Σε λίγες ημέρες, το Καλοκαίρι θα φύγει για να δώσει τη θέση του στο Φθινόπωρο. Όταν ήμουν μικρή, δεν ήθελα να τελειώσει αυτή η ηλιόλουστη εποχή. Μετρούσα με αγωνία τα μερόνυχτα, ελπίζοντας ότι ένα μαγικό χέρι θα επέκτεινε τη χαρά μου για λίγο ακόμα. Μερικές μέρες παραπάνω, αυτό ήθελα μόνο. Μια επιπλέον τζούρα ξεγνοιασιάς, μια γενναιόδωρη δόση χαμόγελου. Όμως αυτό το καλοκαίρι δεν το θέλω πια. Εύχομαι να τελειώσει άμεσα, σήμερα, τώρα.
Δεν ήταν και τόσο καλό αυτό το Καλοκαίρι. Όχι, διορθώνω. Δεν ήταν καθόλου καλό αυτό το Καλοκαίρι. Αντί για γέλια και αγαπημένες παρέες, είδα πίκρα και χαμένα σώματα. Αντί για θάλασσα και κεφάτα τραγούδια, είδα φωτιά και κακόφωνα δελτία ειδήσεων. Τίποτα σωστό, κανένας μας στη θέση του. Όλοι μας σε άτακτη φυγή από τα πάντα και τους πάντες. Τρέχουμε να ξεφύγουμε από τη μαύρη, πηχτή σκιά που καλύπτει τα σπίτια μας, αλλά δεν προλαβαίνουμε. Τα κάδρα που κάποτε ομόρφαιναν τους τοίχους μας, αντικαταστάθηκαν από νεκρές γυναίκες, καμένα δάση, χαμένες περιουσίες, και πετρωμένα πλάσματα της φύσης.
Πώς είναι δυνατόν να θέλω αυτό το καλοκαίρι να κρατήσει, και ποιο εμβόλιο θα αποτρέψει τις πληγές μου να μην εξαπλωθούν; Σε ποιο κατεστραμμένο μπαλκόνι να βγω να χειροκροτήσω εκείνους που με γιάτρεψαν, και σε ποιο καρβουνιασμένο παγκάκι να θυμηθώ εκείνους που έφυγαν για πάντα; Όλα ένα δίλημμα, ένα σταυροδρόμι. Κοιτάζω το απέναντι πεζοδρόμιο να μοιάζει πιο καθαρό από αυτό που στέκομαι όμως, κάθε φορά που περνάω τη διάβαση, βλέπω αστραφτερό εκείνο που απέφυγα εξ’ αρχής. Δεν μπορώ, και δε θέλω να διαλέξω άλλα πεζοδρόμια.
Αυτό που θέλω είναι να τελειώσει αυτό το Καλοκαίρι, και μαζί του να παρασύρει όλα όσα τραυμάτισαν την ψυχή μου. Κι όταν ξανάρθει, θέλω να μου επιστρέψει τους ασθενείς που χάθηκαν, τις γυναίκες που δολοφονήθηκαν, το πράσινο που έσβησε, τις ψυχούλες που μαρτύρησαν. Θέλω πίσω εκείνα που με κάνουν να χαμογελώ και να ελπίζω. Θέλω τους ανεύθυνους αδύναμους, και τους υπεύθυνους δυνατούς. Θέλω να γίνουν όλα όπως πριν. Μέχρι τότε, θέλω να μου μιλάς μόνο για ένα όμορφο Φθινόπωρο, έναν ήρεμο Χειμώνα, και για μια γλυκιά Άνοιξη. Δε θέλω να μάθω για καμία άλλη εποχή, μέχρι όλα να έρθουν όπως ήταν. Όχι, δε θέλω να μου μιλάς για καλοκαίρια. Μπορείς;