Τον μάθαμε μέσα από τη queer ταινία μικρού μήκους το Χρυσόψαρο. Τον γνωρίσαμε ακόμη καλύτερα όταν η επιτροπή του περιοδικού μας του απένειμε το σχετικό βραβείο (σ.σ. καλύτερης ελληνικής ταινίας μικρού μήκους), στα πλαίσια του φετινού Outview Film Festival. Ο λόγος για τον Γιώργο Αγγελόπουλο, ο οποίος μας μιλά για ένα (χρυσό)ψάρι που το έλεγαν … Tom Daley.
Τι πρέπει να γνωρίζουμε για εσένα;
Είμαι ο Γιώργος και είμαι καλά. Όταν δεν είμαι καλά, κάνω ταινίες. Σπούδασα κινηματογράφο, ξανασπούδασα κινηματογράφο κι ήρθε η ώρα να μην εφαρμόσω όσα έμαθα. Το Χρυσόψαρο, λοιπόν, είναι η πρώτη μου ταινία μικρού μήκους και από πριν λίγους μήνες ξεκίνησε το ταξίδι της στα φεστιβάλ.
Πώς προέκυψε το “Χρυσόψαρο”; Ποια είναι η ιστορία του;
Το δούλευα αρκετά χρόνια και έχει στοιχεία από προσωπικά βιώματα. Είναι η ιστορία ενός πατέρα που προσπαθεί να κάνει τον εφτάχρονο γιο του, Στρατή, να συμπεριφέρεται όπως τα υπόλοιπα αγόρια της ηλικίας του. Στα γενέθλια του, ο μικρός Στρατής αποκαλύπτει ότι το νέο του χρυσόψαρο είναι γκέι και ο μπαμπάς όπως καταλαβαίνετε δεν αντιδρά πολύ καλά.
Ποιο είναι το μήνυμα που θέλει να μεταφέρει;
Νομίζω ανάλογα την ηλικία του θεατή το μήνυμα διαφέρει. Στα παιδιά περνάει ένα μήνυμα θάρρους και- εύχομαι- ασφάλειας. Είναι σημαντικό για ένα παιδί να ζει στην ηλικία του και να νιώθει ελεύθερο και δυνατό μέσα από τις επιλογές του- όσο αφελείς κι αν φαίνονται κάποιες φορές στους γονείς. Για τους ενήλικες από την άλλη, είναι μια ταινία για την αποδοχή και την αγάπη χωρίς προϋποθέσεις. Και οι ενήλικες κάποια στιγμή υπήρξαν παιδιά, οπότε η ταινία λειτουργεί και σαν υπενθύμιση να μην επαναλάβουν λάθη που έζησαν και οι ίδιοι μεγαλώνοντας.
Είναι το “Χρυσόψαρο” μια queer ταινία; Πιστεύεις ότι στην Ελλάδα υπάρχει χώρος για queer κινηματογράφο;
Η Ελλάδα έχει επιδείξει λίγα, αλλά δυνατά δείγματα queer κινηματογράφου και πιστεύω πως στο μέλλον θα μας προσφέρει ακόμα περισσότερα. Εννοείται υπάρχει χώρος και υπάρχει και μια νέα γενιά που αγαπά, αγωνίζεται και προβληματίζεται στην Ελλάδα του σήμερα και εκτονώνεται μέσω της τέχνης- ίσως και το μοναδικό ευτύχημα της κρίσης. Το Χρυσόψαρο είναι μια queer ταινία, αλλά όχι μόνο. Είναι και μια ταινία για όλη την οικογένεια. Για μένα, ότι κατάφερε να βραβευτεί από queer αλλά και από παιδικό φεστιβάλ είναι η μεγαλύτερη επιτυχία της ταινίας γιατί αποδεικνύει ότι στη τέχνη οι ταμπέλες είναι περιττές.
Τι σημαίνει για εσένα “ταινία μικρού μήκους”;
Είναι το πρώτο βήμα, ένα “αναγκαίο καλό” θα έλεγα, με το οποίο εκτός του ότι συστήνεσαι στον κόσμο, έρχεσαι για πρώτη φορά σε επαφή με κάτι που ή θα ερωτευτείς ή που θα σε τρελάνει. Ή και τα δύο, όπως συμβαίνει στη περίπτωση μου. Είναι ένας μικρός θρίαμβος η ολοκλήρωση της για έναν νέο. Έχοντας ολοκληρώσει μια καλή μικρού μήκους νιώθεις έτοιμος για τα πάντα. Προφανώς και δεν είσαι, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.
Η επιτροπή του περιοδικού έδωσε στο “Χρυσόψαρο” το βραβείο για την καλύτερη ελληνική ταινία μικρού μήκους. Έχεις να κάνεις κάποιο σχόλιο;
Είναι μεγάλη χαρά να αναγνωρίζεται ο κόπος και η αγάπη που αφιέρωσες σε κάτι, ειδικά όταν συναγωνίζεσαι με άλλες, επίσης αξιόλογες ταινίες. Γι’ αυτό παίρνω και την ευκαιρία να ευχαριστήσω το Antivirus εκ μέρους όλης της ομάδας που δούλεψε για το Χρυσόψαρο. Μας τιμά πολύ αυτό το βραβείο, μας συγκινεί και μας δίνει ένα «ταπ ταπ» στην πλάτη για να συνεχίσουμε.
Τι άλλο να περιμένουμε από εσένα;
Ελπίζω πολλά και όμορφα! Προετοιμάζω ήδη την επόμενη μικρού μήκους κι έχω κάποιες ιδέες για μεγάλου μήκους αρκεί στο μεταξύ να βρέξει λεφτά. Ελπίζω να κάνω ταινίες που θα τις βλέπει ο κόσμος και όχι εγώ και οι φίλοι μου, όπως συνήθως συμβαίνει στην Ελλάδα. Νομίζω το Χρυσόψαρο είναι ένα καλό ποδαρικό προς αυτή την κατεύθυνση.
https://avmag.gr/86390/ayto-to-chrysopsaro-milaei-ellinika-kai-apo-simera-taxideyei-se-olo-ton-kosmo/
