Με την ανάγκη για μια σύγχρονη επιθεώρηση να είναι μεγαλύτερη από ποτέ, ο Τάκης Ζαχαριάδης ξετυλίγει την προσωπικότητά του, μιλώντας μας για διαφορετικότητα, για τέχνη αλλά και για την πρώτη επιθεώρηση της θεατρικής ομάδας 4Frontal με τίτλο «Ω ΠΑΙΔΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ».
Ποιος είναι ο ρόλος σου;
Η παράσταση «Ω παίδες Ελλήνων» είναι μία παράσταση επιθεωρησιακού χαρακτήρα και επομένως υπάρχουν παραπάνω από μία ιστορίες επί σκηνής. Έτσι, περνώ από διάφορους ρόλους: τον αρχαιοκάπηλο Γιάννο, τον Άκη που έρχεται αντιμέτωπος με τις παρενέργειες του εμβολίου, τον κυβερνητικό εκπρόσωπο κ.α. Το γεγονός αυτό με χαροποιεί πολύ, διότι πέρα από πρόκληση, αυτές οι εναλλαγές συνθέτουν την κατάλληλη συγκυρία ώστε να εξασκηθώ στην αμεσότητα, στον ρυθμό και στις αλλαγές του, την επαφή με το κοινό · εργαλεία σημαντικά για το είδος της κωμωδίας και πιο συγκεκριμένα της επιθεώρησης.
Πώς αισθάνεσαι ότι ακουμπάει στην ελληνική πραγματικότητα;
Όλο το υλικό της παράστασης αφορμάται από την ελληνική πραγματικότητα. Η παράσταση δημιουργήθηκε από πρόσωπα, καταστάσεις και ιστορικά γεγονότα που εκφράζουν στην ολότητα τους τον παραλογισμό του σήμερα. Με όχημα την επιθεώρηση στόχος μας είναι να σατιρίσουμε την κοινωνικοπολιτική επικαιρότητα. Είναι μία παράσταση εμπνευσμένη από την ελληνική πραγματικότητα για την ίδια ελληνική πραγματικότητα. Δοσμένη, απλώς, με έναν αστείο τρόπο.
Πώς αντιλαμβάνεσαι τον όρο διαφορετικότητα;
Ο όρος διαφορετικότητα για μένα θα πρέπει να συμβαδίζει και με τον όρο Ισότητα. Όλα διαφορετικά και όλα ίσα. Η μοναδικότητα μας κάνει αναντικατάστατα. Αυτό που λέμε και στο χωριό μου one and only. Η διαφορετικότητα είναι η γοητεία της Ζωής. Κάνει τη ζωή ενδιαφέρουσα, πολύχρωμη, ανατρεπτική. Για αυτό το λόγο προσπαθώ κάθε μέρα να θυμίζω στον εαυτό μου πως όλα τα άτομα γύρω μου είναι μοναδικά. Τέλεια μέσα στην ατέλεια τους. Ασήμαντα μέσα στη σημαντικότητα τους. Όλα μας έχουμε μία ιστορία που αξίζει να την ακούσεις για αυτό ας την αρθρώνουμε με θάρρος.
Εσύ γιατί αισθάνεσαι διαφορετικός;
Αισθάνομαι διαφορετικός κάθε μέρα. Γιατί αντιλαμβάνομαι τον εαυτό μου ως έναν συνδυασμό – ένα ξεχωριστό remix, θα έλεγα – των γονιών μου, των προγόνων μου, των φίλων μου, των δασκάλων μου, των βιωμάτων κ.α. Επομένως, θα ήταν άτοπο να έχω την απαίτηση να μοιάζω με κάποιο άλλο άτομο ή να μοιάζει εκείνο σε μένα. Αυτό που καταλαβαίνω μεγαλώνοντας είναι πως ο χρόνος πίσω δεν γυρίζει και πως μπορούμε να γίνουμε ό,τι έχουμε φανταστεί. Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, να ζήσουμε έντιμα, με ανοιχτό μυαλό και να αντιμετωπίσουμε την όποια δυσκολία – γιατί και αυτές μέσα στο παιχνίδι είναι – με χαρά, με σεβασμό στη διαφορετικότητα του Άλλου και επιπλέον προσπάθεια με στόχο το παρακάτω της ζωής.
Θεωρείς ότι η τέχνη μπορεί να κάνει να συμβάλλει στην καταπολέμηση των κοινωνικών στερεοτύπων; Αν ναι, με ποιον τρόπο μπορεί να γίνει;
Έχω μεγάλη πίστη στη δύναμη της Τέχνης. Η Τέχνη καταφέρνει και συμπυκνώνει την πραγματικότητα και την ερμηνεύει με τον δικό της τρόπο. Μπορεί να γοητεύσει και να συγκινήσει. Είναι παρηγοριά και υπέρβαση. Η Τέχνη, από προσωπική εμπειρία, μπορεί να σε επηρεάσει και να σε κάνει να προσπαθήσεις να αλλάξεις την καθημερινότητα σου. Δεν μπορεί, σίγουρα, να κάνει τον κόσμο πιο δίκαιο ή πιο ανθρώπινο. Αυτό δεν το κατόρθωσαν ούτε οι μεγάλες επαναστάσεις της Ιστορίας. Αλλά αυτό που μπορούμε να κάνουμε πρέπει να το κάνουμε. Επομένως, για μένα είναι η καταπολέμηση των κοινωνικών στερεοτύπων ζητούμενο και αίτημα σε μια καλλιτεχνική δημιουργία. Αρχικά θα πρέπει να εντοπίσουμε τα στερεότυπα στον χώρο της Τέχνης και να προσπαθήσουμε για την καταπολέμηση τους. Έτσι, μπορεί να αλλάξει και κάτι συνολικά στην κοινωνία. Αρκεί να αναρωτηθεί κάποιος/α πόσες γυναίκες έχουν αναλάβει την καλλιτεχνική διεύθυνση των δύο πρώτων σκηνών της χώρας; Πόσες γυναίκες μοντέρ υπάρχουν κι πόσοι άντρες; Πόσες γυναίκες σκηνοθετούν κάθε καλοκαίρι στην Επίδαυρο; Έχουμε σύγχρονη δραματουργία στην Ελλάδα; Έχουμε queer δραματουργία; Αν απαντήσουμε σε αυτές τις ερωτήσεις και προσπαθήσουμε να αλλάξουν τα πράγματα, τότε ναι, θα μπορούμε να πούμε πως η τέχνη μπορεί να καταπολεμήσει κοινωνικά στερεότυπα. Γιατί θα το έχουν καταφέρει οι άνθρωποι της.
Ποιο είναι το μήνυμα που θέλεις να στείλεις στην ελληνική ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα;
Θα έλεγα, όλα αυτά που κάθε μέρα υπενθυμίζω με τον έναν ή τον άλλο τρόπο και στον εαυτό μου. Όπως… να πηγαίνεις, όπου πάει η χαρά σου. Να είσαι γενναίο και ειλικρινές. Να φοράς ό,τι θες. Βρες τη δύναμη να κρατάς, δημόσια, το χέρι του ανθρώπου που αγαπάς. Να είσαι ορατό. Βγάλε το άλφα από τη λέξη αδύνατο. Μην πέφτεις και μην ρίχνεις κανένα άτομο στη λακκούβα των στερεοτύπων. Άνθισε και βοήθα να ανθίσουν και οι άλλοι/ες γύρω σου. Πες την ιστορία σου δυνατά. Να ζητάς συγνώμη, γιατί είναι ανθρώπινο. Να είσαι ανοιχτό στα λάθη και να δοκιμάζεις. Να λες ευχαριστώ και να πίνεις πολύ νερό. Να αναπνέεις και να εκπνέεις. Να φοράς με οποιαδήποτε αφορμή το χαμόγελό σου, γιατί σου πάει και σε κάνει ακόμα περισσότερο bold and beautiful.
Πληροφορίες
Δευτέρα & Τρίτη 21.15
BIOS Πειραιώς 84 Main +30 210 3425335
