Ο Ελον Μασκ συναντήθηκε διαδικτυακά με την Άλις Βάιντελ, αρχηγό του γερμανικού Ακροδεξιού κόμματος ΑfD.
Και κάπως έτσι περνάμε γρήγορα γρήγορα στην εποχή που οι πλούσιοι αυτού του κόσμου δεν χρειάζεται να χρησιμοποιούν τα πολιτικά πρόσωπα για να προωθούν τα συμφέροντά και τις ιδεολογίες τους, αλλά θα εμπλέκονται άμεσα οι ίδιοι με την πολιτική.
Στην (ανατριχιαστική) τους συνάντηση Βάιντελ και Μασκ αντάλλαξαν φιλοφρονήσεις και ακροδεξιά σχόλια. Φυσικά δεν έλλειψαν και οι αναφορές τους στον πόλεμο κατά των ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιωμάτων.
«Έχουμε αυτή την τρελή, woke, σοσιαλιστική, αριστερή ατζέντα στο εκπαιδευτικό μας σύστημα. Έτσι, οι νέοι δεν μαθαίνουν τίποτα στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο», είπε η Βάιντελ. «Απλώς μαθαίνουν για τις σπουδές φύλου» πρόσθεσε.
«Ακούγεται σαν ο ιός της woke ατζέντας να έχει μολύνει πολύ άσχημα τη Γερμανία» απάντησε ο Μασκ.
Η επικοινωνιακή χρήση της «woke – αντίwoke ατζέντας» τόσο από τον Έλον Μασκ όσο και από τον Ντόναλντ Τραμπ κατάφερε να αποπροσανατολίσει τον λαό των ΗΠΑ, φανατίζοντάς τον και φτιάχνοντας έναν «εχθρό» που δεν υπάρχει. Φυσικά, το τέχνασμα αυτό δεν αποτελεί πρωτοτυπία ούτε του Μασκ ούτε του Τραμπ, αφού εδώ και χρόνια οι Ακροδεξιές ομάδες αυτού του κόσμου βασίζουν την «πολιτική» τους δράση στο μίσος κατά κοινωνικών ομάδων, προκειμένου να επιβιώσουν. Ποι@ δε θυμάται την Πολωνία με τα «LGBT+ free» ζώνες ή τις ακραίες ομοφοβικές πολιτικές του Ορμπάν στην Ουγγαρία. Αλλά ακόμη και στη χώρα μας η Ακροδεξιά προσπαθεί να κάνει αντίστοιχο (πώς πιστεύετε πως επιβιώνουν η Λατινοπούλου και κόμματα όπως η Ελληνική Λύση, η Νίκη κλπ;).
Το πράγμα, ωστόσο, γίνεται ακόμη πιο επικίνδυνο αν σκεφτούμε ότι στο παιχνίδι της Ακροδεξιάς μπαίνουν και ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα. Ας πάρουμε για παράδειγμα την Άλις Βάιντελ. Η αρχηγός του ΑfD είναι ανοιχτά λεσβία και μάλιστα ζει κοντά στα ελβετικά σύνορα με την ελβετίδα σύντροφό της η οποία κατάγεται από τη Σρι Λάνκα και εργάζεται ως παραγωγός του κινηματογράφου και της τηλεόρασης και με την οποία μεγαλώνουν δύο γιους.
Να αναφέρουμε εδώ ότι το AfD ήταν από τα κόμματα που εξέφρασαν ομοφοβικό λόγο όταν συζητιόταν η νομιμοποίηση της ισότητας στον γάμο στη Γερμανία. Χαρακτηριστικές είναι, μάλιστα, οι ομοφοβικές δηλώσεις της σε συνεντεύξεις, “ότι δεν θέλει ομοφυλόφιλοι να πλησιάζουν τα παιδιά της και πως δεν θα είχε πρόβλημα με τα μαθήματα σεξουαλικού προσανατολισμού στα σχολεία αλλά αφού τα παιδιά μπουν στην εφηβεία”.
Παρά, όμως, το ρεκόρ του AfD στις ομοφοβικές/τρανσφοβικές του πολιτικές στη Γερμανία, βλέπουμε ότι η ΛΟΑΤΚΙ+ ταυτότητα της αρχηγού του χρησιμοποιείται για να πείσει για το αντίθετο. Και αυτό είναι κάτι που αυξάνει την επικινδυνότητα του πράγματος.
«Η απεικόνιση του AfD ως ακροδεξιού κόμματος είναι σαφώς ψευδής, αν αναλογιστεί κανείς ότι η Alice Weidel, η αρχηγός του κόμματος, έχει σύντροφο του ιδίου φύλου από τη Σρι Λάνκα! Αυτό σας ακούγεται σαν Χίτλερ; Παρακαλώ!» έγραψε ο Μασκ σε άρθρο του στα τέλη Δεκεμβρίου.
Κάτι αντίστοιχο έκανε κι ο Τραμπ όταν επέλεξε τον ανοιχτά γκέι Σκοτ Μπέσεντ για υπουργό Οικονομικών, χρησιμοποιώντας τη σεξουαλικότητά του για να αντικρούσει τις (ορθές) κατηγορίες που δέχεται για αντί-ΛΟΑΤΚΙ+ πολιτικές.
Φυσικά η (κατά)χρήση της ΛΟΑΤΚΙ+ ταυτότητας ενός προσώπου δεν είναι άγνωστη και στην ελληνική Ακροδεξιά. Αρκεί να θυμηθούμε πόσοι Ακροδεξιοί πολιτικοί (κι όχι μόνο) στη χώρα μας χρησιμοποιήσαν τις προβληματικές ή ομοφοβικές δηλώσεις ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων (όπως αυτές του Γαβαλά ή του Σιμαρδάνη) για να επιτεθούν στον νόμο για την Ισότητα στον γάμο.
Τώρα γιατί σας τα γράφω όλα αυτά; Αφενός για να αναδείξω αυτό το επικίνδυνο παιχνίδι της Ακροδεξιάς με τις ΛΟΑΤΚΙ+ ταυτότητες (τις πιο κυρίαρχες τουλάχιστον) αφετέρου για να αναφέρω ότι καμία ταυτότητα που φέρουμε δεν προεξοφλεί τη στάση μας απέναντι στον άνθρωπο και τα δικαιώματά του. Ο τρόπος με τον οποίο τη διαχειριζόμαστε κοινωνικά και πολιτικά το κάνει.
