Ήταν πριν λίγες μέρες όταν λάβαμε ένα μήνυμα στο περιοδικό, σχετικά με τις “Άγριες Μέλισσες” και έναν χαρακτήρα που συμμετέχει στη μυθοπλασία της σειράς.
Πρόκειται για τον ρόλο του Κλεομένη, ο οποίος απ΄ότι φαίνεται είναι ομοφυλόφιλος και ανήκει στους “κακούς” της ιστορίας.
Ο συντάκτης του μηνύματος σημειώνει πώς ο ρόλος αυτός δημιουργούσε αρνητικές εντυπώσεις για τα γκέι άτομα, με το σκεπτικό πως ταυτίζει τον χαρακτήρα του “κακού” μ΄αυτό του “ομοφυλόφιλου”.
Σε πρόσφατη συνέντευξη του ο Θανάσης Κουρλαμπάς, ο ηθοποιός που υποδύεται τον συγκεκριμένο ρόλο, δήλωσε: “Ο Κλεομένης δεν είναι κακός επειδή είναι ομοφυλόφιλος. Είχαμε συνηθίσει στις ελληνικές σειρές να βλέπουμε τον ομοφυλόφιλο με θετικό πρόσημο, να τον προσέξουμε γιατί αυτό που του συνέβαινε ο κόσμος το αποδεχόταν με δυσκολία. Ως κοινωνία, κάνουμε βήματα στο θέμα της ομοφοβίας. Ξεπερνάμε κάποια στερεότυπα”.
Προσωπικά, δεν θεωρώ πως η σειρά χρησιμοποιεί την ομοφυλοφιλία του συγκεκριμένου ήρωα ως “δικαιολογία” για τη συμπεριφορά του. Φαντάζομαι πως υπάρχουν (ή θα υπάρξουν) και άλλοι “κακοί” χαρακτήρες που δεν (θα) είναι ομοφυλόφιλοι.
Η διαφορά είναι πως υπάρχουν (ή θα υπάρξουν) και άλλοι τόσοι straight χαρακτήρες που έχουν τον ρόλο του “καλού”, κερδίζοντας τις εντυπώσεις και την αγάπη του κοινού της σειράς. Αυτό όμως δε συμβαίνει με τους ΛΟΑΤΚΙ+ χαρακτήρες. Όταν λοιπόν επιλέγεις να παρουσιάσεις τον μοναδικό σου ΛΟΑΤΚΙ+ χαρακτήρα ως “κακό”, τότε η όποια σύνδεση είναι κάπως μονόδρομος.
Και αυτό είναι το πρόβλημα στην ελληνική τηλεοπτική μυθοπλασία. Υπάρχουμε πάντα υπό τη μορφή εξαίρεσης. Άλλοτε καλής άλλοτε κακής. Πάντοτε όμως ως εξαίρεση.
Επιστρέφοντας στις δηλώσεις του ηθοποιού, πολύ καλά κάνει που τονίζει πως “ο Κλεομένης δεν είναι κακός επειδή είναι ομοφυλόφιλος”. Δεν συμφωνώ όμως στο ότι “είχαμε συνηθίσει στις ελληνικές σειρές να βλέπουμε τον ομοφυλόφιλο με θετικό πρόσημο”. Ως καρικατούρα έχουμε να συνηθίσει να τον βλέπουμε, για να μην προκαλεί. Κι αυτό μόνο θετικό δεν είναι.
