Στο έντονα ομοτρανσφοβικό άρθρο της συλλογικότητας «Το Μωβ» και στη συζήτηση που έχει ανοίξει γύρω από τον τερφισμό, απάντησαν ΛΟΑΤΚΙ+ οργανώσεις, τονίζοντας τη σημασία των συμμαχιών και των κοινών αγώνων.
Υπενθυμίζεται ότι στο προαναφερόμενο άρθρο, εκφράστηκαν μια σειρά από τρανσφοβικές, ομοφοβικές αλλά και σεξιστικές θέσεις, με αφορμή μια ανακοίνωση της Νεολαίας Νέας Αριστεράς, η οποία περιείχε τη συμπεριληπτική φράση «άτομα με μήτρα».
Τώρα, ο επιστημονικός φορέας για την ψυχική υγεία των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, Orlando LGBT+, η Intersex Greece και το Σωματείο των Proud Seniors Greece απάντησαν με δελτία τύπου στο άρθρο της συλλογικότητας «Το Μωβ» αλλά τοποθετήθηκαν και για τη γενικότερη αύξηση της τρανσφοβίας εντός των πιο προοδευτικών χώρων.
Orlando LGBT+
Τις τελευταίες ημέρες μοιάζει να άνοιξε και στην Ελλάδα η δημόσια συζήτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, σε σχετικές ομάδες αλλά και πολλά προσωπικά προφίλ γύρω από τον τερφισμό -δηλαδή το φεμινιστικό ρεύμα που αποκλείει τρανς άτομα από τις φεμινιστικές διεκδικήσεις, αναπαράγει κακοποιητικό λόγο και σχετικοποιεί τα δικαιώματά τους (terf= trans exclusionary radical feminism).
Το φαινόμενο αυτό που συνδέεται με την αναπαραγωγή ακροδεξιών επιχειρημάτων, ακόμα και από μέλη και πλαίσια της Αριστεράς, δεν είναι καινούριο στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ και η συσχέτισή του με την αναπαραγωγή και ενδυνάμωση της ακροδεξιάς προπαγάνδας έχει μελετηθεί ευρέως -φαίνεται όμως πως τώρα συζητιέται περισσότερο και στο ελληνικό πλαίσιο.
Τα τρανς άτομα έχουν μπει στο στόχαστρο της ακροδεξιάς διεθνούς τα τελευταία χρόνια, με αποκορύφωμα τις ακραίες πολιτικές του Τραμπ στις ΗΠΑ που τα αποστερεί από βασικά τους δικαιώματα, τα βάζει αντιμέτωπα με ευθεία απειλή για τη ζωή και την ελεύθερη αυτοπραγμάτωσή τους, τα αποκλείει από ζωτικές υπηρεσίες υγείας, τα εκθέτει σε ακραία βία και φασιστικές πρακτικές, τα οδηγεί εκ νέου στον βασανισμό των θεραπειών μεταστροφής, θέτει τις ασφαλείς υπηρεσίες στήριξής τους εκτός νόμου, επιτρέπει την κρατική βία και αυθαιρεσία με υποχρεωτικούς σωματικούς ελέγχους και μη ελεύθερη πρόσβαση σε δημόσιους χώρους όπως τουαλέτες, χώροι αναψυχής, επαγγελματικά πλαίσια κ.α, ενώ ταυτόχρονα προχωρά σε φασιστικές πρακτικές λογοκρισίας σε σχολικά εγχειρίδια, υπουργικές εγκυκλίους και ερευνητικά προγράμματα.
Κάθε «φεμινιστικό» επιχείρημα που αναπαράγει ακροδεξιά σχήματα εναντίον των τρανς ανθρώπων και της αναγνώρισης των δικαιωμάτων τους είναι επικίνδυνο, μακριά από κάθε έννοια συμπεριληπτικού, διασταυρούμενου φεμινισμού και μακριά από κάθε κίνηση προς την απαραίτητη αναδιοργάνωση του προοδευτικού κόσμου απέναντι στην ακροδεξιά απειλή και στην Ευρώπη και την Ελλάδα.
Καθώς παρατηρούμε ότι εντός αρκετών κινηματικών και προοδευτικών κύκλων τα αντανακλαστικά απέναντι στα παραπάνω είναι μάλλον ιδιαίτερα χαμηλά, εφιστούμε την προσοχή, ζητούμε εγρήγορση και δηλώνουμε ότι κάθε σχετικοποίηση, ανοχή, ή υποστήριξη τέτοιων επιχειρημάτων εκ μέρους θεσμικών φορέων, κομμάτων και οργανώσεων θα μας βρει απέναντι -τόσο τον φορέα μας όσο (είμαστε βέβοιες/οι/α) κάθε ΛΟΑΤΚΙ+/κουήρ οργάνωση ή συλλογικότητα που γνωρίζουμε στην Ελλάδα.
Τα τρανς/ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα και η κουήρ απελευθέρωση θα έπρεπε σε όλα τα βασικά τους σημεία να αποτελούν πεδίο αυτονόητης σύμπνοιας μεταξύ των προοδευτικών δυνάμεων και φορέων και να μην τίθενται ζητήματα υπαναχώρησης σε αυτά -αλλά να αποτελούν μέρος των διασταυρούμενων ταξικών, φυλετικών, έμφυλων κοινωνικών αγώνων για ισότητα και κοινωνική δικαιοσύνη.
Η ακροδεξιά διεθνώς αποφασίζει να τα θέσει στο επίκεντρο της πολεμικής της δημιουργώντας ηθικό πανικό υπέρ της – από κοινού με τα ξενοφοβικά της επιχειρήματα.
Σε αυτό δε θα κάνουμε βήμα πίσω και καλούμε όλους τους παραπάνω φορείς/άτομα/οργανώσεις να απομονώσουν ιδεολογικά επικίνδυνα και φοβικά επιχειρήματα.
Ο αγώνας για τα τρανς/κουήρ δικαιώματα σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι και αγώνας αντιφασιστικός που συναντιέται με κάθε αντιφασιστικό αγώνα της εποχής μας.
Προς τις ευρύτερες κοινότητές μας:
Η δύναμή μας έρχεται από πολύ μακριά – από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μέχρι τους διαθεματικούς αγώνες της χειραφέτησής μας, τους αγώνες για αξιοπρεπή ζωή, υγεία, εργασία, προστασία από τη βία (κρατική, συστημική, κοινωνική), ουσιαστικά πολιτειακά δικαιώματα και ισονομία.
Από αυτούς τους αγώνες αντλούμε όποτε είναι ανάγκη.
Η δύναμη είναι στο μαζί.
Intersex Greece
Με αφορμή την πρόσφατη δημοσίευση της συλλογικότητας «Το Μωβ» με τίτλο «Γένους θηλυκού ή παπάκι@?» ( Σ. Βωβού, 12/03/25), όλα εμείς στην Ελληνική Ίντερσεξ Κοινότητα, που μάχεται σταθερά για τα ανθρώπινα δικαιώματα ΟΛΩΝ των γυναικών, θηλυκοτήτων και ίντερσεξ ανθρώπων, νιώθουμε την ανάγκη να αντιδράσουμε κριτικά, διαθεματικά και φεμινιστικά απέναντι στην υποτίμηση, την ιντερφοβία, την τρανσφοβία, τον terf-ρατσισμό και την παρωχημένο βιολογισμό που αποπνέει το εν λόγω κείμενο:
Ως Διοικητικό Συμβούλιο της Intersex Greece, επιθυμούμε να απαντήσουμε στο πρόσφατο κείμενο της Φεμινιστικής Οργάνωσης «Το Μωβ» και στο κείμενο «Γένους θηλυκού ή παπάκι@», στο οποίο διατυπώνονται απόψεις εναντίον των τρανς και ίντερσεξ ατόμων, καθώς και των σεξεργατριών, καθώς και οποιασδήποτε ζωής δεν ανήκει στο «γυναικείο γένος», απαντώντας ότι αφενός και μόνο ο όρος γένος υποδηλώνει την ίδια την ιστορία του φασισμού στο όνομα της φυλετικής κάθαρσης του «Τρίτου» κόσμου/φύλου και ότι αν υπάρχει μία εξουσία που έχει προσπαθήσει να εξαλείψει την έννοια της γυναίκας, αυτή δεν είναι το ΛΟΑΤΚΙ+ κίνημα αλλά η πατριαρχία.
Κρίνουμε ότι η χρήση του α’ πληθυντικού δημιουργεί την εντύπωση ενός πολέμου ανάμεσα στο ΛΟΑΤΚΙ+ κίνημα και τις γυναίκες, κάτι που είναι τελείως άστοχο. Επιπλέον, θεωρούμε εντελώς αδόκιμο για μια οργάνωση να μιλά για τους αγώνες του φεμινιστικού κινήματος ως ιδιοκτησία της. Επίσης, θεωρούμε αδόκιμο να προτάσσεται ότι ο θεσμός του γάμου έχει ιστορικά αποτελέσει εργαλείο καταπίεσης, καθώς αυτό δίνει το δικαίωμα στη συγκεκριμένη οργάνωση να αναιρεί το δικαίωμα μελών του ΛΟΑΤΚΙ+ κινήματος να το διεκδικούν ως μέσο αναγνώρισης της αγάπης και της ελευθερίας. Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι οι διαφορετικές επιθυμίες και ανάγκες εντάσσονται σε ένα περίπλοκο πλαίσιο, και δεν πρέπει να υποδεικνύουμε την «ορθή» αλήθεια της επιθυμίας βασισμένοι σε βιολογικές ή άλλες αναγωγές που συνεπάγονται υπεροχή ενός γένους.
Καταδικάζουμε τον φυλετικό και έμφυλο ρατσισμό που εκφράζεται στο κείμενο, καθώς αυτό υποβαθμίζει τη σημασία και την εγκυρότητα της ύπαρξης των τρανς και ίντερσεξ ατόμων, καθώς και των σεξεργατριών, μέσω αναφορών στο μικρό ποσοστό τους. Παράλληλα, το κείμενο όχι μόνο απλοποιεί την αναγνώριση της σεξεργασίας, αλλά την προβάλλει ως κίνδυνο και μάλιστα ως απειλή. Η αδιαφορία προς την ασφάλεια και την ευημερία των σεξεργατριών είναι απαράδεκτη και αντικατοπτρίζει μια στάση που, όχι μόνο παραγκωνίζει τις φωνές των συνανθρώπων μας, αλλά αναπαράγει φασισμό μέσω της ταξινόμησης της ζωής σε «άξια» και «ανάξια», απο θέση προνομίου.
Καταδικάζουμε στο κείμενο τη σύνδεση που επιχειρείται μεταξύ της παρένθετης μητρότητας, ως εργαλείου εμπορευματοποίησης του γυναικείου σώματος, και του δικαιώματος των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων να έχουν ισότιμη πρόσβαση σε αυτήν. Ιδιαίτερα στις μέρες που ζούμε, ο στιγματισμός του ΛΟΑΤΚΙ+ κινήματος απαιτεί ευαισθησία και ευρύτερη κατανόηση για την εξασφάλιση της δικαιοσύνης και της ισότητας. Επισημαίνουμε ότι η λύση δεν είναι ο πόλεμος ενάντια στο ΛΟΑΤΚΙ+ κίνημα, αλλά η κατάργηση της πατριαρχίας, η οποία θέτει σε κίνδυνο έννοιες όπως η ζωή, η ελευθερία, η ισότητα, ο αυτοπροσδιορισμός και η αυτοδιάθεση.
Επισημαίνουμε ότι η δήλωση ότι «το μεγαλύτερο μέρος του ΛΟΑΤΚΙ+ κινήματος υιοθετεί τα σύμβολα της λεγόμενης θηλυκότητας» αναπαράγει την ιδέα ότι μόνο τα άτομα στα οποία έχει αποδοθεί το θηλυκό γένος κατά τη γέννηση μπορούν να χρησιμοποιούν τέτοια σύμβολα. Όπως και η αναφορά ότι «η βιολογία μας έχει δοθεί από τη φύση». Ενώ ο ισχυρισμός ότι «τα αναπαραγωγικά βιολογικά φύλα είναι δύο» αναπαράγει τη δυαδική αντίληψη του φύλου που αγνοεί την πολυπλοκότητα των ανθρώπινων σωμάτων, ταυτοτήτων και πολιτισμών. Η αναφορά στον «Φρανκενστάιν», η υιοθέτηση της φράσης «ελάχιστη μειοψηφία» υποτιμά την αξία και την ανθρώπινη εμπειρία των ατόμων εκτός του δυαδικού φάσματος, διαμορφώνοντας μια πατριαρχική ιεραρχία γύρω από την αναγνώριση του «ορθού».
Αναγνωρίζουμε με λύπη ότι πολλές από τις προβληματικές ιδέες που διατρέχουν τον λόγο που εκφράζεται στο κείμενο αναπαράγουν τις δηλώσεις του Ντόναλντ Τραμπ και τις ιδεολογίες που προωθούνται από την ακροδεξιά: Δυαδική αντίληψη του φύλου, συνεχής αναφορά στη βιολογία και αορατοποίηση άλλων εμπειριών με το πρόσχημα ότι αποτελούν ελάχιστη μειοψηφία, επανεπιβολή της γυναικείας ταυτότητας σε όποιες κατηγορίες διαφεύγουν του δυαδικού βιολογικού ντετερμινισμού. Μη αναγνώριση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ως καθολικών. Επίθεση κατά της αυτοδιάθεσης, του αυτοπροσδιορισμού καθώς και μιας συμπεριληπτικής κατανόησης των θεμάτων γύρω από το φύλο. Το κείμενο αναπαράγει έναν λόγο ευγονικής με βάση τη βιολογία, που ο ίδιος ο Τραμπ και η ακροδεξιά πολιτική προάγουν.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο της Intersex Greece, oι γυναίκες, οι τρανς άνδρες/γυναίκες, τα ίντερσεξ άτομα, τα κουίρ, τα μη δυαδικά, καθώς και όποιες ζωές βρίσκονται σε καθεστώς δίωξης, μοιράζονται κοινές προκλήσεις απέναντι στις κοινωνικές ανισότητες και τις σεξιστικές πολιτικές. Αντί να διαιρούμε τους αγώνες μας, θα πρέπει να επιδιώκουμε να οικοδομήσουμε γέφυρες που μας ενώνουν και μας ενδυναμώνουν. Η αλληλεγγύη μεταξύ των διαφορετικών σωμάτων, φύλων και ταυτοτήτων μπορεί να αποτελέσει μια ισχυρή δύναμη για χειραφέτηση, για κοινωνική αλλαγή αλλά και μία τεράστια δύναμη ενάντια στον φασισμό.
Proud Seniors Greece
Ποιους ωφελούν οι επιθέσεις στη λοατκι+ κοινότητα;
Η εκλογή Τραμπ σηματοδότησε ένα οργανωμένο κύκλο επιθέσεων στις κατακτήσεις που είχαν επιτύχει τα κινήματα απελευθέρωσης και μια σειρά καταπιεσμένες ομάδες. Η δαιμονοποίηση του Black lives matter, του #metoo, των λοατκι+ και ιδιαίτερα των τρανς ανθρώπων είχε ξεκινήσει νωρίτερα με τη λεγόμενη «αντι-woke» ατζέντα. Η μεγάλη διαφορά ωστόσο είναι ότι από την ακροδεξιά δημαγωγία, περνάμε σήμερα στην εφαρμογή συγκεκριμένων πολιτικών που πλέον γίνονται νόμοι του κράτους και κόβουν τα όποια κεκτημένα (υγειονομική παρακολούθηση σε τρανς εφήβους, δικαίωμα στην άμβλωση). Ταυτόχρονα, νομιμοποιούν την λεκτική και φυσική βία, την ομο-τρανσφοβία, τον μισογυνισμό.
Οι τρανς άνθρωποι αποτελούν σαφώς το πιο στοχοποιημένο κομμάτι, το πιο εύκολο να δαιμονοποιηθεί για «παραβίαση της φύσης και της βιολογίας», το πιο ευάλωτο κοινωνικά, αυτό που δίνει καθημερινά μάχες για την επιβίωση, τη φυλομετάβαση, την ίδια την ύπαρξή του. Ο Τραμπ και διάφορα εξαπτέρυγά του έσπευσαν σε δηλώσεις ότι «τα φύλα είναι δύο», τσαλαπατώντας (σκόπιμα ή από άγνοια) την πραγματικότητα του φάσματος στη σεξουαλικότητα και τον προσδιορισμό ταυτότητας φύλου. Οι ίντερσεξ άνθρωποι παραμένουν στο στόχαστρο της κακοποίησης, καθώς η ίδια η ύπαρξή τους θέτει σε αμφισβήτηση το δίπολο άνδρας – γυναίκα.
Ο επιθέσεις αυτές δίκαια πυροδότησαν κύματα αγανάκτησης και αντίστασης (μαζικές διαδηλώσεις για την 8η Μάρτη, έμπρακτη υπεράσπιση του δικαιώματος στην άμβλωση, δικαστικές προσβολές των αντι-τρανς νομοθετημάτων, κ.α.), στέλνοντας το μήνυμα ότι οι σεξιστικές πρακτικές δεν θα περάσουν.
Και στην Ελλάδα, ως λοατκι+ κοινότητα έχουμε επιτύχει μια σειρά από κατακτήσεις (σύμφωνο συμβίωσης και στη συνέχεια γάμος για ομόφυλα ζευγάρια, νομική κατοχύρωση αυτοπροσδιορισμού ταυτότητας φύλου, κατάργηση θεραπειών μεταστροφής, κ.α.), τις οποίες σωστά εκτιμάμε ως «μισές», και διεκδικούμε την διεύρυνσή τους για όλα μας. Την ίδια στιγμή, δεν υποτιμάμε την άνοδο της ακροδεξιάς του «Πατρίς θρησκεία –οικογένεια» και τις πιέσεις που ασκεί (με επιτυχία) στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας για υιοθέτηση της ομο-τρανσφοβικής ατζέντας, δεν ξεχνάμε την αυξανόμενη βία και τις γυναικοκτονίες. Πιστεύουμε ότι μπορούμε να τους σταματήσουμε με οδηγό τη συμπερίληψη, με την αλληλεγγύη ανάμεσα σε λοατκι+ και γυναικείο κίνημα και με συνέργεια με όλα τα κομμάτια της κοινωνίας που απεχθάνονται τον σεξισμό και τις διακρίσεις.
Από αυτή τη σκοπιά, είναι θλιβερό να βλέπουμε θραύσματα του πάλαι ποτέ μαχητικού δεύτερου κύματος του φεμινισμού να επιλέγουν, ειδικά σε αυτή τη χρονική συγκυρία, μια σεκταριστική γραμμή που βάζει σε αντιπαράθεση τις γυναίκες και την λοατκι+ κοινότητα, θρέφοντας τελικά την ομο-τρανσφοβία. Ας τα δούμε:
Η λεκτική αναφορά στον όρο «άτομα με μήτρα» ήταν μόνο η αφορμή. Για ποιο λόγο να στοχοποιείται ένας συμπεριληπτικός όρος, ο οποίος ασφαλώς και δεν ακυρώνει αλλά περιλαμβάνει τις γυναίκες μαζί με τους τρανς άνδρες (οι οποίοι μπορεί να έχουν μήτρα); Η μόνη σκοπιμότητα είναι να ακυρωθούν οι τρανς άνδρες.
Η λοιδώρηση του λοατκι+ αιτήματος για ισότητα στο γάμο διαγράφει τις ανάγκες των λοατκι+ ζευγαριών για πρόσβαση σε ασφαλιστική κάλυψη, υγειονομική περίθαλψη και κληρονομικό δίκαιο με το δήθεν προχωρημένο σχόλιο της απόρριψης του γάμου και την ειρωνική αναφορά στην αγάπη. Όμως, για να απορρίψεις κάτι, πρέπει να έχεις πρόσβαση σ’αυτό. Εδώ βρίσκεται το νόημα της διεκδίκησης! Θα ήταν εύλογο με το ίδιο σκεπτικό να θεωρηθεί αχρείαστο το δικαίωμα στο διαζύγιο (εφόσον ο γάμος είναι παρωχημένος)…
Η σεξεργασία είναι εργασία. Αλλοτριωμένη βέβαια, όπως κάθε εργασία στο καπιταλιστικό σύστημα, ωστόσο σήμερα αποτελεί μια πραγματικότητα. Ο αφορισμός της και η αντιμετώπιση των κάθε ταυτότητας φύλου ατόμων που ζουν από αυτή ως απολωλότα πρόβατα και θύματα δεν λύνει κανένα πρόβλημα, αντίθετα στιγματίζει και αποκλείει. Το αίτημα για ασφαλιστική και υγειονομική κάλυψη και στοιχειώδη προστασία των εργαζόμενων στο σεξ περιορίζει τους κινδύνους και τα φέρνει πιο κοντά στην οργανωμένη εργατική τάξη.
Η επίθεση στο αίτημα της λοατκι+ κοινότητας για τεκνοθεσία χωρίς αποκλεισμούς, αποδίδοντάς της ευθύνη για την εμπορευματοποίηση της παρενθεσίας συσκοτίζει την πραγματικότητα του ότι η τελευταία θεσπίστηκε από το 2002 με την ψήφο όλων σχεδόν των κομμάτων και με αποδέκτες όχι βέβαια τα γκέι ζευγάρια, αλλά ευκατάστατα ετερόφυλα ζευγάρια. Αντί να στοχοποιείται η λοατκι+ κοινότητα, δεν θα ήταν πιο αποτελεσματική η κατάργηση του μεταγενέστερου νόμου της κυβέρνησης Σαμαρά που άνοιξε τις πόρτες στον «τουρισμό για παρένθετη κύηση» και η αυστηροποίηση του πλαισίου με στόχο την παρένθετη κύηση για αλτρουιστικούς μόνο λόγους; Για την εμπορευματοποίηση της γέννησης, η ευθύνη βρίσκεται στο νεοφιλελεύθερο κράτος που μετέτρεψε την περίθαλψη γύρω από την κύηση και τον τοκετό σε δώρο στους ιδιώτες. Κάτι τελευταίο: Το δικαίωμα στην τεκνοθεσία θεωρούμε ότι αποτελεί αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα. Ας θυμίσουμε ότι η αποστέρηση από ομάδες ανθρώπων να αποκτήσουν παιδιά (όπως και το δικαίωμα του γάμου) αποτέλεσε τυπική πρακτική της αρνητικής ευγονικής, της οποίας θύματα υπήρξαν και οι γυναίκες (στείρωση γυναικών που είχαν «υπερσεξουαλική» δραστηριότητα ή απλά τύχαινε να έχουν μεγάλα γεννητικά όργανα). Θα ήταν πιο χρήσιμο να θυμόμαστε τι μας ενώνει.
Πόσα φύλα υπάρχουν τελικά; Η ύπαρξη ίντερσεξ και τρανς ατόμων διαψεύδει de facto το «αξίωμα» του ότι «υπάρχουν μόνο δυο φύλα». Γιατί λοιπόν τόση επιμονή από τη μεριά της ακροδεξιάς αλλά και των τερφ φεμινιστριών; Αν η προφανής απόληξη αυτής της άρνησης είναι ότι οι τρανς και ίντερσεξ εξοστρακίζονται εκτός του ανθρώπινου, το πραγματικό ζήτημα δεν είναι πόσα φύλα υπάρχουν αλλά πόσα και ποια φύλα εντάσσονται στο φάσμα του «φυσιολογικού» και ποια χαρακτηρίζονται «τέρατα» και «ανώμαλα». Ο βιολογικός ντετερμινισμός αποτελεί νεοφιλελεύθερη αντίληψη για τη φύση και όχι διαχρονική αλήθεια.
Στην εύλογα φορτισμένη συζήτηση που άνοιξε, επιχειρήθηκε από τις τερφ φεμινίστριες μια επίκληση στα αριστερά αντανακλαστικά, δυσφημίζοντας τον αγώνα για λοατκι+ δικαιώματα ως ατομική νεοφιλελεύθερη διεκδίκηση που ανταγωνίζεται τη συλλογική υπόθεση της αλλαγής της κοινωνίας. Είναι ένα κίβδηλο επιχείρημα. Ας θυμίσουμε ότι τα γυναικεία δικαιώματα στην εποχή που διατυπώθηκαν για πρώτη φορά (δεύτερο κύμα του φεμινισμού – δεκαετία 1970) είχαν αντιμετωπιστεί από την σταλινική αριστερά σαν αστικός δικαιωματισμός. Η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα. Τα δικαιώματα που διατυπώθηκαν τόσο από το λοατκι+ όσο και από το γυναικείο κίνημα αναφέρονταν σε ατομικές ελευθερίες, αλλά κατακτήθηκαν συλλογικά. Η πάλη για την ανθρώπινη χειραφέτηση και άρα για τα ατομικά δικαιώματα των μειονοτήτων παραμένει καθήκον της Αριστεράς.
Είναι επιτακτικό να αναλογιστούμε τον πολιτικό αντίκτυπο αυτών των θέσεων στη σημερινή συγκυρία. Η επίθεση στα λοατκι+ δικαιώματα αποτελεί τον Δούρειο Ίππο για την επίθεση και στα γυναικεία δικαιώματα. Δεν πρέπει να γελιόμαστε σε σχέση με την ατζέντα της ακροδεξιάς, όσο και αν οι τερφ-φεμινίστριες ισχυρίζονται ότι οι απόψεις τους συμπίπτουν μόνο συγκυριακά. Ο πραγματικός και διακηρυγμένος στόχος της ακροδεξιάς είναι η επιστροφή στο παρελθόν, στους παραδοσιακούς ρόλους που αντιπροσωπεύει το δίπολο άντρα-γυναίκας και βέβαια στον στερεοτυπικό ρόλο της γυναίκας. Η επίθεση στην τρανς κοινότητα είναι μόνο η αρχή, τα επόμενα δικαιώματα που θα επιχειρηθεί να ξηλωθούν είναι αυτά που έχουν κατακτήσει οι γυναίκες και η λοατκι+ κοινότητα μετά από αγώνες δεκαετιών. Ποιος αμφιβάλλει ότι, αν τους αφήσουμε να τσακίσουν τους τρανς, θα στραφούν ενάντια στο δικαίωμα του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών, και αργά ή γρήγορα στις αμβλώσεις (που ήδη είναι εδώ), τελικά στο δικαίωμα οι γυναίκες όπως και όλα τα άτομα, με μήτρα ή χωρίς, να έχουν λόγο για το σώμα τους;
Στη μάχη ενάντια στον σεξισμό, πέρα από τους μακρόχρονους αγώνες των γυναικών συνέβαλαν αποφασιστικά οι τρανς και λοατκι+ αγώνες.
Αποσταθεροποιώντας στον δημόσιο χώρο την στερεοτυπική εικόνα των γυναικών αλλά και των αντρών διευρύνουν τους τρόπους που κάθε άτομο ονειρεύεται να ζήσει τη ζωή του. Η μάχη για την ανθρώπινη χειραφέτηση δεν μπορεί παρά να είναι υπόθεση όλων των καταπιεσμένων.
Οι Proud Seniors Greece Ομάδα Υποστήριξης ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων 50 άνω καταγγέλλουμε τις προσωπικές επιθέσεις που δέχτηκε ο πρόεδρος του σωματείου μας, Γιάννος Κανελλόπουλος, με ανάρμοστες εκφράσεις και χαρακτηρισμούς από ομο-τρανσφοβικά τρολ που βρήκαν πεδίο δράσης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Είναι καθαρό ότι ένα μανιφέστο αντιπαράθεσης με την λοατκι+ κοινότητα, ακόμα και αν δεν έχει αυτήν την πρόθεση, ενθαρρύνει τις κακοποιητικές συμπεριφορές ενάντια σε τρανς ανθρώπους!
