Με αφορμή τις προτάσεις του εισαγγελέα στη δίκη Φιλιππίδη, το Κέντρο Διοτίμα αποδομεί τέσσερις μύθους για τον βιασμό, οι οποίοι αποτελούν στερεότυπα και συμβάλλουν στη διαιώνιση της κουλτούρας του βιασμού.
Με μια ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, το Κέντρο Διοτίμα αποδόμησε τέσσερις μύθους για τον βιασμό που αναπαρήγαγε ο συγκεκριμένος εισαγγελέας, ο οποίος ζήτησε την αθώωση του Φιλιππίδη και για τις δύο απόπειρες βιασμού.
Ακολουθεί η ανάρτηση της Διοτίμα:
- «Η γυναίκα δεν πήγε αμέσως στην Αστυνομία. Αυτή η μεγάλη καθυστέρηση, δείχνει ότι δεν είχε γίνει κάτι πολύ σοβαρό»
Ο βιασμός είναι από τα πλέον υποκαταγγελόμενα εγκλήματα έμφυλης βίας. Μόλις το 13,9% των γυναικών αναφέρουν το περιστατικό στην αστυνομία, σύμφωνα με την πιο πρόσφατη έρευνα (FRA, EIGE, Eurostat 2024).
Μάλιστα, όταν η σεξουαλική βία ασκείται από δράστες που έχουν εξουσία και υψηλότερη ιεραρχική θέση, ο υπαρκτός φόβος των θυμάτων για αντίποινα ή και οι απειλές των δραστών για δυσμενή μεταχείριση, απόλυση κλπ, αποτελούν σημαντικό ανασταλτικό παράγοντα.
Όπως είπε και ο εισαγγελέας είναι δεδομένο ότι ο κατηγορούμενος «της έκοψε τα φτερά, την καριέρα».
- «Το mondus operandi του βιασμού έχει άλλα στοιχεία όπως ερημικές τοποθεσίες, χαστούκια, απειλές»
Οι βιασμοί σπάνια συμβαίνουν από έναν άγνωστο σε ένα έρημο δρομάκι. Στην πλειονότητα τους δεν χρησιμοποιείται σωματική βία. Άλλωστε στην Ελλάδα, από το 2019, ο βιασμός ορίζεται νομικά με βάση την απουσία συναίνεσης. Κάθε γενετήσια πράξη χωρίς συναίνεση είναι βιασμός, ανεξάρτητα από την ύπαρξη ή μη σωματικής βίας.
- «Η εικόνα του δεν παραπέμπει σε βιαστή»
Συχνά οι δράστες σεξουαλικών εγκλημάτων παρουσιάζονται ως «τέρατα», «ψυχικά άρρωστοι», «σεξουαλικά στερημένοι», «αλλοδαποί». Από το κάδρο βγαίνουν πάντα όσοι είναι όμορφοι, επιτυχημένοι, με κοινωνικό γόητρο.
Στην πραγματικότητα, η πλειοψηφία των βιασμών διαπράττεται από κάποιον γνωστό στο θύμα, δράστη. Μπορεί να είναι φίλος, συνάδελφος, (νυν ή πρώην) σύντροφος, άλλο μέλος της οικογένειας. Ο «μύθος του άγνωστου δράστη» στέλνει το λανθασμένο μήνυμα ότι μια σεξουαλική επίθεση που διαπράχθηκε από κάποιον γνωστό στο θύμα δεν είναι βιασμός.
- «Με ένα κλικ σήμερα μια γυναίκα μπορεί να μιλήσει για κακοποίηση»
Αν και μετά το metoo, οι γυναίκες μιλούν πιο εύκολα για τη βία που βίωσαν, οι επιζώσες βιασμού πρέπει να ξεπεράσουν πλειάδα εμποδίων για να οδηγήσουν τον βιαστή τους στο ειδώλιο: τη διάχυτη κουλτούρα του βιασμού που τις ενοχοποιεί, αντιεπαγγελματικές συμπεριφορές από τις αστυνομικές και ιατροδικαστικές Αρχές, δευτερογενή θυματοποίηση μέσα στις δικαστικές αίθουσες, στιγματισμό, διαπόμπευση στα social media.
Στεκόμαστε δίπλα στα θύματα σεξουαλικής βίας.
