Οι ειδικοί πιστεύουν ότι ένα ξύλινο τεχνούργημα που ανακαλύφθηκε σε ένα παλιό ρωμαϊκό φρούριο στη βόρεια Αγγλία μπορεί να είναι ένα αρχαίο σεξουαλικό παιχνίδι.
Το αντικείμενο σε σχήμα φαλλού 16 εκατοστών ανακαλύφθηκε στην πραγματικότητα πριν από 30 χρόνια στα ερείπια του ρωμαϊκού φρουρίου Vindolanda, κοντά στο Τείχος του Αδριανού. Ωστόσο, εκείνη την εποχή πίστευαν ότι ήταν ένα εργαλείο ραπτικής. Ανακαλύφθηκε ανάμεσα σε μια συλλογή παπουτσιών και αξεσουάρ φορεμάτων.
Το αντικείμενο αναλύθηκε εκ νέου πρόσφατα. Οι ειδικοί στο Πανεπιστήμιο του Νιούκαστλ και στο Πανεπιστημιακό Κολλέγιο του Δουβλίνου πιστεύουν τώρα ότι το αντικείμενο, το οποίο χρονολογείται από τον δεύτερο αιώνα μ.Χ., είχε πιθανή σεξουαλική χρήση.
Σημειώνουν ότι οι «πέτρινοι και μεταλλικοί φαλλοί» ήταν αρκετά διαδεδομένοι στον ρωμαϊκό κόσμο. Ενσωματωμένα σε μωσαϊκά, μενταγιόν και κεραμικά, οι άνθρωποι νόμιζαν ότι είχαν μαγικές ιδιότητες ή τη δύναμη να διώχνουν τα κακά πνεύματα.
Ωστόσο, αυτός είναι ο πρώτος ξύλινος φαλλός που εντοπίστηκε. Οι συνθήκες στη συγκεκριμένη τοποθεσία ήταν ιδανικές για τη συντήρηση ξύλινων αντικειμένων. Τα οργανικά υλικά έτειναν να σαπίζουν σε άλλες τοποθεσίες.
Ο Δρ Ρομπ Κόλινς, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης, είπε στη Daily Mail: «Εάν το αντικείμενο είναι σεξουαλικό παιχνίδι, πιστεύουμε ότι θα μπορούσε να είναι το παλαιότερο σχετικό παράδειγμα στη Βρετανία».
Σημειώνει ότι το αντικείμενο είναι «σκαλισμένο από στρογγυλό ξύλο, με μια φαρδιά, κυλινδρική βάση που φέρει ένα κυρτό άκρο, στενότερο άξονα και ένα σχήμα που απεικονίζει τη βάλανο».
Είναι πιθανό το αντικείμενο να έχει συρρικνωθεί ελαφρώς κατά τη διάρκεια των ετών που ήταν θαμμένο, επομένως μπορεί να ήταν αρχικά ελαφρώς μεγαλύτερο.
Η ομαλότητα και η στιλβωμένη εμφάνιση ορισμένων τμημάτων του φαλλού υποδηλώνουν τρόπους με τους οποίους έγινε ο χειρισμός ή η τριβή του.
Σε τι χρησίμευε;
Η νέα ανάλυση προτείνει τρεις πιθανές χρήσεις για το αντικείμενο. Οι ερευνητές λένε ότι θα μπορούσε να είχε εισαχθεί σε έναν πέτρινο μονόλιθο ή άγαλμα. Λειτουργούσε ως ένα είδος τυχερού φυλαχτό που οι άνθρωποι άγγιξαν για καλή τύχη. Ωστόσο, δεν υπάρχει τέτοιο άγαλμα ή μονόλιθος στο φρούριο.
Το κυρτό σχήμα της βάσης θυμίζει γουδοχέρι που χρησιμοποιείται για το άλεσμα φυτών ή φαρμάκων.
Η τρίτη πρόταση είναι ότι ήταν ένα σεξουαλικό εργαλείο. Το αν αυτό έγινε για ευχαρίστηση ή τιμωρία είναι ανοιχτό προς συζήτηση. Υπάρχουν πολλά αρχεία σεξουαλικής βίας μεταξύ σκλάβων και ιδιοκτητών στη ρωμαϊκή λογοτεχνία.
Οι ειδικοί λένε ότι υπάρχουν ελάχιστα στοιχεία που να δείχνουν ότι τα σεξουαλικά παιχνίδια χρονολογούνται περισσότερο από μερικές εκατοντάδες χρόνια. Ωστόσο, αυτό θα μπορούσε να οφείλεται στο ότι τέτοια αντικείμενα χάθηκαν στο πέρασμα των αιώνων. Προηγούμενοι αρχαιολόγοι και επιμελητές μουσείων μπορεί επίσης να είχαν λογοκρίνει τέτοια ευρήματα.
Αντικείμενα που πιστεύεται ότι είναι αρχαίοι δονητές έχουν ανακαλυφθεί στην Κίνα. Κατασκευασμένα από ξύλο και ελεφαντόδοντο, έδειχναν επίσης διακριτικό γυάλισμα στη βάλανο. Χρονολογούνται όμως στον 6ο και 7ο αιώνα μ.Χ. Αυτό το αντικείμενο της ρωμαϊκής εποχής προηγείται αυτών.
«Τα ξύλινα αντικείμενα θα ήταν συνηθισμένα στον αρχαίο κόσμο, αλλά επιβιώνουν μόνο σε πολύ συγκεκριμένες συνθήκες – στη βόρεια Ευρώπη συνήθως σε σκοτεινές, υγρές και απαλλαγμένους από οξυγόνο χώρους», δήλωσε ο έταιρος συγγραφέας της μελέτης, Δρ Ρομπ Σαντς. «Έτσι, ο φαλλός Vindolanda είναι ένα εξαιρετικά σπάνια εύρημα».
Ο φαλλός θα εκτεθεί τώρα στο Μουσείο Vindolanda στο Northumberland.
