Τα ανθρώπινα δικαιώματα, ιδιαίτερα των πιο ευάλωτων συνανθρώπων μας καταπατώνται καθημερινά.
Γράφει η Άννα Απέργη Κωνσταντινίδη*
Το δικαίωμα στην υγεία, στην παιδεία, στην εργασία, στην ασφαλή στέγαση, στην οικογένεια, ακόμη και το δικαίωμα στην ίδια τη ζωή, μοιάζουν για πολλά άτομα «προνόμια» και όχι αυτονόητες προστασίες. Το διεθνές δίκαιο συχνά αγνοείται συνειδητά, ενώ ο πολιτικός χώρος βυθίζεται ολοένα και περισσότερο σε κρίση, αν όχι σε σήψη.
Η ρητορική μίσους, η μισαλλοδοξία, ο ρατσισμός, η ΛΟΑΤΚΙ+φοβία και η ξενοφοβία τροφοδοτούνται καθημερινά παντού, στα μέσα ενημέρωσης, στα social media, στον δημόσιο διάλογο.
Κάπως έτσι με αυτό τον τρόπο γεννιούνται – ξαναγεννιούνται και συντηρούνται οι διακρίσεις, οι αποκλεισμοί, ο στιγματισμός και η βία. Κι ενώ οι κοινωνίες μας δοκιμάζονται από ανισότητες, ακρίβεια, πόλεμο, πολιτικά εγκλήματα, προσφυγικές κρίσεις και τη βαθιά υποχώρηση δημοκρατικών αξιών, η ανάγκη για ουσιαστική υπεράσπιση των δικαιωμάτων γίνεται πιο επιτακτική από ποτέ.
Γι’ αυτό το φετινό σύνθημα, «Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων 2025: Τα Απαραίτητα της Καθημερινότητάς μας», έρχεται να μας θυμίσει πως τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι αφηρημένες έννοιες ούτε πολυτέλειες για «ήρεμες εποχές»., αλλά τα στέρεα θεμέλια της ίδιας μας της ζωής και σήμερα βλέπουμε ξεκάθαρα τι συμβαίνει όταν αυτά τα θεμέλια υπονομεύονται.
Μας υπενθυμίζει πως η υγεία, η ασφάλεια, η στέγη, η αξιοπρεπής εργασία, η ελευθερία να είμαστε η αλήθειες μας χωρίς φόβο, είναι τα απαραίτητα που κρατούν μια δημοκρατική κοινωνία όρθια.
Και όταν αυτά απειλούνται, οφείλουμε να υψώνουμε τη φωνή μας πιο δυνατά, πιο αποφασιστικά και πιο συλλογικά από ποτέ.
*Η Άννα Απέργη Κωνσταντινίδη είναι ειδική Σύμβουλος/Εμπειρογνώμονας θεμάτων ΛΟΑΤΚΙ+, Ισότητας & Diversity. Το κείμενο όπως εμφανίστηκε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook.
