Με αφορμή τον ομοφοβικό πρώην ευρωβουλευτή της Ουγγαρίας, ο οποίος πιάστηκε να απολαμβάνει τη συντροφιά άλλων ανδρών σε παράνομο σεξ πάρτι, αρκετοί έσπευσαν να σχολιάσουν ότι “οι περισσότεροι ομοφοβικοί είναι γκέι και οι ίδιοι”.
Ένα συμπέρασμα που προσωπικά αναγνωρίζω ως εξαιρετικά ομοφοβικό, αφού τείνει να ταυτίζει μια κακοποιητική συμπεριφορά (ομοφοβία) με μια σεξουαλική ταυτότητα (γκέι).
Η ομοφοβία αποτελεί μια μορφή ρατσισμού που γεννάται και παγιώνεται εντός ενός συντηρητικού κοινωνικού πλαισίου και καμία σχέση δεν έχει με την όποια σεξουαλική ταυτότητα. Κανείς δηλαδή δεν είναι a priori ομοφοβικός επειδή γεννήθηκε straight ή gay ή bi ή οτιδήποτε άλλο. Η αντίληψη που έχει η εκάστοτε κοινωνία για την ομοφυλοφιλία είναι που “κάνει” κάποιο άτομο ομοφοβικό, μια αντίληψη που μας επηρεάζει όλες/ους/α ανεξαρτήτως σεξουαλικής ταυτότητας.
Επιπλέον, το “τι σημάνει να είσαι γκέι σε μια κοινωνία” είναι ένα ερώτημα με πολλές απαντήσεις (που συνδέεται πολύ και με τα προνόμια) και προφανώς δεν καταλήγουμε όλα τα γκέι άτομα στην ίδια απάντηση, ακριβώς όπως συμβαίνει και με τα “μη γκέι” άτομα.
Για να είμαι όμως ειλικρινής, αυτό που με φοβίζει περισσότερο όταν αναρωτιόμαστε “πώς γίνεται ένα γκέι άτομο να είναι ομοφοβικό;”, είναι ότι καταλήγουμε να αναγνωρίζουμε μια δικαιολογία σε όλα τα straight ομοφοβικά άτομα που υπάρχουν εκεί έξω (τσούρμο οι μη γκέι ομοφοβικοί στην ιστορία). Που δεν είναι γκέι, άρα υπάρχει μια κατανόηση, μια λογική στον ρατσισμό τους. Το να αναγνωρίζεις όμως ελαφρυντικά στην ομοφοβία κάποιων, είναι το πιο επικίνδυνο και το πιο ομοφοβικό απ΄όλα.
