Coming Out Story: Ο Κωνσταντίνος και η Χριστίνα είναι αδέρφια. Τους χωρίζουν 5 χρόνια (εκείνος είναι 19 και εκείνη 24). Αποφάσισαν να πάρουν μέρος μαζί στο αφιέρωμα* του περιοδικού μας, ώστε να μιλήσουν για το coming out του 19χρονου Κωνσταντίνου ως τρανς αλλά και για το πόσο σημαντική είναι η αποδοχή από το οικογενειακό περιβάλλον.
Κωνσταντίνε, σε ποιο άτομο αποφάσισες να κάνεις πρώτα coming out;
Κωνσταντίνος: Το πρώτο άτομο στο οποίο στράφηκα να μιλήσω ήταν η μητέρα μου. Πριν τα 16 μου είχα πολλούς ενδοιασμούς, δεν μπορούσα να καταλάβω τι συμβαίνει στον εαυτό μου. Είχα μιλήσει σε κόσμο, σε φίλους μου και τους εξήγησα τον προβληματισμό μου, ωστόσο δεν με βοήθησε κάποιος να καταλήξω σε κάποιο συμπέρασμα. Τα βρήκα πρώτα με τον εαυτό μου. Όταν συνειδητοποίησα τι μου συμβαίνει, το πρώτο άτομο στο οποίο στράφηκα ήταν αυτή.
Πώς το πήρε;
Κ: Ήταν αρκετά υποστηρικτική από την πρώτη στιγμή. Σίγουρα έκανε κι αυτή δουλειά μαζί με μένα, μάθαινε μαζί με μένα, εγώ της μάθαινα, εκείνη με μάθαινε. Από την πρώτη στιγμή μου έλεγε «ό,τι και να χρειαστείς εγώ θα σε βοηθήσω, θα είμαι δίπλα σου, θα το περάσουμε μαζί». Σαφώς υπήρχε ένα διάστημα που όσο υποστηρικτική και να ήταν, προσπαθούσε να με πείσει ότι δεν είμαι σίγουρος για τον εαυτό μου ότι παίρνω βιαστικές αποφάσεις.
Η Χριστίνα πότε το έμαθε;
Χριστίνα: Ήμουν η τελευταία στην οποία έκανε coming out. Πέρυσι τον χειμώνα. Δεν με έπιασε προ εκπλήξεως. Τον έβλεπα, ήμασταν στο ίδιο σπίτι. Μπορεί να μην ήμασταν πάντα κοντά σαν αδέρφια, λόγω διαφοράς ηλικίας, αλλά τον έβλεπα να αλλάζει, να έχει αυτή τη σύγκρουση με τον εαυτό του. Είχα καταλάβει τι συμβαίνει. Απλά περίμενα να έρθει από μόνος του να μου το πει, να μου κάνει αυτή τη συζήτηση. Να σου πω την αλήθεια, με ενόχλησε που δεν μου το είχε πει, που ήμουν η τελευταία από τα πολύ κοντινά πρόσωπα. Αλλά εντάξει, καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο για έναν άνθρωπο να μπαίνει σε ένα τέτοιο conflict με τον εαυτό του, οπότε το σέβομαι κιόλας.
Γνώριζες άλλα τρανς άτομα;
Χ: Έχω φίλους που ανήκουν στη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, αλλά όχι τρανς άτομα.
Εσύ Κωνσταντίνε, γιατί άργησες να της μιλήσεις; Πίστευες ότι δεν θα καταλάβει;
Κ: Δε θεωρούσα ότι δεν θα καταλάβαινε. Φοβόμουν όμως πάρα πολύ, γιατί με την αδερφή μου δεν είχαμε αυτή τη στενή σχέση, ήμασταν πολύ μακριά ο ένας από τον άλλον καθώς μεγαλώναμε. Φοβόμουν με την έννοια ότι θα ντρεπόταν για μένα. Ήμουν σίγουρος ότι ήξερε για την κοινότητα και για το τι είναι τρανς, απλά ο φόβος μου ήταν τελείως προσωπικός.
Χ: Στο κεφάλι του, χωρίς κανέναν λόγο.
Ποια ήταν η αντίδρασή σου Χριστίνα, όταν το έμαθες;
Χ: Θυμάμαι, όταν μου το ανακοίνωσε, έτρεμε σαν το ψάρι. Εγώ ήμουν σε φάση «γιατί σου πήρε τόσο καιρό; Υπήρχε περίπτωση ποτέ εγώ να σε αντιμετωπίσω κάπως διαφορετικά;» Το καταλαβαίνω, δεν είχαμε πολλές συναναστροφές μεγαλώνοντας, γιατί έχουμε διαφορά ηλικίας, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είμαι ο άνθρωπος που θα ντραπώ για κάτι τέτοιο. Είναι ο αδελφός μου. Ό,τι και να γίνει, είμαστε αδέρφια. Ό,τι και να μας χωρίζει ή να μας φέρνει κοντά, δεν υπάρχει περίπτωση εγώ ως Χριστίνα με το μυαλό που έχω και τον τρόπο που σκέφτομαι να ντραπώ, να νιώσω θυμό, οτιδήποτε αρνητικό. Μου φαίνεται αδιανόητο. Σίγουρα, πάντως, μας έφερε όλο αυτό πιο κοντά.
Κ: Εγώ στην αρχή φοβήθηκα, γιατί ήρθε πολύ επιθετική και λέω «εντάξει, τώρα αυτό είναι το τέλος μου, θα με αποκληρώσει, θα με διώξει από το σπίτι» και μετά ό,τι μου έλεγε, δεν μπορούσα να απαντήσω, ήθελα να βάλω τα κλάματα από συγκίνηση. Ποτέ δεν είχαμε μιλήσει έτσι με τη Χριστίνα.
Κωνσταντίνε είσαι out γενικά;
Κ: Ναι, όλοι το γνωρίζουν και κοντινοί και γνωστοί και άγνωστοι, δεν φοβάμαι για την ταυτότητά μου. Δεν το λέω με την πρώτη, αλλά δεν το κρύβω κιόλας. Παλιότερα φοβόμουν, τώρα το λέω παντού σε όλους και στη δουλειά μου και στη σχολή μου.
Εσύ Χριστίνα έχεις μπει στη διαδικασία να διαχειριστείς κάποιο τρανσφοβικό σχόλιο από τον περίγυρό σας;
X: Όχι, δεν έχει τύχει. Γενικά, ανθρώπους που τους αγαπάω και τους έχω κοντά μου, τους υπερασπίζομαι πάρα πολύ. Οπότε ο περίγυρός μου ξέρει πως αν ακουστεί κάτι, δε θα το αντιμετωπίσω «όμορφα», μπαίνω λίγο… επιθετικά. Οπότε δεν τολμά. Δεν έχει τύχει να μου πουν κουβέντα. Κι αν κάποιος κάνει τέτοιες σκέψεις γι’ αυτό, δεν έχει ειπωθεί μπροστά μου. Αν το πει μπροστά μου, θα το αντιμετωπίσω αναλόγως. Άνθρωποι, πάντως, με τους οποίους έχω διαλέξει να συναναστρέφομαι, δεν έχουν εκφράσει τέτοιες απόψεις.
Πόσο σημαντική ήταν για εσένα Κωνσταντίνε η αποδοχή της Χριστίνας;
Κ: Σίγουρα, δε θα μπορούσα να έχω την άνεση που έχω τώρα ή την αυτοπεποίθηση και τη σιγουριά. Παρά το γεγονός ότι στο παρελθόν δεν είχαμε ιδιαίτερη σχέση, ήθελα να έχω τη στήριξή της. Γιατί στα 100.000 σενάρια που έκανα στο κεφάλι μου, υπήρχε ένα καλό και ήταν αυτό. Μετά από αυτό κατάφερα να μιλήσω στον πατέρα μου, κατάφερα να μιλήσω σε οποιονδήποτε άλλον φοβόμουν χωρίς να υπάρχει πλέον ο φόβος. Ήταν ό,τι χρειαζόμουν, για να φύγουν όλα.
Η μητέρα μου ήταν το πρώτο άτομο που μου βγήκε να μιλήσω, γιατί είμαστε κοντά. Είχε καταλάβει, αλλά δεν μπορούσε να το εξηγήσει. Ξέρω ότι όσα χρόνια κι αν περάσουν, η μητέρα μου, όντας σε κάποια άλλη γενιά, δεν θα καταλάβει τα πράγματα όπως τα καταλαβαίνει η Χριστίνα ή όπως ένας άνθρωπος της ηλικίας μου. Μπορεί να έχω τη στήριξη, αλλά χρειάζομαι κι αυτό το κάτι παραπάνω, το οποίο μπορεί να μου το δώσει η αδερφή μου.
Είδα από το instagram ότι μάλλον έχεις βρει το ταίρι σου.
Κ: Α, αυτός είναι ο κολλητός μου (γέλια). Είμαι με κάποιο άτομο αυτόν τον καιρό, είμαι πολύ μικρός για να πω αν έχω βρει τον άνθρωπό μου, αλλά είμαι πολύ χαρούμενος αυτή την περίοδο, γιατί με κάνει να νιώθω πάρα πολύ όμορφα με τον εαυτό μου. Εκεί που πάω να πέσω, με σηκώνει. Παλιότερα αυτό δεν το είχα. Τώρα μπορώ να πω ότι είμαι πάρα πολύ καλά.
X: Εμένα πάντως δεν έχει έρθει ποτέ να μου ζητήσει συμβουλές για τις σχέσεις ο Κωνσταντίνος. χω γνωρίσει κι εγώ τη σχέση του. Γενικά, είναι πολύ κουλ παιδιά, μ’ αρέσει να τους συναναστρέφομαι, περνάω ωραία.
Πότε θεωρείτε ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να βγει κάποιος από την ντουλάπα;
Κ: Δεν υπάρχει κατάλληλη στιγμή για το coming out. Μόνο όταν νιώσεις έτοιμος. Και πιστεύω ότι δεν είναι μία συγκεκριμένη στιγμή. Είναι διαφορετική για κάθε άτομο ξεχωριστά. Για μένα, η κατάλληλη στιγμή να μιλήσω στη μητέρα μου ήταν όταν το κατάλαβα. Στην αδερφή μου όταν είχα συνειδητοποιήσει τι μου συμβαίνει, όταν είχα ξεκινήσει ήδη διαδικασίες μετάβασης με ορμονοθεραπείες κ.λπ.
Χ: Δεν ξέρω αν υπάρχει κατάλληλη στιγμή. Το σημαντικότερο όλων είναι να βρεις τον εαυτό σου, να συνειδητοποιήσεις εσύ ποιους ανθρώπους αξίζει και θέλεις να έχεις δίπλα σου, που αξίζει να κουραστείς και θέλεις να σε στηρίζουν και όταν είσαι έτοιμος, τότε θα το κάνεις. Τα βρίσκεις με τον εαυτό σου και μετά προβάλεις στους γύρω σου αυτό που είσαι χωρίς να σκεφτείς δεύτερη φορά, χωρίς να ντραπείς, τίποτα. Γιατί όταν είσαι σίγουρος για τον εαυτό σου, δεν σε ενδιαφέρει ποιος θα είναι δίπλα σου ή ποιος θα σου γυρίσει την πλάτη. Ξέρεις ποιος είσαι.
*Το αφιέρωμα με τις coming out ιστορίες αναγνωστών μας δημοσιεύτηκε στο Antivirus 93.
