-Δεν μπορεί να το λες σοβαρά αυτό Άννα. Εργασία στο σεξ; Επιλογή; Προφανώς υπερασπίζεσαι αυτό που καλέστηκες να κάνεις.
-Τι δουλειά κάνεις αλήθεια εσύ;
-Προσωρινά, βασικά τι προσωρινά, εδώ και 9 χρόνια κάνω delivery σε μια πιτσαρία. Εντάξει, καλά είναι μωρέ.
-Τουλάχιστον βγάζεις κάποια παραπάνω χρήματα απ τα tips. Εγώ πάντα αφήνω κάτι σε όποιον μου φέρει φαγητό στη πόρτα μου. Ειδικά χειμώνα, ξέρεις καλύτερα, κρύο-βροχή. Με τη βροχή δεν το συζητώ. Μπορεί να νιώθω κάποια ενοχή, αλλά πεινάω και βαριέμαι να μαγειρεύω. Και μόνο που σκέφτομαι πόσο ατομίστρια γίνομαι… Απ’ την άλλη θα έχεις και τα άλλα «τυχερά» σου ε; Μια χαρά παιδί είσαι, όλο και κάποια θα σου βγει με κανά ρομπάκι τάχα μου δεν πρόλαβε να το κουμπώσει.
-Ναι ρε μαλάκα. Δηλαδή, δεν μπορείς να κάνεις μια μακαρονάδα να φας; Καρέκλες ρίχνει έξω. Ανά πάσα στιγμή παίζει και να σκοτωθώ. Καλά, έχω πέσει με το παπί. Έχω σπάσει αστράγαλο, χέρι. Να βλέπεις αυτά τα σημάδια; Όλα άπω πεσίματα. Όχι μόνο απ’ τη βροχή. Είναι και όλοι αυτοί οι άσχετοι οδηγοί, που δεν λογαριάζουν ποτέ τα μηχανάκια στον δρόμο. Λες και δεν έχουν άνθρωπο πάνω τους, σαν αυτούς. Εντάξει δεν με χαλάει να ρίξω και κανένα στα γρήγορα, αλλά μου την πέφτουν και κάτι γκέι αξύριστοι ρε και μου ‘ρχεται να χώσω μπουνιά, αλλά θα χάσω τη δουλειά μου.
-Και; Σ αρέσει σαν δουλειά; Βλέπω αρκετή καταπίεση και συχνά έρχεσαι σε δύσκολη θέση, αλλά ναι, τι να κάνεις; Να μείνεις χωρίς δουλειά; Δεν σ’ άρεσε το σχολείο να φανταστώ, οπότε δεν έχεις και κάποιο δίπλωμα, ένα πτυχίο. Όσο να ‘ναι θα ήταν αλλιώς. Αλήθεια πόσο χρονών είσαι;
-Είμαι 38. Πας καλά ρε κοπέλα μου; Δεν σου είχα πει και την άλλη φορά ότι έχω βγάλει πανεπιστήμιο και είμαι αρχιτέκτονας;
-Δεν μπορεί να το λες σοβαρά. Ντελιβεράς μου είπες, όταν σε ρώτησα τι δουλειά κάνεις. Σκεπτικό σε βρίσκω. Μουγκάθηκες;
-Είσαι πολύ πουτάνα. Μου την έφερες για τα καλά. Ωχ, συγνώμη για το πουτάνα μωρέ, ξέρεις πάνω στη κουβέντα.
-Χαλάρωσε ρε. Πουτάνα είμαι έτσι κι αλλιώς. Δεν με χαλούν οι λέξεις χωρίς κακό πρόσημο. Αλλά έχει στίγμα ρε φίλε. Όταν θέλεις να βρίσεις μια γυναίκα, η πρώτη λέξη που σου έρχεται είναι αυτή. Έχεις πει ποτέ κανέναν άντρα πούτανο ή πουτάνο; Είναι ξεκάθαρα μια μειωτική και απαξιωτική λέξη, που έχει πρόθεση τον εξευτελισμό και την προσβολή. Όπως και το «παστρικιά». Γνωρίζεις φαντάζομαι, μορφωμένος άνθρωπος, τι σημαίνει. Οι πουτάνες λοιπόν στα πολύ παλιά χρόνια, δεν χρησιμοποιούσαν προφυλακτικό -γιατί δεν υπήρχαν- και είχε υποχρέωση να πλύνει, να καθαρίσει τον εκάστοτε πελάτη στα γεννητικά όργανα, πόδια κ.α. Αν κάποιος βιαζόταν ή είχε πόλεμο με το νερό αναγκαζόταν να τον υπηρετήσει βρώμικο, αλλά ο επόμενος έπρεπε να βρει καθαρά σεντόνια, πετσέτες κλπ. Και ήταν συνέχεια με μια σκάφη, λεκάνη και νερά. Πολλά νερά. Πλύστρα στην ουσία ήταν, αλλά μη το κάνουμε θέμα. Γι αυτό σήμερα αν συναντήσεις μια γυναίκα υποχόνδρια με την καθαριότητα, παστρικιά την αποκαλούν. Αλλά βλέπεις, επιλεκτικά, εδώ έμεινε η καλή πρόθεση.
-Και τότε ρε Άννα γιατί μας σπας τα ούμπαλα με την «εργασία στο σεξ», αφού δεν σε ενοχλεί η λέξη;
-Γιατί καλέ μου ντελιβερά, εκτός του κοινωνικού στίγματος, που είναι πολύ σημαντικό, έχει πολιτική βαρύτητα το αίτημα μου. Έχω μια πολιτεία που μου δίνει το δικαίωμα να κάνω αυτό το επάγγελμα νόμιμα, μου δίνει άδεια εργασίας δηλαδή (κάτι σαν το πτυχίο σου ένα πράμα) αλλά για να το ασκήσω σε κάποιο χώρο μου ζητά 50κάτι αιτήματα, κάτι εκ των πραγμάτων αδύνατον να συμβεί. Εκτός δηλαδή των δικαιολογητικών από πολεοδομία, αρχαιολογική υπηρεσία, ΔΕΗ κλπ., έχει την απαίτηση να βρω χώρο-ιδανικά μονοκατοικία- που σε απόσταση 200 μέτρων περιμετρικά και όχι όσο βλέπει το «μάτι» να μην υπάρχουν πλατείες, εκκλησίες, παιδικές χαρές, φροντιστήρια, αθλητικά κέντρα, ΚΑΠΗ, σχολεία και ένα σωρό άλλα. Βρες μου εσύ στην Αθήνα τέτοιο χώρο. Στην επαρχία είναι πολύ πιο εφικτό, λόγω ρυμοτομίας. Π.χ. στη Θεσσαλονίκη, επειδή και αυτή είναι μια μεγάλη πόλη και υπήρχε το ίδιο πρόβλημα ο τότε δήμαρχος κ. Μπουτάρης, τα «μετέφερε» λίγο έξω από την πόλη. Μη φανταστείς ερημικά κλπ. Έτσι ούτε τα συντηρητικά μυαλά είχαν πρόβλημα αλλά κυρίως τα άτομα που εργάζονται εκεί, έχουν πλέον το κεφάλι τους ήσυχο.
-Κάτσε κάτσε. Και πώς είναι γεμάτη η Αθήνα μπουρδέλα και στούντιο; Κάτι δεν μου λες καλά.
-Χμμμ, είναι όλα παράνομα αγαπητέ μου .Ένα μόνο έχει άδεια εγκατάστασης- είναι νόμιμο δηλαδή. Εν ολίγοις, η ίδια η πολιτεία συναινεί στο να υπάρχει παρανομία, αλλά από την άλλη σε τιμωρεί γι’ αυτό. Προσαγωγές, αυτόφωρα, δικαστήριο, πρόστιμο κ.ο.κ. Γι’ αυτό λοιπόν σας «ζαλίζω», όπως είπες. Απ’ τη στιγμή που δεν είμαι νόμιμη -αλλά θέλω να είμαι- δεν έχω τα εργασιακά δικαιώματα, που έχεις εσύ ας πούμε είτε ως ντελιβεράς είτε ως αρχιτέκτονας. Δεν έχω ιατρική περίθαλψη, άδεια, αν αρρωστήσω δεν δικαιούμαι αποδοχές και όποιο άλλο προνόμιο μπορεί να έχει ένας εργαζόμενος. Τις υποχρεώσεις μου όμως ως πολίτης, τις δέχεται μια χαρά. Άσε που μέσα σε όλο αυτόν τον παραλογισμό, με υποχρεώνει να κάνω εξετάσεις για σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα κάθε 15 μέρες, ηπατίτιδες και hiv κάθε δίμηνο ή τρίμηνο.
-Ε λογικό δεν είναι; Με τόσους άντρες πας. Χα,τι έγινε; Σειρά μου να σου τη φέρω;
-Όχι μαλάκα. Για να μη σε βρίσω το λιγότερο. Είμαστε σε μια εποχή που η σεξουαλική ζωή των ανθρώπων κρίνει το μέλλον τους; Αν μια γυναίκα είναι παρθένα θα παντρευτεί, ενώ μια που δεν είναι, θα είναι διακορευμένη; Ευτυχώς όχι. Αλλά για να μη στο πιάσω ηθικοκοινωνικά να σε ρωτήσω ποιος βρίσκεται σε μεγαλύτερο κίνδυνο για μετάδοση hiv ας πούμε; Η πουτάνα που παίρνει προφυλάξεις με κάθε πελάτη ή ένας χειρουργός που ανά πάσα στιγμή μπορεί -όπως συμβαίνει- να γίνει ένα ατύχημα; Κάνει κάθε δυο μήνες εξετάσεις; Το χειρότερο όλων όμως είναι σε αυτό που σου έλεγα στην αρχή. Στο στίγμα. Να πηγαίνεις σε νοσοκομείο σε τόσο τακτά διαστήματα να λες είμαι πουτάνα και θέλω αποδεικτικό έγγραφο ότι είμαι υγιής.
-Έτσι όπως το θέτεις ναι, δεν έχεις άδικο. ’Όλες άρρωστες θα ήταν, αν δεν πρόσεχαν και δεν έπαιρναν προφυλάξεις.
-Γι΄ αυτό επιμένω. Μόνο ένα σωστό νομοθετικό πλαίσιο θα βοηθήσει να λειτουργεί σωστά αυτό το επάγγελμα και να είναι ΕΡΓΑΣΙΑ. Με υποχρεώσεις αλλά και δικαιώματα. Για να μη σου πω και το άλλο, που ούτε καν το ανέφερες. Με μια νομοθεσία σωστά δομημένη καταπολεμάς και την εμπορία ανθρώπων το γνωστό trafficking. Το έχεις;
-Χαχαχαχαχα έλα ρε Άννα .Αφού όλες με αυτό το καθεστώς δουλεύουν. Όλες θύματα δεν είναι;
-Δεν το έχεις. Για ποιο λόγο τόση ώρα σου μιλάω για επιλογή, έστω δεύτερη ή τρίτη, αλλά επιλογή; Εσύ είσαι θύμα; Όχι. Επέλεξες -αφού δεν μπορείς να κάνεις αυτό που ήθελες και σπούδασες- το ντελίβερι από κάποιες άλλες δουλειές. Το επέλεξες εσύ όμως. Δεν σε ανάγκασε κανείς ούτε σε εκμεταλλεύεται κάποιος οικονομικά, ψυχολογικά, απειλώντας τη ζωή σου ή της οικογένειας σου για να σου παίρνει όλα τα χρήματα και εσύ απλά να αναπνέεις;.Κατάλαβες αρχιτέκτονα μου;
-Οκ, πες ότι έχω μια βάση πλέον για το θέμα. Απ’ ότι κατάλαβα έχει πολλές προεκτάσεις και δεν είναι κάτι γενικό και απλό. Αυτοί οι άνθρωποι ζουν ολόκληρες οικογένειες απ’ τη δουλειά αυτή ε; Παιδιά, μπορεί και γονείς. Είμαστε και σε δύσκολες εποχές. Εσύ ρε Αννούλα όμως δεν είχες επιλογή. Ειδικά εκείνες τις εποχές, πού να δουλέψει μια τραβεστί;
-Τώρα σ’ αγαπώ, γιατί κάπως έπιασες το νόημα όλου αυτού που σε ζάλισα. Όμως θα σε διορθώσω σοβαρά αυτή τη φορά, αλλά όχι για πολιτική σκοπιμότητα. Ούτε για πολιτική ορθότητα. Χεσμένη την έχω. Είναι ουτοπικό το τραβεστί. Τρανς είμαι. Τραβεστί, θα είσαι εσύ αν φορέσεις γυναικεία ρούχα. Άνοιξε και κανένα λεξικό διάολε! Γκούγκλαρε στην τελική. Τρανς είμαι. Αλλά αυτό θα στο αναλύσω στον επόμενο καφέ. Τώρα έχω πελάτη. Θα σκοτωθούμε θα δεις. Πάλι χωρίς προφυλακτικό θα ζητάει. Δυστυχώς σχεδόν όλοι τους.
Η υπόθεση του ΄12 δεν έβαλε μυαλό σε κανέναν τελικά.
Άννα Κουρουπού
