Ο παραγωγός του Χόλιγουντ Tyler Perry, προσφέρει αμοιβή 100.000 δολαρίων για πληροφορίες που σχετίζονται με τη δολοφονία ενός γκέι άνδρα στη Γρενάδα.
Ο τραγουδιστής Josiah “Jonty” Robinson, 24 ετών, βρέθηκε νεκρός στις 18 Ιουνίου, στην παραλία BBC Beach στην πρωτεύουσα της νησιωτικής χώρας, όπου είχε δώσει συναυλία μια μέρα νωρίτερα.
Η ομοφυλοφιλία είναι παράνομη στη χώρα της Καραϊβικής, με τις ‘ομοφυλοφιλικές’ πράξεις να τιμωρούνται με φυλάκιση έως και 10 ετών, ενώ ο σεξουαλικός προσανατολισμός και η ταυτότητα φύλου δεν προστατεύονται νομικά από τις διακρίσεις.
Μια εβδομάδα αφότου ο τραγουδιστής, ηθοποιός και μοντέλο βρέθηκε νεκρός, το τοπικό μέσο ενημέρωσης TheNewToday ανέφερε ότι αστυνομικές πηγές επιβεβαίωσαν ότι η έκθεση αυτοψίας κατέληξε στο συμπέρασμα ότι πέθανε από στραγγαλισμό.
Τώρα, ο Perry και η φίλη του Yvette Noel-Schure προσφέρουν την αμοιβή “σε όποιον έχει πληροφορίες που θα οδηγήσουν στην καταδίκη του δολοφόνου“.
Ανακοινώνοντας την αμοιβή στο Instagram, ο Perry δήλωσε ότι όταν η Noel-Schure του είπε για τη δολοφονία, το μυαλό του “πήγε αμέσως στον Matthew Shepard και σε όλα τα άλλα θύματα ρατσιστικής, ομοφοβικής, αντισημιτικής, ξενοφοβικής, παράλογης βίας”.
https://www.instagram.com/p/CvKqA5XLUk0/?utm_source=ig_web_copy_link
“Αυτός ο πόνος είναι πολύ συνηθισμένος“, έγραψε ο Tyler Perry στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αναφερόμενος στον αντίκτυπο που έχει στα εν ζωή μέλη της οικογένειας.
“Είναι ο πόνος που κουβαλάμε η αδελφή μου και εγώ, μη γνωρίζοντας τι πραγματικά συνέβη στον 25χρονο ανιψιό μου, που μας είπαν ότι κρεμάστηκε στη φυλακή πριν από τρία χρόνια. Ο πόνος της μη γνώσης είναι πραγματικά σπαρακτικός.
Γράφοντας στη βρετανική Vogue, η φίλη του Robinson, Tenille Clarke, δήλωσε ότι ήταν “ένας ειλικρινής, ανοιχτά γκέι άνδρας” που “βίωνε τον κόσμο γύρω του με μεγάλη λατρεία, χαρά, περιέργεια και ελπίδα“.
Ωστόσο, η ίδια σημείωσε ότι οι ΛΟΑΤΚΙ+ απόψεις στην Καραϊβική σήμαιναν ότι η “ακτιβιστική στάση του Robinson…η επιθυμία του να ζήσει την απλή, όμορφη αλήθεια του, συχνά γινόταν ένα ζήτημα ζωής ή θανάτου”.
Ο θάνατος ήταν “ο πιο αδιάκριτος, αριστοτεχνικός κλέφτης” της χαράς και των αναμνήσεων, αλλά “ο φόνος δεν θα καθορίσει ή θα περιορίσει την κληρονομιά του“, σημείωσε.
