“Πρέπει να ξεπεράσουμε τα “κανονικοποιημένα” ιδανικά μιας μονογαμικής σχέσης;” Γράφει ο Craig Barton, συντάκτης του Attitude:
Ας το παραδεχτούμε, οι gay άνδρες δεν έχουμε ακριβώς την καλύτερη φήμη για τις μονογαμικές σχέσεις και την διατήρηση μόνιμων σχέσεων, σε αντίθεση με τους ετεροφυλόφιλους ομολόγους μας. Ή έτσι λένε τα κύρια μέσα ενημέρωσης.
Ωστόσο, ας σηκώνουν τα χέρια, πόσοι από εσάς που διαβάζετε αυτό το άρθρο έχετε απατήσει τον σύντροφό σας με ένα one-night-stand; Πόσοι από εσάς έχετε φιλήσει τον όμορφο τύπο που σας έκλεισε το μάτι στο club, ενώ ο φίλος σας περίμενε υπομονετικά να επιστρέψετε σπίτι; Είμαστε όλοι άνθρωποι και θέλουμε να σκεφτόμαστε ότι δεν κατηγορούμαστε γι’ αυτό που κάνουμε, όταν είμαστε υπό την επιρροή των ανθρώπινων ενστίκτων, αν και είναι πολύ πιθανό να το μετανιώσουμε το πρωί. Το έκανα στο παρελθόν κι αμέσως το μετάνιωνα, αλλά υποθέτω ότι όλοι μαθαίνουμε από τα λάθη μας.
Διάβασα πρόσφατα ένα άρθρο που έλεγε ότι ως gay πρέπει να κινηθούμε πέρα από τα “κανονικοποιημένα” ιδανικά μιας μονογαμικής σχέσης και να κοιτάξουμε προς τις ανοιχτές σχέσεις, ως το νέο φυσιολογικό. Είμαι θετικός στα ιδανικά της μη τοποθέτησης ταμπέλας στα άτομα και νομίζω ότι είναι ζωτικής σημασίας για εμάς να είμαστε ο εαυτός μας και να κάνουμε αυτό που αισθανόμαστε ότι είναι σωστό. Εντούτοις, αισθάνομαι ότι αδικούμαι λίγο στην ιδέα ότι με το να είμαι σε μία μονογαμική σχέση, κατά κάποιον τρόπο, αυτό θεωρείται προδοσία της LGBT+ ταυτότητάς μου και μία προσπάθεια ευθυγράμμισής μου με την – είναι φοβερή αυτή η λέξη – «ετεροκανονικότητα».
Επιτρέψτε μου να το πω ανοιχτά: Δεν υπάρχει τίποτα κακό στο να είσαι με κάποιον και να περιμένεις να είναι πιστός. Εάν κάποιος σ’ απατήσει, τότε δεν είναι αρκετά καλός για σένα. Σκεφτείτε λίγο αυτό και θα συνεχίσω.
Η μονογαμία φαίνεται να είναι το νέο σύνορο για τους περισσότερους gay άντρες, συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μου σε κάποιο βαθμό. Έχω καεί στο παρελθόν, έχω εξαπατηθεί από πρώην και το μόνο που κατάφερα ήταν να βγω ραντεβού με τον τύπο που με είχε απατήσει ο πρώην. Όπως μπορείτε να φανταστείτε, το ραντεβού αυτό τελείωσε αρκετά γρήγορα κι ήταν εκείνος, που πλήρωσε τον λογαριασμό φυσικά.
Ως εκ τούτου, μπορεί να είμαι λίγο προκατειλημμένος, αλλά νομίζω ότι αν είστε σε μια σχέση, τότε δεν μην φοβάστε να σκέφτεστε ότι μπορείτε και πρέπει να είστε πιστοί σ’ έναν άνθρωπο. Κι αν προσπαθήσετε κι αποτύχετε, τουλάχιστον θα πρέπει να είστε ειλικρινείς με τον σύντροφό σας και να το σπάσετε. Αλλά δεν πρέπει να αποφεύγουμε να δοκιμάζουμε αν αυτό είναι που βαθιά επιθυμούμε.
Κατά κάποιον τρόπο, νομίζω ότι είμαι αρκετά ντεμοντέ στις απόψεις μου. Οι ανοιχτές σχέσεις γίνονται όλο και πιο συνηθισμένες. Στην πραγματικότητα, μόλις πέρυσι, μια μελέτη έδειξε ότι σχεδόν οι μισοί gay άνδρες είχαν μια ανοιχτή ή μη-μονογαμική σχέση, ενώ σχεδόν τα τρία τέταρτα αυτών αναφέρθηκαν λέγοντας ότι “περνάνε καλά”. Οπότε, μήπως χάνω όλα αυτά που η ζωή έχει να μου προσφέρει;
Δεν είμαι πολύ σίγουρος. Αλλά ξέρω ότι αν ο φίλος μου Matt μου είχε ζητήσει ανοιχτή σχέση θα είχα τρομοκρατηθεί. Δεν είμαι αρκετός για σένα; Δεν μ’ αγαπάς; Είμαι πάρα πολύ παχύς; Όλα αυτά τα ερωτήματα θα περνούσαν από το κεφάλι μου, αν και τα περισσότερα από αυτά είναι πιθανόν μόνο δική μου ανασφάλεια.
Υποθέτω ότι όλα καταλήγουν σε προσωπική επιλογή. Αν θέλετε μια ανοιχτή σχέση με το φίλο σας, αυτό είναι υπέροχο. Αν θέλετε να είστε αποκλειστικά και μόνο οι δύο σας, ο ένας για τον άλλον, τότε δεν υπάρχει τίποτα λάθος σ’ αυτό, δεν σημαίνει ότι ξεπουλιέστε στην “ετεροκανονικότητα”. Κι αν ο σύντροφός σας σας δίνει τελεσίγραφα, τότε πιθανότατα δεν είναι ο κατάλληλος για σας. Τελικά, θέλουμε απλώς να μας αντιμετωπίζουν το ίδιο μ’ όλους τους άλλους κι ένα μέρος αυτού είναι να μπορούμε να μένουμε πιστοί στον άνδρα που αγαπάμε χωρίς την κριτική των άλλων.
Έτσι, αν, όπως κι εγώ, θέλετε να μοιραστείτε τη ζωή σας μ’ έναν και μόνο άνδρα, τότε πείτε την παρακάτω φράση δυνατά στον εαυτό σας τώρα: Αξίζω να είμαι χαρούμενος!
