Λεσβιακή ορατότητα και Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης… από τη Μαρία Cyber

Τα εγκαίνια της έκθεσης της Μαρίας Κατσικαδάκου (Maria Cyber) στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ) πραγματοποιήθηκαν το Σάββατο, με τον δεύτερο όροφο του μουσείου να γεμίζει με δυνατές εικόνες… λεσβιακής ορατότητας.

Πιο συγκεκριμένα, τα πορτρέτα της Maria Cyber απαθανατίζουν προσωπικές στιγμές ανάμεσα σε φίλες και ερωτικές συντρόφους, εικόνες που διαφορετικά θα παρέμεναν φευγαλέες.

Πολλές είναι παιγνιώδεις, υπονομεύοντας τις παραδοσιακές αντιλήψεις περί φύλου και εξουσίας, ενώ άλλες απεικονίζoυν χαλαρές, ανεπιτήδευτες στιγμές ή διαπεραστικά, ευθύβολα βλέμματα στην κάμερα, πάντα με μια αίσθηση σεβασμού προς τις γυναίκες που φωτογραφίζει.

Στα έργα της Μαρίας, η φωτογραφία εμπλέκεται σε έναν δυναμικό διάλογο με την queer οπτική κουλτούρα, φέρνοντας στο προσκήνιο τη λεσβιακή ορατότητα. Απαθανατίζει γυναίκες εντός μιας συλλογικής queer μνήμης και συμβάλλει σε μια πολιτική του βλέμματος, (προ)καλώντας μας να επανεξετάσουμε τις έννοιες της αντίληψης, της εξουσίας, της μνήμης και της αναπαράστασης. Οι φωτογραφίες της λειτουργούν ως πράξεις αντίστασης απέναντι στην αποσιώπηση, αποτυπώνοντας στιγμές που διαφορετικά θα χάνονταν στη λήθη. Συγκροτούν ένα οπτικό αρχείο του αγώνα μιας κοινότητας για αναγνώριση, καταγράφοντας όχι μόνο την εξωτερική εμφάνιση των υποκειμένων της, αλλά και στοχασμούς για τους εσωτερικούς τους κόσμους. Δεν πρόκειται για απλές εικόνες, αλλά για ιστορικά ντοκουμέντα που αποτυπώνουν την ουσία μιας εποχής, ενός τόπου και ενός κινήματος.

Πρόκειται για την πρώτη φορά που μια τέτοια έκθεση φιλοξενείται στο μουσείο κι αυτό είναι εξαιρετικό σημαντικό για δύο λόγους. Αφενός, γιατί τα έργα των ΛΟΑΤΚΙ+ δημιουργών στη χώρα μας σπανίως “παίρνουν βήμα” σε χώρους όπως αυτός του ΕΜΣΤ αφετέρου γιατί η λεσβιακή αντιπροσώπευση παραμένει εξαιρετική περιορισμένη – πολλές φορές – και στον κόσμο της τέχνης.

Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 26.01.2025.

Σπεύσατε εγκαίρως!

Vasilis Thanopoulos

Από μικρός ήθελα να γίνω αστροναύτης. Εξάλλου, πάντα θυμάμαι να μου λένε ότι "πετάω στα αστέρια". Λόγω όμως σχετικής υψοφοβίας αποφάσισα να αλλάξω επαγγελματικό προσανατολισμό και να γίνω δημοσιογράφος (απ' το κακό στο χειρότερο), Μπήκα στο Πάντειο (Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων & Πολιτισμού) και λίγους καφέδες αργότερα πήρα το πτυχίο μου. Έκτοτε το επαγγελματικό μου μετερίζι με έχει οδηγήσει στην πόρτα ανθρωπιστικών οργανισμών (Διεθνή Αμνηστία, Έλιξ) αλλά και πολλών έντυπων και διαδικτυακών μέσων (Esquire, Nitro, Protagon, κλπ). Η σχέση μου με το Antivirus ξεκίνησε τυχαία τον Μάρτιο του 2013. Έκτοτε έγινε λατρεία... Είτε εδώ είτε στο περιοδικό, όλο και κάπου θα με πετύχετε. Αν τώρα θέλετε να κάνετε και κάποιο σχόλιο... θα με βρείτε στο [email protected]. Cu!




Δες και αυτό!