(Υπάρχουν στιγμές που τρέχεις πέρα δώθε, για μέρες, βδομάδες, μήνες ολόκληρους για δουλειά, για ταξίδια, για θέματα υγείας, για έρωτες, για να χορτάσουν οι τάσεις φυγής, για να μάθεις και να διδάξεις, για να φουσκώσεις ολόκληρη.
Υπάρχουν στιγμές που αλλαγές έρχονται η μία πίσω από την άλλη, χάνεις τον μπούσουλα, αλλά γουστάρεις κιόλας για να μη βαριέσαι και να ‘χεις και ιστορίες να λες.
Υπάρχουν στιγμές που αναθεματίζεις την ώρα και τη στιγμή για πράγματα που είπες κι έκανες.
Υπάρχουν στιγμές που το απόλυτο τίποτα, αυτό το βαρετό, πυκνό και ασφυκτικό κενό γεμίζει τα πνευμόνια σου και καλύπτει τα μάτια σου και το μόνο που υπάρχει είναι αυτό- το τίποτα.
Υπάρχουν στιγμές που είσαι πραγματικά ευτυχισμένη και γεμάτη και βουρκώνεις γιατί εντοπίζεις κομμάτια ευτυχίας σε σκηνικά και σε ανθρώπους. )
Η καινούργια σεζόν με βρίσκει με μετακόμιση και να καλωσορίζω το (περιστασιακό) κάπνισμα στη ζωή μου. Τι σας νοιάζει τώρα εσάς; Θα σας πω.
Είναι μία βασική αλλαγή στη ζωή του ατόμου- η μετακόμιση. Μαζεύεις τα μπογαλάκια σου και σ’ άλλη παραλία- τη δική σου. Ναι, τώρα έχω την ευκαιρία να υστεριάζω με το καθάρισμα και να το χαίρομαι, να πηγαίνω το σκύλο βόλτα στις 2 το βράδυ για να πάρω παγωτό, να διαβάζω τα βιβλία μου καθισμένη ανάποδα και με τα πόδια στον τοίχο (όταν δεν υστεριάζω με το καθάρισμα ). Μπορώ να ακούω μουσική συνεχώς και να γράφω για το περιοδικό με ανοιχτά παντζούρια και ταυτόχρονα να τραγουδάω φάλτσα ντυμένη σαν στρουμφάκι (δεν θα μάθετε ποτέ).
Η καινούργια σεζόν μου αρχίζει με μια μεγάλη, καθαρή ανάσα.
(Εσύ για τι έτρεξες τελευταία φορά; )
2Μ
