Μανώλης Βαμβούνης
Νύχτα. Πόλη. Ένας άντρας, ..κατάμονος όσο δεν λέγεται.., χωρίς λεφτά και δουλειά, αναζητά τη συντροφιά ενός αγνώστου. Ψάχνει ένα δωμάτιο για τη νύχτα, έναν ακροατή για τις ιστορίες του, οτιδήποτε θα μπορούσε να σβήσει τη μοναξιά του, έστω για λίγο, έστω για μισό βράδυ.
Η ομάδα Mag εμπνέεται από το έργο του Μπερνάρ Μαρία Κολτές Η νύχτα μόλις πριν από τα δάση για να στήσει μια μουσική παράσταση, η οποία μιλάει για τη μοναξιά στη σύγχρονη πόλη.
Μιλήσαμε με τον Κώστα Κουτσολέλο, ο οποίος πρωταγωνιστεί, συν-σκηνοθετεί και υπογράφει τη μουσική και τους στίχους των τραγουδιών της παράστασης Simone στο Bios. Η παράσταση κάνει πρεμιέρα στις 30 Οκτωβρίου, και θα παρουσιαστεί για 12 μόλις παραστάσεις, Πέμπτη με Κυριακή. Περισσότερες πληροφορίες στην αναλυτική παρουσίαση.
Κώστα, κατ’αρχήν, τι σημαίνει ο τίτλος της παράστασης, “Simone”;
Είναι το όνομα ενός κοριτσιού. Αυτό. Τίποτε παραπάνω. Απλά το όνομα ενός κοριτσιού.
Πες μας δυο λόγια για την ιστορία της παράστασης.
Ένας άντρας κατάμονος, χωρίς δουλειά και λεφτά, αναζητά απόψε το βράδυ συντροφιά και δωμάτιο από έναν άγνωστο. Και θέλει πολύ να μιλήσει. Να μιλήσει σε κάποιον. Για αυτή την πόλη, για την μοναξιά, για τις γυναίκες, για τα λεφτά.
Πως προέκυψε η ιδέα να ασχοληθείς με τον Κολτές και το συγκεκριμένο έργο;
Είναι από τα πολύ πολύ αγαπημένα μου έργα. Δεν έχω δει έργο να μιλάει καλύτερα για την μοναξιά στην πόλη. Το διάβασα ξανά τον Απρίλιο και έβλεπα εμένα, να μιλάει για μένα.
Αναφέρεις όμως το έργο ως «πηγή έμπνευσης». Πως το προσέγγισες;
Δεν ήθελα να το ανεβάσω σαν πρόζα, σαν μονόλογο, μου φαινόταν βαρετό, ότι έτσι δεν θα βγει η ποίηση του Κολτές. Έτσι προσπάθησα να το προσεγγίσω μουσικά. Πήρα μια ηλεκτρική κιθάρα, και προσπάθησα να το αφηγηθώ έτσι, κάτι μεταξύ τραγουδιού και αφήγησης.
Πόσο σημαντική είναι για σένα η μουσικότητα στη θεατρική αφήγηση;
Αλλιώς δεν θα το έκανα. Πάντα βαριόμουν τους ηθοποιούς όταν μιλάγανε και αφηνόντουσαν κάτι. Ποτέ δεν πίστευα ότι τους συνέβησαν αυτά, ή ότι είναι οι τάδε ήρωες κλπ. ενώ με την μουσική προσέγγιση, απομακρύνεσαι από τον ρεαλισμό, την προσπάθεια να υποδυθείς κάτι. Και όταν το κείμενο ακούγεται σαν μουσική, για κάποιο λόγο το ακούω καλύτερα, το καταλαβαίνω περισσότερο. Έτσι δεν γίνεται και με τους στίχους στα τραγούδια;
Η μοναξιά και ο θάνατος είναι τα κεντρικά θέματα του Κολτές. Πως έχει αλλάξει ο τρόπος που διαχειρίζεται ο άνθρωπος τη μοναξιά μέσα στις δεκαετίες;
Πραγματικά δεν ξέρω. Πάντως είναι ολοφάνερο ότι η μοναξιά θερίζει σήμερα. Συμβαίνουν τόσα πράγματα από την μια, υπάρχουν και καλά τόσοι δίαυλοι επικοινωνίας με τους άλλους, νομίζω όμως ότι η μοναξιά έχει γιγαντωθεί. Νομίζω ότι είναι το νούμερο ένα πρόβλημα γύρω μας, αλλά για κάποιον λόγο κανείς δεν μιλάει για αυτό. Σαν να υπάρχει κάποια ντροπή γι’ αυτό το θέμα.
Θεωρείς την Αθήνα μια μοναχική πόλη;
Απίστευτα. Όπως σου είπα -και μιλάει ένας ειδικός για την μοναξιά σ ‘αυτή την πόλη…- δεν έχω δει έργο να μιλάει καλύτερα για το τι συμβαίνει στην Αθήνα σήμερα. Μάλλον δεν έχουν τελικά αλλάξει και πολύ τα πράγματα από τότε…
Ο ήρωας σου ψάχνει τον άλλο και δεν τον βρίσκει μέσα σε ένα αφιλόξενο αστικό σκηνικό… Αν ξεκινούσες απόψε μια μοναχική περιήγηση μέσα στην Αθήνα όπως ο ήρωας, σε ποια μέρη θα κατέληγες;
Ομόνοια. Πλατεία. Όλως παραδόξως λατρεύω αυτό το μέρος. Με ηρεμεί. Αισθάνομαι ο εαυτός μου εκεί. Μάλλον είμαι πολύ παράξενος άνθρωπος…
Επιστρέφεις στο Bios με αυτή τη δουλειά. Τι σε εκφράζει σε αυτόν τον χώρο για να συνεχίζεις να τον επιλέγεις;;
Πρώτα απ’ όλα γνωρίζω τους ανθρώπους εκεί, είναι φίλοι μου. Οπότε είναι κάτι παραπάνω από μια επαγγελματική συνεργασία. Επίσης, μ’ αρέσει που δεν έχει σκηνές «θεατρικές», με σκηνή εξέδρες κλπ., αλλά έχει δυο άδειους χώρους που μπορείς να τους χρησιμοποιήσεις όπως θέλεις. Επίσης, κάνουν και ωραίο καφέ..
Γράφετε με την ομάδα πως «ποτέ δεν αγαπήσατε τον τρόπο με τον οποίο συνήθως ειπώνονται τα πράγματα επί σκηνής». Τι είναι αυτό που θα ήθελες να αλλάξεις στις παραστάσεις που βλέπεις;
Μεγάλη κουβέντα άνοιξες… Άστην καλύτερα… Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι ότι πια βαριέμαι στο θέατρο. Βλέπω που και που ωραίες παραστάσεις, ωραίες σκηνοθεσίες, σπάνια όμως βλέπω κάτι προσωπικό, κάτι αυθεντικό. Κι ας έχει τα λάθη του, τις ατέλειες του.
Πληροφορίες παράστασης
Simone στο Bios
Σκηνοθεσία/ Δραματουργική επεξεργασία: Κώστας Κουτσολέλος, Ράνια Κελαïδίτη
Μουσική/ Στίχοι: Κώστας Κουτσολέλος
Σκηνικός χώρος/ Βίντεο: Σοφία Σιμάκη
Ερμηνεία: Κώστας Κουτσολέλος
Συμπαραγωγή BIOS
BIOS basement
Διάρκεια παραστάσεων: 30 Οκτωβρίου – 16 Νοεμβρίου 2014
Παραστάσεις: Πέμπτη – Κυριακή
Διάρκεια : 50′
Έναρξη: 20.30
Τιμή Εισιτηρίου: 10 ευρώ (ενιαίο)
