Μια ΛΟΑΤΚΙ+ οικογένεια από την Ελλάδα, που όμως ζει στις ΗΠΑ, απευθύνθηκε στις Οικογένειες Ουράνιο Τόξο με σκοπό να απαντήσει στις ομοφοβικές αντιδράσεις που έχει προκαλέσει η συζήτηση γύρω από την ισότητα στον γάμο.
Με ένα μήνυμα στο Facebook της οργάνωσης, η συγκεκριμένη οικογένεια επιθυμεί μέσα από τη δική της εμπειρία, να αποδομήσει όλα εκείνα τα ομοφοβικά επιχειρήματα που προσπαθούν να περιθωριοποιήσουν τη ΛΟΑΤΚΙ+ γονεϊκότητα. Επίσης, μιλούν για την παρένθετη κύηση, και αναφέρουν όλες τις δυσκολίες που βιώνουν εξαιτίας της απουσίας της ισότητας στον γάμο στην Ελλάδα.
Διαβάστε αναλυτικά το μήνυμα:
«Χρόνια έχουμε Ισότητα Γάμου στις ΗΠΑ λόγω Ανώτατου Δικαστηρίου – αλλά πέρυσι πέρασε και από το Κογκρέσο νομοθεσία προστασίας αυτού του βασικού ανθρώπινου δικαιώματος.
Ας προχωρήσει και στην Ελλάδα – δεν αντέχω να ακούω από διάφορους-ες στην τηλεόραση παρωχημένα και αξιολύπητα επιχειρήματα περί “προστασίας της πυρηνικής ή παραδοσιακής οικογένειας” ή “απαξίωση της γυναίκας λόγω ρόλους παρένθετη κυοφορίας” κτλ. Καταρχάς έχουν ποτέ συνομιλήσει με μια παρένθετη μητέρα? Είναι φοβερό ότι μιλάνε έτσι χωρίς να έχουν ποτέ μιλήσει σε μία. Οι περένθετες μητέρες δεν βλέπουν τον εαυτό τους ως υποχείρια ή εργαλεία- αλλά βλέπουν την κύηση ενός μωρού ως μια ύστατη πράξη αγάπης – για να βοηθήσουν στην δημιουργία μιας νέας όμορφης οικογένειας – ένα κάλεσμα να προχωρήσει σε μια απαράμιλλη πράξη βοήθειας και αλληλεγγύης σε ένα ζευγάρι, για να ολοκληρώσει μια οικογένεια.
Ντροπή σε όλους-ες που απαξιώνουν τόσο ξεδιάντροπα αυτή την διαδικασία. Δεν έχουν ιδέα για το θέμα, και προχωρούν σε βαρύγδουπες δηλώσεις που είναι κενές περιεχομένου. Από που και ως που έχουν γίνει όλοι πλέον ειδήμονες, χωρίς καμία συνομιλία ή έρευνα περί του θέματος;
Σε τι στερείται η οικογένεια μας; Ας μου εξηγήσει καποιος γιατί η οικογένεια μου είναι κατώτερη της “παραδοσιακής ή “πυρηνικής” οικογένειας; Τι μας λείπει; Σε τι στερούμαστε; Γιατί πρέπει να ντρεπόμαστε;
Ας μου πει κάποιος, γιατί είναι κατωτέρας κατηγορίας ο γάμος μας; Η οικογένεια μας; Γιατί ως ομόφυλο παντρεμένο ζευγάρι να μην δικαιούμαι την αναγνώριση και επιβράβευση του Ελληνικού Κράτους; Δεν είμαι παραγωγικό μέλος της κοινωνίας; Δεν πληρώνω φόρους όπως όλοι οι άλλοι; Δεν ακολουθώ τους ίδιους νόμους; Δεν έχω τα ίδια όνειρα, ελπίδες, υποχρεώσεις όπως όλοι οι άλλοι;
Τι λείπει απο εμάς;
Τι λείπει από τον γάμο μας και την οικογένειά μας; Η αγάπη; Η γενναιοδωρία; Η αρετή; Το αίσθημα ευθύνης; Η καλοσύνη; Η ηθική; Τι;
Θα ήθελα κάποιος να μου πει τι είναι αυτό που μου λείπει για να είμαι καλός πατέρας; Τι μου λείπει για να μεγαλώσω σωστά το παιδί μου; Πραγματικά αυτοί οι άνθρωποι νομίζουν ότι είναι τόσο “διεστραμμένη η ‘φύση’ μου” που δεν μπορώ να μεγαλώσω ένα παιδί; Με ξέρουν; Ξέρουν όλους τους άλλους-ες που θέλουν να δημιουργήσουν μια οικογένεια και να μεγαλώσουν παιδιά στην θαλπωρή της; Πως μπορούν να λένε τέτοια πράγματα;
Ντροπή τους!
Είμαστε πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Έχουμε ένα παιδί, δύο χρονών, μέσω παρένθετης μητέρας, τον Κωνσταντίνο. Ο Κωνσταντίνος μας δεν μπορεί να καταγραφεί στα Ελληνικά αρχεία, διότι το πιστοποιητικό γεννήσεως (ορθώς) δηλώνει εμένα και τον άντρα μου, τον Κόρυ, ως τους γονείς. Άρα δεν τον αναγνωρίζει ως γιο μου το Ελληνικό Κράτος. Δεν μπορεί να ζητήσει ιθαγένεια, στερείται δικαιώματα στο οικογενειακό δίκαιο, θέματα κληρονομιάς, και ούτω καθεξής. Με την υπάρχων νομοθεσία, το Ελληνικό Κράτος όχι μόνο στερεί στην οικογένεια μου την στοιχειώδη αναγνώριση και τον σεβασμό που αρμόζει στον γάμο μας και στην οικογένεια μας, επιπλέον μας υποβιβάζει σε μια νομική σχέση “Συμφώνου Συμβίωσης” και δεν αναγνωρίζεται κανένα-μα ΚΑΝΕΝΑ- δικαίωμα στο παιδί μας!
Στα μάτια του κράτους, νομικά δεν υπάρχει καν ο Κωνσταντίνος.
Και δεν είναι θέμα για δημοσκοπήσεις και “αν είναι έτοιμη” ή όχι η Ελληνική κοινωνία. Ζούμε σε μια δημοκρατία, και όχι σε μια οχλοκρατία, ούτε υπό την τυραννία της πλειοψηφίας (majoritarian tyranny). Τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα δεν υπόκεινται σε γκάλοπ και ψηφοφορίες – ίδια επιχειρήματα υπήρχαν πριν την προώθηση πολιτικού γάμου, διαζυγίου, ακόμα και περί δικαιώματος ψήφου για τις γυναίκες.
Δεν είναι θέμα αν είμαστε “έτοιμοι”. Είναι θέμα δικαιοσύνης, ισοτιμίας και ισότητας. Η ελληνική οικογένεια έχει αλλάξει, έχει πολλές μορφές, και πρέπει όλες οι μορφές να έχουν ισόνομη προστασία.
Και επιτέλους, έλεος πια – αντί να κάνουν τα κανάλια συζήτηση και να ρωτάνε ετεροφιλόφυλα άτομα περί του θέματος και να αναρωτιώνται “μα έχουν Σύμφωνο Συμβίωσης, τι τους λείπει?” και να βαυκαλίζονται σε τέτοιες συνομιλίες – να καλέσουν άτομα σαν εμένα και άλλα ομοφυλα ζευγάρια να πουν ποια ακριβώς είναι τα προβλήματα.
Αν δεν αλλάξουν τα θέματα δικαίου στην Ελλάδα, δεν πρόκειται ούτε να επιστρέψουν Έλληνες ξενιτεμένοι και ομογενείς, ούτε να έρθουν στην Ελλάδα Ευρωπαίοι και άλλοι υπάλληλοι πολυεθνικών να δουλέψουν και να ζήσουν στην Ελλάδα, και να τονώσουν και να προωθήσουν το Ελληνικό παραγωγικό δυναμικό.
Είναι άτοπα τα όποια επιχειρήματα έχω ακούσει και είναι τραγικό ότι ακόμα δεν έχουμε Ισότητα Γάμου και δικαίωμα τεκνοθεσίας στην Ελλάδα.
Ιωάννης Στυλιαράς Ιατρός-Νευροχειρουργός
Κόρυ Μάστρομ Διδάκτωρ Φαρμακοποιός
Μιννεσότα, Η.Π.Α.».
