Ο Χάρρυ είναι συνεργάτης του περιοδικού μας. Πριν δύο χρόνια ξεκίνησε τις διαδικασίες για να διορθώσει τον επώνυμο του στα επίσημα έγγραφα του, κάνοντας χρήση του νόμου σχετικά με τη νομική αναγνώριση ταυτότητας φύλου.
Ο συγκεκριμένος νόμος ψηφίστηκε τον Οκτώβριο του 2017 με αρκετές ατομικότητες και συλλογικότητες της τρανς κοινότητας να επισημαίνουν τα κενά και τις δυσκολίες (διαδικασία, προϋποθέσεις, κόστος) του συγκεκριμένου νόμου.
Για αυτές τις δυσκολίες μίλησε κι ο Χάρρυ, μέσα από μια ανάρτηση που έκανε εχθές στο Facebook:
Η μητέρα μου πιστεύει ότι η κίνηση του να πάμε το Δημαρχείο Περάματος στο Συμβούλιο της Επικράτειας, επειδή δεν με αφήνουν να αλλάξω το επώνυμο μου είναι σαν να το κάνω βούκινο.
Το να πρέπει να πας στον Δήμαρχο για να αλλάξεις το επώνυμό σου, όταν είσαι τρανς ΔΕΝ είναι βούκινο. Αλλά, ξέρω, το θέμα της είναι να μην το μάθουν οι συγγενείς. Ούτε εγώ θέλω, δε θέλω να έχω καμία σχέση μαζί τους, εξού και η επιθυμητή αλλαγή.
Είναι γελοίο, όταν ακόμα και το δικαστήριο για αναγνώριση ταυτότητας φύλου γίνεται σε ξεχωριστό δωμάτιο, μακρυά από άσχετα άτομα που είναι στο δικαστήριο για άλλες υποθέσεις μιας και είναι απόρρητο, να πρέπει να πηγαίνεις άλλου και να παρακαλάς (και να ξαναπληρώνεις για να ξαναζητήσεις από άσχετους να αποδεχτούν την αυτοδιάθεση σου).
Και αυτό κάθε άλλο πάρα προστατευμένο και απόρρητο είναι. “Τι είστε εσείς; Α, για ταυτότητα φίλου, περάστε, περάστε” *κοιτάνε όλοι*
Είμαι πολύ κουρασμένος γενικά, όλο αυτό πρέπει να αλλάξει. Ο νόμος για την ταυτότητα φύλου είναι ημίμετρο. Καλό βήμα αλλά ημίμετρο. Υπάρχουν πολλ@ συμπολιτ@ μας που δυσχεραίνονται αντί να βοηθούνται (και δεν αναφέρομαι καν σε εμένα, θα ζήσω). Γι’ αυτό, όταν ακούω να λένε κάποια άτομα ότι έχουν λυθεί τα ζητήματα της ΛΟΑΤ κοινότητας, θέλω να βγάλω το ντοσιέ που κουβαλάω μαζί μου όταν ταξιδεύω – εάν τύχει και πρέπει να αποδείξω ποιος είμαι και γιατί – και να κοπανάω κεφάλια. ΔΕΝ ζητάμε μόνο γάμο, σαΐνια μου. Μην ακούω μόνο “love is love” ως υποστήριξη. Δεν είναι *μόνο* θέμα σχέσεων. Είναι θέμα δικαιωμάτων γενικά και σεβασμού της ατομικότητας και αναγκών του κάθε ανθρώπου. Κάνει τίποτα το “love is love” σε μια ΛΟΑΤ θηλυκότητα πρόσφυγα χωρίς ΑΜΚΑ, πχ; Να σκεφτόμαστε και λίγο.”
https://www.facebook.com/harryasaphsaxon/posts/10158052273008880