«Ανέκαθεν η τηλεόραση στην Ελλάδα ήταν ένα συντηρητικό μέσο», θυμάμαι να λέει μια καθηγήτριά μου στο πανεπιστήμιο, στο πλαίσιο ενός μαθήματος για την ιστορία των Μέσων με την ίδια να σημειώνει: «Όχι, γιατί αντανακλά τα πιστεύω του τηλεοπτικού κοινού, αλλά κυρίως γιατί προωθεί τις αντιλήψεις ή εξυπηρετεί τα συμφέροντα όσων αποφασίζουν γι΄αυτή».
Αρκετά χρόνια μετά και το σχόλιο της καθηγήτριάς μου, μοιάζει πιο επίκαιρο από ποτέ, καθώς η τηλεόραση φέτος και συνεπακόλουθα και ο δημοσιογραφικός λόγος που φιλοξενήθηκε σε αυτή ξεπέρασαν κάθε ρεκόρ συντηρητισμού υιοθετώντας και μεταδίδοντας μπόλικες ποσότητες αντί-ΛΟΑΤΚΙ+ λόγου (ρητορική μίσους). Εδώ να πούμε, πως στην Ελλάδα η τηλεόραση ποτέ της δεν συγκαταλεγόταν στα ασφαλή περιβάλλοντα για τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, φέτος όμως το «κακό» φαίνεται να παράγινε. Γιατί, όμως, έτσι; Και ποιοι φέρουν την ευθύνη για αυτό;
Ο ακροδεξιός – φασιστικός λόγος
Κανένας σχολιασμός δεν μπορεί να μην ξεκινήσει χωρίς τη διαπίστωση για την αύξηση της ακροδεξιάς στην Ελλάδα. Μια ακροδεξιά που χτίζει την καριέρα της πάνω στον αντιεπιστημονικό λόγο, διαπομπεύοντας ό,τι τη συμφέρει (φυσικά και τους ΛΟΑΤΚΙ+). Αυτό, ωστόσο, από μόνο του δεν αρκεί για να δικαιολογήσει τα ποσοστά κακοποίησης που σημείωσε η φετινή τηλεοπτική σεζόν. Βλέπετε, ο ακροδεξιός λόγος δεν μπορεί να κάνει τίποτα αν δεν υπάρξουν κι αυτοί που τον χρησιμοποιούν για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους.
Πολιτική ευθύνη
Ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών απασχόλησε έντονα (και σε πολλές περιπτώσεις αποκλειστικά) τόσο τον πολιτικό όσο και τον δημοσιογραφικό κόσμο. Αυτό φυσικά αποτυπώθηκε και σε όλες τις πολιτικές και δημοσιογραφικές συζητήσεις που έγιναν δημόσια όλη αυτήν την περίοδο. Και στις δύο περιπτώσεις η διαχείριση του ακροδεξιού λόγου και της αντί-ΛΟΑΤΚΙ+ ρητορικής της ήταν η ίδια. Αναγνωρίστηκε και κανονικοποιήθηκε ως «άλλη άποψη». Βλέπετε… τα συντηρητικά κοινά που τροφοδοτούν με ψήφους υπάρχουν σε κάθε παράταξη.
«Για άποψη που είναι σεβαστή» μίλησε ο πρωθυπουργός, σχολιάζοντας τον ακραίο ομοφοβικό λόγο της εκκλησίας. Για «έναν θεσμό που διατηρεί τις απόψεις του» μίλησε και η αξιωματική (ή μη) αντιπολίτευση. Τις «δικές του απόψεις» εξέφρασε και το ΚΚΕ, στηριζόμενο σε αντιεπιστημονικό λόγο, ενώ όλον αυτόν τον καιρό βομβαρδιζόμασταν από τις «άλλες -εξαιρετικά κακοποιητικές- απόψεις» της Ελληνικής Λύσης, της ΝΙΚΗΣ και των Σπαρτιατών. Αποτέλεσμα όλων αυτών; Πλήρης αναγνώριση της ρητορικής μίσους ως άλλη άποψη, χωρίς καμία πολιτική προσπάθεια αναχαίτησής της.
Και μετά ήρθαν οι δημοσιογράφοι
Αυτήν ακριβώς την κανονικοποιήση της «άλλης άποψης» έσπευσαν να μεταφέρουν στο τηλεοπτικό σκηνικό και οι απανταχού δημοσιογράφοι που – όπως και οι πολιτικοί – άρπαξαν την ευκαιρία να κερδίσουν νούμερα (όχι ψήφους) από τα συντηρητικά κοινά. Από «σοβαρά» talk show μέχρι lifestyle και κουτσομπολίστικες εκπομπές, παντού, υπήρχαν καλεσμένοι κάθε είδους, που στο όνομα της «άλλης απόψης» πυροβολούσαν εν ψυχρώ τις ΛΟΑΤΚΙ+ ταυτότητες.
O Μπέος, ο Καρατζαφέρης, ο Μπογδάνος, ο Ασκητής, ο Κούγιας, η Νεφέλη Ορφανού, η Άννα Φόνσου και τόσοι άλλοι περνούσαν ώρες ατελείωτες στον Λιάγκα, στον Χατζηνικολάου, στην Καινούργιου, τη Μελέτη και αλλού μεταφέροντας αφιλτράριστα λανθασμένες πληροφορίες και προσβολές. «Πούστηδες», «αδερφές», «ανωμαλίες», «παιδεραστία», «τρόποι για να θεραπευτούν» είναι μόλις κάποιες από τις λέξεις-φράσεις που ακούστηκαν στην τηλεόραση, χωρίς ουσιαστικά καμία αντίδραση μιας και αποτελούσαν «άλλες απόψεις».
Γιατί σας τα γράφω όλα αυτά; Αφενός, για να επισημάνω ότι ήταν μια πολύ δύσκολη σεζόν για εμάς τα ΛΟΑΤΚΙ+ (όλη αυτή η κακοποίηση οδήγησε σε αύξηση των επιθέσεων) αφετέρου για τονίσω ως δημοσιογράφος και ως ΛΟΑΤΚΙ+ ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη μπούρδα και πιο επικίνδυνη δικαιολογία από το να επιτρέπεις τη δημόσια έκφραση της ρητορικής μίσους (aka κακοποιητική συμπεριφορά) στο όνομα της ελευθερίας του λόγου. Γιατί, αυτομάτως σε καθιστά συνένοχο και όχι υπερασπιστή της -όποιας- δεοντολογίας.
Υ.Γ.: Χθες, η αντιπρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, κα. Αριάδνη (Άρια) Αγάτσα, μίλησε στην Καινούργιου (έχει σημασία κι αυτό), απατώντας στην έκκληση του Καπουτζίδη «να παρέμβει η ΕΣΗΕΑ», ώστε να μπει ένα φρένο σε όλη αυτήν την κακοποίηση. Μίλησε «για απόψεις που είναι όλες σεβαστές». Σήμερα, οι Οικογένειες Ουράνιο Τόξο αντέδρασαν ζητώντας συνάντηση με την ίδια και τον οργανισμό που εκπροσωπεί.
