«Άνθρωπος αληθινός μου λείπει», έλεγε στη συνέντευξή της στην Τζέλη Χατζηδημητρίου η Δημήτρης, «κι εγώ ψάχνω να βρω άνθρωπο, όπως έψαχνε ο Διογένης με το φανάρι.»
Η Δημήτρης Καλογιάννη πέθανε ακριβώς όπως έζησε: Χτυπημένη, κυνηγημένη, μόνη, αβοήθητη, αόρατη για την πολιτεία, τους θεσμούς και τους ανθρώπους…
Ποιος θα απαντήσει στο γιατί δεν ταυτοποιήθηκαν έγκαιρα τα στοιχεία της σορού, που βρέθηκε μετά το αυτοκινητιστικό δυστύχημα στο Παλαιό Φάληρο; Γιατί δεν διασταυρώθηκαν με τη δήλωση εξαφάνισης από την οικογένεια και το Δρομοκαΐτειο; Γιατί η ΓΑΔΑ έκανε 1,5 μήνα να δώσει το πράσινο φως για την έκδοση του σήματος εξαφάνισης από το Silver Alert, ενώ ήδη είχε ενημερωθεί από τις 06 Απριλίου; Γιατί η Τροχαία δεν έδωσε στοιχεία παρά μόνον όταν ασκήθηκαν πιέσεις από την δικηγόρο της οικογένειας;
Ποιος θα δώσει απαντήσεις;
Υπάρχουν ευθύνες γι’ αυτή την εξέλιξη, για τις αβλεψίες και τις καθυστερήσεις του μηχανισμού, για την εγκατάλειψη και τις ταπεινώσεις που υπέφερε. Όπως και υπάρχει ανάγκη για στοχευμένες διαδικασίες και πρωτοβουλίες που θα έχουν στο επίκεντρό τους την φροντίδα ΛΟΑΤΚΙ+ ανθρώπων που βασανίζονται ή εκδιώκονται από το περιβάλλον τους, ευαλωτοποιούνται και εκτίθενται σε κάθε είδους κινδύνους.
Είναι γεγονός ότι τα πάσχοντα σώματα και όσοι έχουν νοσηλευτεί ή νοσηλεύονται σε ψυχιατρικές κλινικές ζουν στιγματισμένα. Είναι γεγονός ότι τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα υφίστανται αποκλεισμό και κακοποίηση για την εμφάνιση, το φύλο ή τη σεξουαλικότητά τους. Είναι γεγονός ότι η Δημήτρης στοχοποιήθηκε και βίωσε αποκλεισμούς και κακοποίηση. Είναι όμως μία μεμονωμένη περίπτωση; Δυστυχώς όχι.
Υπάρχουν πολλές Δημήτρηδες εκεί έξω. Θα τις αφήσουμε να ζουν και να πεθαίνουν κυνηγημένες, αβοήθητες, μόνες και αόρατες; Εάν δεν θέλουμε να ξαναζήσουμε «το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου» η Πολιτεία οφείλει άμεσα να προχωρήσει στα παρακάτω βήματα:
– Εισαγγελική έρευνα για τις πράξεις και τις παραλείψεις όλων των εμπλεκομένων στην υπόθεση της Δημήτρη Καλογιάννη.
– Δημιουργία ξενώνα φιλοξενίας «Δημήτρη Καλογιάννη» για ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα που αποκλείονται από οικογενειακά και κοινωνικά περιβάλλοντα.
– Ενημέρωση και επιμόρφωση των λειτουργών ψυχικής υγείας, πρώτα σε δημόσιες δομές και έπειτα σε όλο το φάσμα παροχής υπηρεσιών ψυχικής υγείας στον ιδιωτικό τομέα.
– Συνεχής εκπαίδευση και επιμόρφωση των οργάνων απονοµής δικαιοσύνης κι έννοµης τάξης σε θέματα σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας, έκφρασης και χαρακτηριστικών φύλου, σε συνεργασία πάντα με τις οργανώσεις της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, ώστε να καταγράφονται αμέσως και με σαφήνεια οι επιθέσεις.
– Καθολική εφαρμογή της Νομικής Αναγνώρισης Ταυτότητας Φύλου από όλες τις υπηρεσίες του Δημοσίου.
Εμείς, ως ΛΟΑΤΚΙ+ ομάδα του Τομέα Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, απαιτούμε να ληφθούν όλες οι αναγκαίες πρωτοβουλίες, ώστε να μη θρηνήσουμε άλλα θύματα. Το χρωστάμε στη Δημήτρη και σε όλες τις Δημήτρηδες αυτού του κόσμου και δεν θα σταματήσουμε να απαιτούμε μέχρι να κατακτήσουμε την πραγματική ισότητα και στη ζωή και στον θάνατο!
Η πολιτεία διαμορφώνει τους ανθρώπους, αλλά το να παραμένεις άνθρωπος είναι ένα στοίχημα με το οποίο το καθένα μας αναμετράται κάθε μέρα. Για να είμαστε περισσότεροι οι άνθρωποι που θα απλώσουμε το χέρι σε κάθε Δημήτρη και Δήμητρα. Και την είδε την αλήθεια η Δημήτρης, 2.500 χρόνια μετά τον Διογένη. Της χρωστάμε γι’ αυτό μια τεράστια συγνώμη και αγώνα για να τιμωρηθούν όλοι οι υπεύθυνοι που έσβησαν το “φανάρι” της ζωής της, τόσο κυνικά.
