Ένας ουγγρικός νόμος που απαγορεύει την προώθηση της ομοφυλοφιλίας στα σχολεία τέθηκε σε ισχύ την Πέμπτη, με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να χρησιμοποιεί τον νόμιμο και οικονομικό του άξονα για να πιέσει τη χώρα αυτή της Ανατολικής Ευρώπης να καταργήσει τη νομοθεσία.
Τέσσερα ΛΟΑΤ+ άτομα από την Ουγγαρία παίρνουν τον λόγο εξηγώντας τον αντίκτυπο αυτής της ομοφοβικής νομοθεσίας.
“Πολλοί από τους γκέι φίλους μου νιώθουν κατάθλιψη” δήλωσε στο Reuters η 29χρονη Andrea Terez Sztraka, εκπαιδευτικός και μέλος του προγράμματος “Getting to Know LGBT People here”, το οποίο διοργανώνει εθελοντικές συνεδρίες ενάντια στην ομοφοβία και την τρανσφοβία στα σχολεία από το 2000.
“Είναι φοβισμένοι. Δεν ξέρουν πώς μπορούν να ζήσουν τη ζωή τους και πολλοί από αυτούς που σχεδίαζαν να κάνουν παιδιά αισθάνονται απελπισμένοι.”
Το πρόγραμμα λαμβάνει περίπου 40 προσκλήσεις ετησίως από σχολεία, φτάνοντας μέχρι και τους 1.500 μαθητές.
Αλλά αυτό άλλαξε το 2019 όταν τα κρατικά μέσα ενημέρωσης άρχιζαν να λένε ψέματα για το πρόγραμμα και με τις ακροδεξιές ομάδες να εμποδίζουν τις συνεδρίες.
Μια φωτογραφία ενός δασκάλου που παρακολούθησε μια συνάντηση, σχετικά με την αντιμετώπιση του εκφοβισμού ΛΟΑΤ+ μαθητών δημοσιεύθηκε στο διαδίκτυο, προκαλώντας πλήθος αντιδράσεων.
“Οι εκπαιδευτικοί φοβούνται πλέον να μας προσκαλέσουν επειδή φοβούνται τις συνέπειες”, εξηγεί η Sztraka.
“Το μίσος είναι βασικό στοιχείο τώρα στην κυβέρνηση”, συμπληρώνει ο Imre Marton, ένας 53χρονος εθελοντής του εκπαιδευτικού προγράμματος.
“Η ΛΟΑΤ+ κοινότητα είναι ο επόμενος εχθρός και δεν θέλω πλέον να είμαι μέρος αυτού. Νιώθω ντροπή που είμαι από αυτή τη χώρα”.
Ο Marton έκανε coming out ότι ως γκέι, αφού απέκτησε τρία παιδιά και μετά από μια περίοδο 15 «χαμένων» ετών με θεραπείες μεταστροφής.
Εάν αυτό το πρόγραμμα υπήρχε τότε, “όλα θα ήταν σαφέστερα”, αναφέρει χαρακτηριστικά.
Ο Marton βρήκε την ευκαιρία να υποστηρίξει ευάλωτα ΛΟΑΤ+ παιδιά. Τώρα φοβάται ότι ο νέος νόμος θα αναγκάσει τους ανθρώπους να επιστρέψουν στην ντουλάπα.
“Θα επιστρέψουμε στις σκοτεινές μέρες του κομμουνισμού, όταν η ομοφυλοφιλία ‘δεν υπήρχε καθόλου’“, είπε. “Θα το σκεφτώ επίσης δύο φορές, πριν φιλήσω τον φίλο μου στον δρόμο”.
“Μισώ τη χώρα μου. Είμαι θυμωμένος και απελπισμένος. Η κυβέρνηση δημιουργεί και υποστηρίζει το μίσος. Στη χώρα μου, θεωρούμαι παιδεραστής … δεν θέλω να ζήσω εδώ”.
Η Daniella, είναι μια τρανς γυναίκα που τώρα ζει στο Βερολίνο.
Αρκετά ΛΟΑΤ + άτομα έχουν ήδη εγκαταλείψει τη χώρα, συμπεριλαμβανομένης της Daniella.
“Δεν ήθελα να περάσω από αυτή τη μετάβαση και να κάνω θεραπεία σε μια βαθιά τρανσφοβική και ομοφοβική χώρα»”, αναφέρει.
Η Daniella άρχισε να αισθάνεται αποξενωμένη από την Ουγγαρία, όταν επισκέφτηκε τη Νέα Υόρκη.
Αυτό το συναίσθημα έγινε πιο έντονο, καθώς ψηφίστηκαν πέρυσι νόμοι που απαγορεύουν στα ζευγάρια του ιδίου φύλου να τεκνοθετούν και στα τρανς άτομα να αλλάζουν τα στοιχεία τους στα επίσημα έγγραφα.
“Είναι σαν η κυβέρνηση να γίνεται όλο και πιο εχθρική προς τους ΛΟΑΤ+ ανθρώπους”, είπε. “Εδώ και χρόνια πριν, είχαμε την ισλαμοφοβία και τους πρόσφυγες. Σήμερα, οι ΛΟΑΤ άνθρωποι είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος”.
Μία από τις πρώτες αναμνήσεις του Imre Zsoldos είναι η οργή του πατέρα του, όταν τον βρήκε να παρακολουθεί το “Fiddler on the Roof”, μια ταινία για την εβραϊκή ζωή της Ανατολικής Ευρώπης στις αρχές του 20ού αιώνα.
“Θύμωσε πολύ γιατί δεν έκλεισα τις κουρτίνες. Φοβόταν ότι θα το έβλεπαν οι γειτονες. Δεν ήξεραν ότι ήμασταν Εβραίοι”, είπε ο 40χρονος Zsoldos.
“Μεγαλώσαμε με τον φόβο ότι κανείς δεν μπορεί να ξέρει ότι είμαστε Εβραίοι και αργότερα κανείς δεν μπορούσε να ξέρει ότι είμαι γκέι”.
Ο Zsoldos είπε ότι είχε ζήσει τη ζωή του κρυφά έχοντας ως σύνθημα «το να είσαι ομοφυλόφιλος είναι κάτι που καλύτερα να λέγεται ανάμεσα στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού».
“Τώρα φοβάμαι ότι πρέπει να αποφασίσω μεταξύ του να αρχίσω να γίνομαι ένας δυνατός ακτιβιστής ή να εγκαταλείψω τη χώρα”, είπε.
