Μετά από ένα καλοκαίρι σχεδιασμών, διαφωνιών και πολλών μεταγραφών τα ελληνικά κανάλια αποφάσισαν να στελεχώσουν τις πρωινές εκπομπές του με τα πρόσωπα εκείνα που θεωρούνται ικανά να ανταπεξέλθουν στις δύσκολες απαιτήσεις της ενημέρωσης (ίσως και της προπαγάνδας).
Και ενώ πέρυσι οι περισσότερες εκπομπές έκαναν νούμερα εκμεταλλευόμενες το κίνημα το metoo και κάνοντας αφιερώματα για τον σεξισμό και τον μισογυνισμό εκεί έξω, φέτος οι γυναίκες δημοσιογράφοι και παρουσιάστριες παραγκωνίζονται ή περιορίζονται σε θέματα όπως η μόδα, η αστρολογία και το gossip.
Την πρώτη κιόλας εβδομάδα είδαμε κεντρικές παρουσιάστριες να εξαφανίζονται στις συνεντεύξεις με πολιτικά πρόσωπα, άλλες να καπελώνονται από τον άνδρα παρουσιαστή – μέντορα και κάποιες άλλες να εμφανίζονται απλώς, όταν τα «σοβαρά» ενημερωτικά θέματα έχουν ολοκληρωθεί.
Ο κόσμος της ενημέρωσης ήταν ανέκαθεν σεξιστικός, προωθώντας τον άνδρα δημοσιογράφο – παρουσιαστή ως τον πιο ικανό να μεταφέρει μια πληροφορία ή να κάνει μια συνέντευξη με ένα πολιτικό πρόσωπο (αυτό το τελευταίο κρατήστε το τώρα που έχουμε μπει άτυπα σε προεκλογική περίοδο). Και έγινε ακόμη πιο σεξιστικός φέτος, ξεχνώντας ίσως ότι την προηγούμενη σεζόν οι γυναίκες παρουσιάστριες ήταν αυτές που έβγαλαν το φίδι από την τρύπα, όταν οι άνδρες δημοσιογράφοι εκτόξευαν τη μία σεξιστική καφρίλα μετά την άλλη.
Κάτι τέτοιες στιγμές θυμάμαι τα λόγια της δημοσιογράφου Νατάσας Γιάμαλη η οποία είχε γράψει: «Έχουμε την κεντρική παρουσιάστρια, νέα και πανέμορφη, εξωπραγματικά πανέμορφη πολλές φορές, δεδομένα στρέητ με όνειρο να κάνει οικογένεια. Αν έχει οικογένεια, μας ενημερώνει σχεδόν καθημερινά πόσο “παραδοσιακή” μαμά είναι και πόσο επιτυχημένα “προλαβαίνει τα πάντα” ενώ παράλληλα παραμένει αψεγάδιαστη και sexy. Οι μεγαλύτερες γυναίκες, έχουν ρόλο “σοφής” ή “γκρινιάρας” και εκείνες με τα παραπάνω κιλά, έχουν ρόλο “χιουμορίστα” που τους πιστώνεται ο “αυτοσαρκασμός”».
Και είμαστε ακόμη στην αρχή!
