Ο Γουίλιαμ Σαίξπηρ ήταν «αναμφισβήτητα αμφιφυλόφιλος», λένε οι ερευνητές μετά από ανάλυση 27 ερωτικών σονέτων γραμμένων για άντρες.
Η σεξουαλικότητα του θρυλικού θεατρικού συγγραφέα υπήρξε, εδώ και πολύ καιρό, αντικείμενο συζήτησης. Ο καθηγητής Sir Stanley Wells και ο δρ. Paul Edmonson πιστεύουν ότι η νέα τους ανακάλυψη απαντά στο ερώτημα.
Ανέλυσαν τα 182 σονέτα, που έγραψε ο Σαίξπηρ από το 1578 και μετά. Διαπίστωσαν ότι, ενώ δέκα γράφτηκαν για γυναίκες, 27 απευθύνονταν στην πραγματικότητα σε άνδρες. Τα περισσότερα είναι «ανοιχτά προς την κατεύθυνση της επιθυμίας τους» – συμπεριλαμβανομένου του πιο διάσημου «Shall I compare thee to a summer’s day» .
Ο Γουίλιαμ Σαίξπηρ ήταν «αναμφισβήτητα αμφιφυλόφιλος»
«Η γλώσσα της σεξουαλικότητας σε ορισμένα από τα σονέτα, που σίγουρα απευθύνονται σε άνδρα, μας αφήνει χωρίς αμφιβολία ότι ο Σαίξπηρ ήταν αμφιφυλόφιλος» , δήλωσε ο Edmonson στο Telegraph.
«Έχει γίνει της μόδας από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 να σκεφτόμαστε τον Σαίξπηρ ως γκέι. Αλλά ήταν παντρεμένος και είχε παιδιά. Μερικά από τα σονέτα απευθύνονται στο θηλυκό και άλλα στο αρσενικό. Η ανάκτηση του όρου αμφιφυλόφιλος φαίνεται να είναι ένα αρκετά πρωτότυπο πράγμα που κάνει.»
Ο Edmonson και ο Wells έφτασαν στο συμπέρασμα ότι ο Γουίλιαμ Σαίξπηρ ήταν «αναμφισβήτητα αμφιφυλόφιλος» μετά την προσεκτική αναδιάταξη των σονέτων στην πιο πιθανή χρονολογική σειρά τους. Ακόμη αποσπάσανε σονέτα από έργα του.
Τα σονέτα δεν αποτελούν ενιαία ακολουθία
Τα σονέτα θεωρούνταν ως ενιαία ακολουθία. Όμως, οι μελετητές πιστεύουν ότι ήταν στην πραγματικότητα μια σειρά μεμονωμένων ή αλληλένδετων στίχων. Θεωρούν ότι αντιπροσωπεύουν «μερικά από τα πιο ισχυρά λυρικά, συντονισμένα και αξέχαστα ποιήματα που γράφτηκαν ποτέ για το πώς αισθάνεται να ζει ρομαντική αγάπη» .
Προκαλούν τους παλαιότερους κριτικούς, που προσπάθησαν να βγάλουν μία «ενιαία, ντετερμινιστική αφήγηση» στα σονέτα του. Υποδηλώνουν ότι ήταν πιο πιθανό να απευθύνονται σε πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους κατά τη διάρκεια 30 ετών.
Συγκεκριμένα, ο Wells ξεχώρισε «δύο αμφιφυλόφιλες μίνι-ακολουθίες» , στα σονέτα 40 έως 42 και 133 έως 134, οι οποίες πιστεύει ότι έχουν «βαθιές επιπτώσεις στο πώς κατανοούμε τη ζωή του Σαίξπηρ».
Τρισδιάστατη σχέση μεταξύ των σονέτων
«Το σονέτο 40 ξεκινά θυμωμένα: ‘Take all my loves, my love, yea, take them all’ και περιλαμβάνει τον στίχο: ‘Then if for my love thou my love receivest’ , υπονοώντας ότι η αγάπη του έχει προδοθεί» , αναφέρει.
«Στο σονέτο 41 ο Σαίξπηρ – παρά την προδοσία – θαυμάζει την ομορφιά, τόσο του αρσενικού όσο και του θηλυκού εραστή του: ‘Hers, by thy beauty tempting her to thee,/ Thine, by thy beauty being false to me.’”
Τα ευρήματα των Wells και Edmonson θα δημοσιευθούν τον επόμενο μήνα στο νέο τους βιβλίο, “All the sonnets of Shakespeare”.
https://avmag.gr/69390/gay-erotes-sta-chronia-tis-anagennisis/
