pratt είχε «διαγνωσθεί με σοβαρό πρόβλημα υγείας» και λάμβανε ανακουφιστική φροντίδα στο σπίτι της στις Συρακούσες.
Η Pratt, με καταγωγή από την Αλαμπάμα, εξέδωσε οκτώ ποιητικές συλλογές. Η συλλογή “Crime Against Nature” επικεντρώνεται στην εμπειρία της ως λεσβία που μεγαλώνει γιους. Η Ακαδημία Αμερικανών Ποιητών την επέλεξε το 1989 ως την Ποιητική Επιλογή Lamont, μια τιμή που απονέμεται κάθε χρόνο για το δεύτερο καλύτερο ολοκληρωμένο βιβλίο ποίησης μίας/ενός συγγραφέα των ΗΠΑ.
«Η Pratt αφηγείται μια συγκινητική ιστορία απώλειας και ανάρρωσης, ανακαλύπτοντας συνδέσμους μεταξύ της άρσης του δικαιώματος ψήφου της και της κατάστασης άλλων μειονοτήτων», έγραψαν οι κριτές, σύμφωνα με την ιστοσελίδα της Pratt. «Καταδεικνύει ξεκάθαρα, σε αυτή την αριστοτεχνική ακολουθία ποιημάτων, ότι το πραγματικό έγκλημα κατά της φύσης είναι η βία και η καταπίεση».
Το 1991, οι New York Times ανακήρυξαν το “Crime Against Nature” ως Αξιοσημείωτο Βιβλίο της Χρονιάς και η Αμερικανική Ένωση Βιβλιοθηκών τίμησε τη συλλογή με το Βραβείο Γκέι και Λεσβιών Βιβλίου Λογοτεχνίας.
Αρκετές από τις άλλες ποιητικές και δοκιμιακές της συλλογές κέρδισαν βραβεία και το 1992, η ίδια, ο Chrystos και η Audre Lorde έλαβαν το βραβείο Lillian Hellman-Dashiell Hammett από το Ταμείο για την Ελεύθερη Έκφραση. Το βραβείο αναγνωρίζει συγγραφείς που έχουν βιώσει πολιτικές διώξεις.
Το δοκίμιό της “Identity: Skin Blood Heart” έχει “υιοθετηθεί για διδακτική χρήση σε εκατοντάδες κολεγιακά μαθήματα και ομάδες κοινότητας”, σημειώνει ο ιστότοπός της. Δημοσιεύτηκε στη συλλογή του 1992 “Rebellion: Essays 1980-1991”.
Τα απομνημονεύματά της εξιστορούν το coming out και τη ζωή της με το άτομο Feinberg. «Το 1992 συνάντησα το Leslie σε μία διάλεξη στην Ουάσιγκτον, DC, όπου μίλησε για την ιστορική βάση της ενότητας μεταξύ ανθρώπων που βιώνουν διαφορετικές καταπιέσεις — και όπου το Feinberg διάβαζε, κοιτάζοντας ψηλά σε εμένα, από το κλασικό «Letter to a Fifties Femme», έγραψε η Pratt στην ιστοσελίδα της. «Όχι πολύ αργότερα, έγινε το «ένα και μοναδικό» μου, το αγαπημένο μου».
«Η ενήλικη ζωή μου ήταν ένας συναρπαστικός αγώνας για να αντισταθώ, μαχητικά, στις καταπιεστικές κατηγορίες που μας τοποθετεί το κυρίαρχο status quo — και να ζήσω, θριαμβευτικά, τις ταυτότητες και τις πολυπλοκότητες που νιώθουμε αληθινές για τον εαυτό μας», συνέχισε η Pratt. «Καθώς η ζωή μου και το Leslie κυλούσαν μαζί, κέρδισα ασύγκριτα την κατανόησή μου για αυτόν τον αγώνα – στην κατανόηση του πώς ζούμε όλες τις σεξουαλικότητες, τις σεξουαλικές μας ταυτότητες και τις εκφράσεις φύλου». Η Pratt και το Feinberg ήταν μαζί από το 1992 μέχρι τον θάνατο του Feinberg το 2014.
Η Pratt ήταν συν-συγγραφέας ή συνεκδότρια πολλών άλλων βιβλίων. Κατείχε επικουρικές θέσεις διδασκαλίας σε πολλά κολέγια και πανεπιστήμια προτού ολοκληρώσει την ακαδημαϊκή της σταδιοδρομία ως καθηγήτρια σπουδών γυναικών και φύλου, καθώς και συγγραφής και ρητορικής στο Πανεπιστήμιο των Συρακουσών. Μοίρασε τον χρόνο της μεταξύ της Βιρτζίνια, της Αλαμπάμα, και των Συρακουσών.
Μια δημόσια γιορτή για τη ζωή της Πρατ θα πραγματοποιηθεί, αναφέρουν οι γιοι της, σημειώνοντας ότι λεπτομέρειες θα αναρτηθούν στον ιστότοπό της. Ζήτησαν να γίνουν δωρεές στο Friends of Dorothy House στις Συρακούσες, το οποίο παρέχει φροντίδα και υποστήριξη σε άτομα που ζουν με τον HIV ή το AIDS.
