ΗΠΑ: Στοχοποίηση των εικονογραφημένων παιδικών βιβλίων

Η λογοκρισία στις ΗΠΑ στοχεύει σε μεγάλο βαθμό τα εικονογραφημένα παιδικά βιβλία, που αντιπροσωπεύουν το 10% του συνόλου για κράτηση σε σχολεία και βιβλιοθήκες, σύμφωνα με ανάλυση της Washington Post. Πάνω από 300 εικονογραφημένα βιβλία λογοκρίθηκαν τον περασμένο χρόνο.

Το 75% από τα παιδικά βιβλία με εικόνες αφορούσαν LGBTQ+ περιεχόμενο. Στο 64% των περιπτώσεων, οι αντιρρησίες δήλωσαν ότι δεν ήθελαν τα παιδιά να διαβάζουν για λεσβίες, γκέι, αμφιφυλόφιλες, τρανς, non-binary και queer ζωές. Στο 44% των παραπόνων, τα βιβλία χαρακτηρίστηκαν ως «ακατάλληλα».

Το 25% είχε χαρακτηριστεί με ψευδείς όρους όπως «επικίνδυνο», «απερίσκεπτο», «ρατσιστικό» και «ψέματα».

Ένα χαρακτηριστικό σχόλιο για το βιβλίο “Pride: The Story of Harvey Milk and the Rainbow Flag” αναφέρει: «Αυτό το βιβλίο… δεν διαχωρίζει την εκπαίδευση από τις ηθικές πεποιθήσεις».

Ο Rob Sanders, συγγραφέας του παραπάνω βιβλίου, είπε στο The Post ότι έχει δύο μηνύματα για τους γονείς που θέλουν να αφαιρέσουν τα βιβλία του. «Πρώτον, δεν πρέπει να έχουν τη δύναμη να καθορίζουν τι διαβάζουν τα παιδιά των άλλων. Δεύτερον, η έκθεση των παιδιών τους σε LGBTQ+ βιβλία δεν θα τα κάνει γκέι ή τρανς.

“Κοίταξέ με. Είμαι σχεδόν 65 ετών, μεγάλωσα διαβάζοντας μόνο βιβλία που παρουσίαζαν γονείς, που ήταν ετεροφυλόφιλοι και χαρακτήρες που βίωσαν τον κόσμο με κανόνες φύλου», είπε. «Αυτά τα βιβλία δεν με έκαναν στρέιτ».

Το “A Place Inside of Me” της Zetta Elliott δείχνει την ιστορία ενός νεαρού Μαύρου αγοριού που μαθαίνει για τον θάνατο ενός κοριτσιού στην κοινότητά του από την αστυνομία. Μια καταγγελία το αποκάλεσε «πολύ σκοτεινό και απαίσιο», υποστηρίζοντας ότι «οι αρχές επιβολής του νόμου απεικονίζονται ως κακοί σε όλο αυτό το έργο». Η Elliott είπε ότι είχε σκοπό να βοηθήσει τα Μαύρα παιδιά να αντιμετωπίσουν τα δύσκολα συναισθήματα, όταν ζουν στον κόσμο.

«Τι κάνετε λοιπόν με αυτή την περίπλοκη σχέση που έχουν οι Μαύροι με τις Ηνωμένες Πολιτείες; Ήθελα να γράψω κάτι που θα έδινε σε ένα παιδί την ευκαιρία να τιμήσει όλα του τα συναισθήματά του», είπε. «Απορρέει από μια συγκεκριμένη ομάδα γονέων που φοβούνται να κάνουν δύσκολες συζητήσεις. Αλλά αυτή η ιδέα ότι οι ενήλικες δεν πρέπει να επιτρέπεται να βοηθάς τα παιδιά να έρχονται σε επαφή με δύσκολα θέματα είναι απλώς γελοίο».