Ακόμη ένας cis straight άνδρας που αισθάνθηκε την ανάγκη να πει τη γνώμη του για τον θεσμό του Pride. «Σιγά το πράγμα» θα μου πεις, «ακόμη ένας». Η διαφορά είναι, βέβαια, πως ο συγκεκριμένος διατηρεί καθημερινή εκπομπή στην τηλεόραση.
Αναφέρομαι φυσικά στον Γιώργο Λιάγκα, που έβαλε κάτω τα προνόμιά του και αποφάσισε να σχολιάσει τον Athens Pride από την καρέκλα του… χωρίς φυσικά να έχει βρεθεί ποτέ σ΄αυτό.
Αρχικά, ο Γιώργος Λιάγκας είπε: «Δεν καταλαβαίνω για ποιον λόγο, κάτι το οποίο υπερασπίζεται ουσιαστικά το δικαίωμα του ανθρώπου στην ισότητα και δεν μου αρέσει εμένα η εκδοχή της διαφορετικότητας, για μένα ο ομοφυλόφιλος δεν είναι διαφορετικός, διαφορετικός όμως για μένα είναι ο κλόουν.
Άλλο να πρωτοστατώ για να υπερασπιστώ το δικαίωμα ισότητας όλων των ανθρώπων και άλλο να πάω να πρωτοστατώ σε μια παρέλαση κλόουν. Είτε ο κλόουν είναι ετεροφυλόφιλος, είτε ομοφυλόφιλος, είτε άνδρας, είτε γυναίκα, είτε οτιδήποτε. Εμένα δεν μου αρέσει η αισθητική των ανθρώπων, άσχετη από τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό που κάνουν ακραία πράγματα για να συμβολίσουν ότι πρέπει να αποδεχθώ εγώ τον ομοφυλόφιλο. Η εικόνα αυτή σε τι βοηθάει τη μάνα που αντιδρά στο ότι το παιδί της είναι ομοφυλόφιλο να αποδεχθεί το παιδί της;
Για μένα, το ζητούμενο είναι να γίνουν πράγματα, ώστε αυτή η μάνα να καταλάβει ότι το παιδί της πρέπει να το αγαπάει, άσχετα με το αν γουστάρει να πηγαίνει με γυναίκες, με άντρες, με οτιδήποτε. Αυτό είναι το ζητούμενο και η εικόνα αυτή βοηθάει τη μάνα αυτή να το καταλάβει; Για μένα, η εικόνα που το βοηθάει είναι το σίριαλ του Καπουτζίδη».
«Το ζητούμενο δεν είναι πέντε χαριτωμένοι άνθρωποι να πάνε να βγάλουν φωτογραφίες πολιτικοί ή πολιτικάντηδες για να καπηλευτούν την ιστορία αυτή. Το ζητούμενο είναι να μην υπάρχει μάνα ή πατέρας που να μην αποδέχεται το παιδί του όπως είναι», σημείωσε ο Γιώργος Λιάγκας.
Άντε τώρα να εξηγήσεις στον κ. Λιάγκα και στο πάνελ του, ότι το ζητούμενο είναι οι άνθρωποι ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας, χαρακτηριστικών και έκφρασης φύλου να ζουν ελεύθερα, χωρίς διακρίσεις και βία.
Άντε τώρα να του εξηγήσεις, ότι το «αν θα μας υποδεχτεί η μάνα ή ο πατέρας μας», δεν είναι δικό μας ζητούμενο. Με συγχωρείτε αλλά όχι. Είναι ζητούμενο των γονέων που οφείλουν να εκπαιδευτούν και ζητούμενο της πολιτείας (την εκπροσωπούν οι πολιτικοί ή οι πολιτικάντηδες που βγαίνουν και στην εκπομπή του κ. Λιάγκα) που πρέπει να προσφέρει -επιτέλους- αυτήν την εκπαίδευση.
Θα μου πεις ποιος/α να το εξηγήσει; Ίσως όλα αυτά τα άτομα (ΛΟΑΤΚΙ+ και μη) που έναν χρόνο τώρα με παίρνουν στο τηλέφωνο για να τους σχολιάσω ή δώσω θέματα της κοινότητας, προσπαθώντας να με πείσουν ότι η εκπομπή είναι φιλική (?!) προς τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα.
Ένα pride, κάθε pride, δεν γίνεται για τους straight εκεί έξω, ούτε για να τους πείσουμε να μας αποδεχθούν. Γίνεται για εμάς, τις ταυτότητές μας, τα θύματά μας, την υπερηφάνεια μας. Και επειδή το Σάββατο το άκουσα κι αυτό από ένα «περήφανο ραδιόφωνο» που φώναζε ξανά και ξανά ότι «το Pride είναι ένα φεστιβάλ για όλους» να πω ότι: «Όχι! το Pride δεν είναι ένα φεστιβάλ για όλους. Είναι μια διαδήλωση για εμάς τα ΛΟΑΤΚΙ+ και για όσα άτομα είναι στη σωστή πλευρά της ιστορίας».
