H Νατάσα, θέλει να μοιραστεί την ιστορία της για να καταγγείλει την πραγματικότητα των Lgbtqi+ μεταναστών/προσφύγων.
Η Νατάσα είναι μια 20χρονη τρανς γυναίκα. Γεννήθηκε στο Πακιστάν σε μια πολύ φτωχή οικογένεια. Έχει 4 αδερφές και 4 αδερφούς. Από τότε που ήταν μωρό έβγαινε στους δρόμους με τη μητέρα της, ζητώντας λεφτά. Στην ηλικία των 12 ξεκίνησε να καθαρίζει σπίτια ενώ στην ηλικία των 15 άρχισε τον χορό για να επιζήσει. Αν και πότε δεν σταμάτησε να ζητά λεφτά από τους περαστικούς στον δρόμο.
Όταν ήταν 7 η Νατάσα κατάλαβε ότι της άρεσαν τα ρούχα που δεν ταίριαζαν με το φύλο που της είχε αποδοθεί κατά τη γέννηση. Τότε ήταν που πολύ συχνά έτρωγε ξύλο από τους αδερφούς της και τον πατέρα της, με αποτέλεσμα σοβαρούς τραυματισμούς. Μοναδικοί σύμμαχοι η μητέρα της και μία από τις αδερφές της. Η βία γρήγορα εξαπλώθηκε και σε δημόσια μέρη. Δεν υπήρχε περίπτωση να μπορέσει να κυκλοφορήσει στο δρόμο, χωρίς να υποστεί κάποια μορφή βίας.
Πριν από τέσσερα χρόνια ξεκίνησε την ορμονοθεραπεία. Η τρανσφοβική βία γινόταν όλο και χειρότερη. Η Νατάσα ξεκίνησε μια ρομαντική σχέση με ένα αγόρι από την πόλη της, τρία χρόνια πριν. Η σχέση κράτησε δύο χρόνια. Στο διάστημα αυτό έγιναν αντιληπτοί από τους άλλους δύο φορές. Την πρώτη φορά την έδιωξαν από το σπίτι της. Εκείνη δούλευε ως χορεύτρια σε έναν κλαμπ και η μητέρα της της προσέφερε μυστικά καταφύγιο. Τόσο η οικογένεια όσο και η υπόλοιπη πόλη την καταδίωξαν γιατί είναι τρανς και δεν σέβονταν την ταυτότητά της. Για αυτούς ήταν άνδρας και η σχέση της ομοφυλοφιλική πράξη. Τη δεύτερη φορά η οικογένεια του συντρόφου της κάλεσε την αστυνομία. Η Νατάσα συνελήφθη. Κατά τη διάρκεια της κράτησής της έπεσε πολλές φορές θύμα σωματικής κακοποίησης. Κατάφερε να βγει από τη φυλακή δωροδοκώντας τους αστυνομικούς με τη βοήθεια της αδερφής της.
Η Νατάσα βρισκόταν σε κατάσταση συνεχούς διωγμού, πράγμα που την οδήγησε σε 2 απόπειρες αυτοκτονίας. Ήταν τότε που η μητέρα της και η αδερφή της, τα μόνα της στηρίγματα, της είπαν πως θα έπρεπε να φύγει από το Πακιστάν. Ζήτησαν ένα δάνειο 1.000 ευρώ. Τώρα ζουν χρεωμένες.
Η Νατάσα έφυγε από το Πακιστάν. Για να επιβιώσει έκοψε τα μαλλιά της, σταμάτησε την ορμονοθεραπεία και υιοθέτησε μια πιο ανδροπρεπή εμφάνιση. Ξεκίνησε για την Τεχεράνη και στη συνέχεια για Κωνσταντινούπολη με τα πόδια. Επιβίωσε στο ταξίδι που κράτησε 2 μήνες. Πέντε άτομα στην ομάδα που ταξίδευε μαζί της, δεν τα κατάφεραν. Στην Κωνσταντινούπολη δούλεψε για τρεις μήνες σε εργαστήρι κλωστοϋφαντουργίας. Αντί όμως να την πληρώσουν, την έκλεψαν και κατέστρεψαν τα έγγραφά της. Μετά απ΄αυτό την εκβίαζαν ότι θα φωνάξουν την αστυνομία. Αισθάνθηκε την ανάγκη να το σκάσει και να συνεχίσει το ταξίδι, δανειζόμενη περισσότερα λεφτά από τη μητέρα της και την αδερφή της. Πήρε ένα λεωφορείο για ένα μέρος, όπου απέπλευσε μαζί με λαθρέμπορους. Η μεταφορά της κόστισε 700 ευρώ. Το ταξίδι κράτησε λίγες ώρες, κατά τη διάρκεια του οποίου αρκετοί πέθαναν. Έφτασε στη Μυτιλήνη, πριν από επτά μήνες.
Στην Αθήνα δούλεψε για έναν Πακιστανό, μαζεύοντας φρούτα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου υπέστη σωματική κακοποίηση, ταλαιπωρίες και τη σεξουαλική εκμετάλλευση. Ποτέ δεν έλαβε λεφτά για τη δουλειά της και ένιωθε ότι βρισκόταν και πάλι σε κίνδυνο. Πήρε ένα λεωφορείο για το Πολύκαστρο και στη συνέχεια βρέθηκε στην Ειδομένη. Θέλησε να περάσει τα σύνορα, αλλά ήταν κλειστά και τα λεφτά της είχαν τελειώσει. Κόλλησε στην Ειδομένη για δύο μήνες, όπου συνέχιζε να δέχεται σωματική κακοποίηση, ταλαιπωρίες και σεξουαλική εκμετάλλευση.
Ήταν τότε, πριν λίγες βδομάδες, όταν κάποιοι εθελοντές θέλησαν να μάθουν την ιστορία της. Έκτοτε η ομάδα φροντίζει για τις νομικές διαδικασίες και τη συνοδεία της.
Η Νατάσα διεκδικεί το δικαίωμά της να μεταφερθεί στην Ισπανία για ανθρωπιστικούς λόγους, ως πρόσφυγας που δέχεται διωγμό λόγω ταυτότητας του φύλου και επειδή υπήρξε θύμα βασανιστηρίων και σεξουαλικής και εργασιακής εκμετάλλευσης.
