Μια από τις πιο συγκινητικές τοποθετήσεις στην ολομέλεια της Βουλής έκανε ο Σπύρος Μπιμπίλας, λίγο πριν τη ψήφιση του νόμου για την ισότητα στον γάμο.
Ως βουλευτής της Πλεύσης Ελευθερίας και ως ο μοναδικός ανοιχτά ΛΟΑΤΚΙ+ βουλευτής αυτήν τη στιγμή (από όσο γνωρίζουμε), ο Σπύρος Μπιμπίλας ανέβηκε στο βήμα της Βουλής το βράδυ της Πέμπτης και προχώρησε σε μια δημόσια προσωπική εξομολόγηση.
«Από πολύ μικρός κατάλαβα ότι σε κάτι διέφερα από άλλους ανθρώπους. Πώς το κατάλαβα; Όταν στα μουσεία, που εγώ λατρεύω την αρχαία Ελλάδα από παιδί, προσκολλιόμουν στα αγάλματα τα ανδρικά και όχι τα γυναικεία. Άρα κάτι με τραβούσε από τη φύση μου» είπε αρχικά ο βουλευτής.
«Διάβαζα Καβάφη και Λαπαθιώτη και ταυτιζόμουν με αυτούς τους σπουδαίους μας ποιητές. Έκλαιγα κρυφά γιατί έπρεπε να κρύψω κάτι ντρεπόμουν για αυτό, έτσι ένιωθα τότε, χωρίς να μπορούσα να το πω ούτε στους γονείς μου. Έγινα ένα εσωστρεφές, μελαγχολικό παιδί που έγραφε ποιήματα.
«Μεγάλωσα όμως και έφτιαξα ισχυρές σχέσεις, δεσμούς, σπουδαίους συντρόφους, οι οποίοι σήμερα είναι η ακριβή μου οικογένεια μαζί με τα αδέλφια μου και αυτό το λέω με μεγάλη συγκίνηση.
«Αυτά τα κρυφά δάκρυα με οδηγούν σήμερα, στα 68 μου χρόνια, να αγωνίζομαι για να μην κλάψουν άλλα παιδιά στο μέλλον. Για να είναι ευτυχισμένα, για να μην φοβούνται να πουν τι είναι, τι τους ελκύει, με ποιους θέλουν να ζήσουν. Επιτέλους, είμαστε όλοι άνθρωποι», πρόσθεσε ο Σπύρος Μπιμπίλας, ενώ παράλληλα έκανε μια παύση ζητώντας συγγνώμη για τη συγκίνησή του.
«Σήμερα παίρνει σάρκα και οστά η λύση ενός ζητήματος ισότητας που εδώ και χρόνια ταλανίζει πολλούς ανθρώπους», κατέληξε ο βουλευτής ενώ δέχτηκε έντονα χειροκροτήματα για τη συναισθηματική και ανθρώπινη τοποθέτησή του.
Η ομιλία του Σπύρου Μπιμπίλα ήταν αυτή που διέσπασε για λίγο τη ρητορική μίσους που ακούστηκε κατά τη διάρκεια της ημέρας, δίνοντας επίσης την ευκαιρία σε πολλά κουήρ άτομα να ταυτιστούν και να νιώσουν ορατά.
