Στη Ράκα της Συρίας ο 25χρονος σήμερα Νουρ σπούδαζε πληροφορική, εργαζόταν ως εθελοντής σε μια οργάνωση, παρέχοντας ψυχολογική υποστήριξη και συμβουλευτική για το HIV/AIDS, και συμμετείχε σε μια θεατρική ομάδα.
Μέχρι που τον έβαλε στο στόχαστρο το ISIS, όπως είπε στην εκδήλωση για τους ΛΟΑΤΚΙ πρόσφυγες, την οποία διοργάνωσαν η καναδική πρεσβεία, ο Δήμος Αθηναίων και η οργάνωση Solidarity Now το βράδυ της Τρίτης στην Ταινιοθήκη της Ελλάδας, σε μια κατάμεστη αίθουσα.
«Oταν στερεύεις από δάκρυα και εξαντλείσαι από τις προσβολές, αναγκάζεσαι να διασχίσεις με κάθε δυνατό τρόπο τα σύνορα, ακόμα και υπό την απειλή των όπλων και των συνοροφυλάκων. Oταν κατάφερα να φτάσω στην πρώτη πόλη της Τουρκίας, ένιωσα λες και ξαναγεννήθηκα. Το όνειρο όμως δεν κράτησε πολύ. Eζησα στην Κωνσταντινούπολη 11 μήνες και κατάλαβα ότι οι Τούρκοι δεν είναι φιλικοί προς τους γκέι. Eχασα τους φίλους μου, έναν γκέι και δύο τρανς. Τους έδειραν, τους βίασαν, τους ακρωτηρίασαν, τους βασάνισαν μέχρι θανάτου. Δεν άντεξα άλλο, μάζεψα τα πράγματά μου και ήρθα στην Ελλάδα, που για μένα αντιπροσωπεύει την κοιτίδα του πολιτισμού», είπε.
Eφτασε στη Σάμο στις 27 Μαρτίου και στο ραντεβού με την υπηρεσία Ασύλου τον Μάιο τού είπαν ότι είχε δικαίωμα να ενταχθεί στο πρόγραμμα μετεγκατάστασης.
Η συνέντευξη έγινε στις 5 Ιουλίου, αλλά τον Δεκέμβριο του απάντησαν ότι δεν δικαιούται να μετεγκατασταθεί, καθώς είχε έρθει στην Ελλάδα μετά τις 20 Μαρτίου, ημερομηνία ισχύος της ευρωτουρκικής διακήρυξης για το προσφυγικό, και του έδωσαν νέο ραντεβού για τον Μάιο.
Περίπου 30 υποθέσεις ΛΟΑΤ προσφύγων έχει χειριστεί το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών, όπως επισήμανε η πρόεδρος του Σωματείου Μαρίνα Γαλανού, σημειώνοντας πως πολλοί ΛΟΑΤΚΙ πρόσφυγες διστάζουν να αναφέρουν ότι διώκονται λόγω του σεξουαλικού τους προσανατολισμού, από φόβο μήπως διαρρεύσει και στιγματιστούν.
Αναγνώρισε ότι υπήρξε καλή συνεργασία με την υπηρεσία Ασύλου, ζήτησε όμως, μεταξύ άλλων, να λειτουργήσουν δομές φιλοξενίας για τους ΛΟΑΤΚΙ πρόσφυγες και να υποστηριχτούν τα τρανς άτομα που έχουν ήδη ξεκινήσει τη λήψη ορμονών στις χώρες καταγωγής.
«Μεγάλη νίκη» χαρακτήρισε η διευθύντρια της υπηρεσίας Ασύλου Μαρία Σταυροπούλου το γεγονός ότι έχουν πάρει άσυλο πολλοί ΛΟΑΤ στην Ελλάδα, συνέστησε όμως υπομονή, καθώς η Ελλάδα είναι σήμερα η δεύτερη χώρα μετά τη Γερμανία σε ποσοστό αιτημάτων ασύλου σε σχέση με τον συνολικό πληθυσμό. «Μόνο καλύτερα μπορούμε να πάμε», είπε. Σημείωσε ότι το ευρωπαϊκό δίκαιο δεν περιλαμβάνει τους ΛΟΑΤΚΙ στις ευάλωτες περιπτώσεις.
«Ο προσφυγικός πληθυσμός είναι πολύ ευάλωτος έτσι και αλλιώς και είναι δύσκολο να διακρίνεις τους πιο ευάλωτους μέσα στους ευάλωτους.
Η αναζήτηση της μεγαλύτερης ευαλωτότητας κινδυνεύει να θρυμματίσει αυτό τον πληθυσμό», σημείωσε ο πρώην γενικός γραμματέας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Κωστής Παπαϊωάννου.
«Δεν πρέπει να οδηγηθούμε στην αντιμετώπιση των αιτούντων άσυλο ως μάζας, κάθε ομάδα έχει δικές της ανάγκες», σημείωσε η σημερινή γενική γραμματέας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Μαρία Γιαννακάκη.
Στην εκδήλωση προβλήθηκε η καναδική ταινία του Πολ Εμίλ ντ’ Εντρεμόν «Μια τελευταία ευκαιρία» με θέμα τις προσπάθειες των ΛΟΑΤ προσφύγων στον Καναδά να πάρουν άσυλο και την υποστήριξη του ΛΟΑΤ κινήματος.
Η εκδήλωση διακόπηκε για λίγο, όταν περίπου 10 άτομα με καλυμμένα πρόσωπα εισέβαλαν βίαια στον χώρο, επιτέθηκαν φραστικά στην κ. Σταυροπούλου και πέταξαν αυγά, ενώ μοίρασαν κείμενο συμπαράστασης στον Αιγύπτιο Μοχάμεντ Α., που κάνει απεργία πείνας στη Λέσβο από τις 13 Δεκεμβρίου με αίτημα να μην απελαθεί, καθώς έχει απορριφθεί το αίτημά του για άσυλο.
