Ο Ολυμπιονίκης τάε κβον ντο, Αλέξανδρος Νικολαΐδης από τη Θεσσαλονίκη, με πολλαπλές διεθνείς και ευρωπαϊκές διακρίσεις, που ψηφίστηκε ως κορυφαίος αθλητής το 2008, σε πρόσφατη ανάρτησή του εξέφρασε την αλληλεγγύη και τη στήριξή του στους αγώνες του ΛΟΑΤΚΙ+ κινήματος, για τον μήνα υπερηφάνειας.
Έγραψε:
“Και γιατί να κάνουν παρέλαση; Εγώ κάνω παρέλαση που είμαι στρέιτ; Εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα με το τι κάνουν στο κρεβάτι τους, αλλά…”
Όταν, λοιπόν, υπάρχει αυτό το “αλλά” , να ξέρεις ότι όποιος το ξεστομίζει, πάντα έχει πρόβλημα, που απλά το κουκουλώνει με αυτό το “αλλά” . Όσο ακόμα υπάρχουν “αλλά” , όσο υπάρχουν άνθρωποι που σκέφτονται ότι ο διαφορετικός σεξουαλικός προσανατολισμός, πρέπει να μην έχει δικαίωμα έκφρασης και ελευθερίας, τόσο τα pride έχουν ανάγκη να γίνονται. Όσο δολοφονούνται εκεί έξω ακόμα οι Ζακ, όσο δεν αποδίδεται δικαιοσύνη, όσο νεαρά παιδιά διώχνονται από τα σπίτια τους, όσο αντιμετωπίζονται σαν άρρωστοι και μολυσμένοι, όσο ο ρατσισμός σε όλες τις εκφάνσεις του υπάρχει ακόμα βαθιά μέσα στην κοινωνία, τόσο η πολύχρωμη σημαία, πρέπει να κυματίζει ψηλά.
Εφόσον τα pride στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα αναβλήθηκαν λόγω της πανδημίας, φέτος ας αναλογιστεί ο καθένας μόνος του, την έννοια της ισότητας και της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όταν σε όλον τον κόσμο οι πρωτεύουσες “δονούνται” από τις διαδηλώσεις κατά του ρατσισμού, θα ήταν μια ωραία ευκαιρία να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας και να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης μας. Γιατί το να είσαι άνθρωπος και να σέβεσαι τον διπλανό σου, δεν χωράει κανένα “αλλά” .
Σ’ ευχαριστούμε!
