Μήπως να βλέπαμε (πάλι) το Disclosure;

04/10/2022
Το Disclosure (2020) είναι η απόλυτη ταινία τεκμηρίωσης για το πώς η τρανς αναπαράσταση στο Χόλιγουντ (και γενικότερα στην Αμερικανική τηλεόραση) υπήρξε από τη γέννηση του σινεμά μια αφήγηση γεμάτη στερεότυπα, σεξιστικά καλαμπούρια, καλυμμένο (ή και ανοιχτό) ρατσισμό, με βλαβερά επακόλουθα για τη ζωή των τρανς ανθρώπων.

Τα τρανς άτομα έχουν διαχρονικά υπάρξει αντικείμενα αποδοκιμασίας και χλευασμού. Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι για δεκαετίες η τρανς ταυτότητα αντιμετωπιζόταν ως ποινικό αδίκημα, μοναδική ορατή εικόνα των τρανς προερχόταν από τις οθόνες και γενικά την τέχνη, έτσι η συγκεκριμένη αναπαράσταση φρόντιζε ότι οι τρανς θα παρέμεναν όχι απλά στο περιθώριο, αλλά αόρατοι.

Το ντοκιμαντέρ αποτελεί μια σε βάθος ανάλυση των απεικονίσεων των τρανς, από την εποχή του ιδιοφυούς (αλλά ρατσιστή) κινηματογραφιστή Ντ. Γ. Γκρίφιθ μέχρι τις τηλεοπτικές σαπουνόπερες, αλλά και έργα που ενώ προσπάθησαν να αποφύγουν την περιπαικτική αντιμετώπιση, γίνεται τελικά σαφές ότι πέφτουν σε διαφορετικού είδους κλισέ. Από τα πυρά δεν ξεφεύγουν αγαπημένες ταινίες όπως το «Τούτσι», η «Σιωπή των αμνών», το «Boys don’t cry», το «Παιχνίδι των λυγμών» και πολλές άλλες.

Διαβάστε επίσης

https://avmag.gr/331005/otan-o-protagonistikos-rolos-gia-tin-opera-quot-strella-quot-den-dinetai-se-trans-gynaika/

Ίσως βλέποντάς το αντιληφθούμε καλύτερα γιατί είναι σημαντικό να φροντίζουμε τις τρανς αναπαραστάσεις που δημιουργούμε και τις τρανς ιστορίες που θέλουμε να πούμε. Και κυρίως γιατί να “προσκαλούμε” τα τρανς άτομα να τις διηγηθούν.

Το Disclosure είναι διαθέσιμο στο Netflix

Vasilis Thanopoulos

Από μικρός ήθελα να γίνω αστροναύτης. Εξάλλου, πάντα θυμάμαι να μου λένε ότι "πετάω στα αστέρια". Λόγω όμως σχετικής υψοφοβίας αποφάσισα να αλλάξω επαγγελματικό προσανατολισμό και να γίνω δημοσιογράφος (απ' το κακό στο χειρότερο), Μπήκα στο Πάντειο (Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων & Πολιτισμού) και λίγους καφέδες αργότερα πήρα το πτυχίο μου. Έκτοτε το επαγγελματικό μου μετερίζι με έχει οδηγήσει στην πόρτα ανθρωπιστικών οργανισμών (Διεθνή Αμνηστία, Έλιξ) αλλά και πολλών έντυπων και διαδικτυακών μέσων (Esquire, Nitro, Protagon, κλπ). Η σχέση μου με το Antivirus ξεκίνησε τυχαία τον Μάρτιο του 2013. Έκτοτε έγινε λατρεία... Είτε εδώ είτε στο περιοδικό, όλο και κάπου θα με πετύχετε. Αν τώρα θέλετε να κάνετε και κάποιο σχόλιο... θα με βρείτε στο [email protected]. Cu!




Δες και αυτό!