Ο Ιωακείμ Δενέγρης και ο Γιώργος Αριστείδου υπέγραψαν πέρυσι τον Γενάρη σύμφωνο συμβίωσης για να έχουν ένα καλύτερο μέλλον ως ζευγάρι. Μόλις απευθύνθηκαν σε τρεις τράπεζες για να πάρουν στεγαστικό δάνειο βρήκαν «τοίχο».
«Όταν είδε η διευθύντρια του τραπεζικού καταστήματος το σύμφωνο συμβίωσης στον φάκελό μας με την αίτηση για στεγαστικό δάνειο, σηκώθηκε από τη θέση της και σταυροκοπήθηκε». Αυτό καταγγέλλει, μιλώντας στο Antivirus, ο Ιωακείμ Δενέγρης, 52 ετών, Έλληνας υπήκοος, που πριν 10 χρόνια πήγε να ζήσει στη Λεμεσό μαζί με τον σύζυγό του, Γιώργο Αριστείδου, 38 ετών, γεννημένο στην Κύπρο.
Ο ίδιος μας διηγείται κι άλλη περίπτωση που έχουν δεχτεί απόρριψη ως ζευγάρι από άλλη κυπριακή τράπεζα, ενώ η πρώτη τράπεζα στην οποία απευθύνθηκαν, παρότι είναι πελάτες με την κοινή επιχείρησή τους – ένα κέντρο ευεξίας – δεν τους απάντησε ποτέ. Αλλά ας μας τα πει καλύτερα ο Ιωακείμ, με τον οποίο μιλήσαμε μέσω βιντεοκλήσης:
Πότε συνάψατε σύμφωνο συμβίωσης;
Το σύμφωνο συμβίωσης το κάναμε πέρυσι τον Γενάρη. Ο λόγος που το κάναμε ήταν και οικονομικός, όχι μόνο συναισθηματικός. Για να έχουμε ένα καλύτερο οικογενειακό εισόδημα και να μπορέσουμε να προχωρήσουμε. Όμως τελικά στην πράξη δεν έγινε κάτι τέτοιο.
Έχουμε ένα δικό μας wellness centre (σ.σ. κέντρο ευεξίας) τα τελευταία 7 χρόνια στη Λεμεσό. Είμαστε μαζί 14 χρόνια. Γνωριστήκαμε στην Αθήνα όταν σπούδαζε ο Γιώργος και λόγω της οικονομικής κρίσης αποφασίσαμε το 2012 να πάμε στην Κύπρο και να δουλέψουμε μαζί.
Μένετε μαζί με τους γονείς του Γιώργου;
Μόνοι μας μένουμε τώρα μέσα στη Λεμεσό. Αλλά θέλαμε από πέρυσι να πάμε να μείνουμε δίπλα στους γονείς του, διατηρώντας την αυτονομία μας. Για δύο λόγους:
Πρώτον, οι γονείς έχουν μεγαλώσει σε ηλικία και σαφώς θα χρειάζονται τη βοήθειά μας σύντομα. Μένουν 20 λεπτά έξω από τη Λεμεσό σε ένα πολύ όμορφο σπίτι. Είναι αρκετά μεγάλο και αποφασίσαμε ότι θα ήταν καλύτερο να χωριστεί το σπίτι στη μέση. Να φτιάξουμε δύο σπίτια – αυτό μπορεί να γίνει πολύ εύκολα – και να έχει ο καθένας την ιδιωτικότητά του. Ζώντας όμως ο ένας δίπλα στον άλλον.
Δεύτερον, θέλουμε να βγούμε από την πόλη, να ζήσουμε σε χωριό. Είναι επιλογή μας να μην μείνουμε πια σε μεγάλη πόλη.
Τι κάνατε λοιπόν;
Αποφασίσαμε να πάρουμε ένα ποσό με δάνειο, ώστε να κάνουμε τις απαραίτητες μετασκευές, για να χωρίσουμε το σπίτι και να μείνουμε εκεί. Έτσι, ξεκινήσαμε τη διαδικασία. Έχοντας ένα πολύ καλό εισόδημα και χωρίς να χρωστάμε.
Πότε το ξεκινήσατε;
Πέρυσι τον Γενάρη, αμέσως μετά το σύμφωνο, απευθυνθήκαμε σε γνωστό μας οικονομικό σύμβουλο, για να προχωρήσουμε στη διαδικασία αίτησης στεγαστικού δανείου. Θέλαμε να καταθέσουμε μαζί τα χαρτιά, για να εμφανίσουμε ένα καλό οικονομικό υπόβαθρο στις τράπεζες.
Πρώτα καταθέσαμε τον φάκελο στην τράπεζα με την οποία ήδη συνεργαζόμαστε για το κέντρο ευεξίας.
Μετά από κάποιους μήνες, τελικά δεν πήραμε καμία απάντηση. Βέβαια, οι τράπεζες έχουν απόλυτο δικαίωμα να μη σου εγκρίνουν δάνειο, χωρίς αιτιολογία.
Ο ίδιος σύμβουλος μας είπε να απευθυνθούμε σε δεύτερη τράπεζα. Στην αρχή ζήτησαν τα χαρτιά μας. Στείλαμε και το Σύμφωνο Συμβίωσης κι αμέσως τον πήρε τηλέφωνο πίσω η διευθύντρια του καταστήματος και του είπε: «Καλύτερα να μην προχωρήσουμε το δάνειο, με αίτημα από το συγκεκριμένο ζευγάρι προς την κεντρική μας διοίκηση. Γιατί είναι ομοφοβική και θα το απορρίψουν αμέσως.» Μας το μετέφερε το μήνυμα ο σύμβουλος και μείναμε άφωνοι.
Στη συνέχεια μας είπε να απευθυνθούμε και σε τρίτη τράπεζα. Αυτό έγινε τον Φλεβάρη του 2022. Καταθέτουμε τα χαρτιά στο τμήμα χορηγήσεων, σε έναν υπάλληλο. Ήταν όλα εντάξει με τον φάκελό μας, αλλά για να προχωρήσει το αίτημα έπρεπε να πάρει υπογραφή και από τη διευθύντρια. Ο υπάλληλος πήγε τα χαρτιά στη διευθύντρια. Εκείνη, κοιτώντας τον φάκελο, είδε το σύμφωνο συμβίωσης. Όπως μας μετέφεραν, σηκώθηκε όρθια κι άρχισε να σταυροκοπιέται! Επειδή το είδε!
Το κακό είναι ότι δεν ήμουν μπροστά. Δεν μιλήσαμε πρόσωπο με πρόσωπο να τους εξηγήσω ότι υπάρχουν μεγάλες εταιρείες που απευθύνονται στο γκέι κοινό και το θέλουν για πελάτη τους. Υπάρχουν ειδικά τμήματα μάρκετινγκ και προώθησης.
Και εν πάσει περιπτώσει έχουν αλλάξει τα πράγματα.
Έχετε εγκαταλείψει την προσπάθεια;
Προσωρινά. Λόγω της οικονομικής αβεβαιότητας που υπάρχει παγκοσμίως. Είναι λίγο παράξενα τα πράγματα αυτή τη στιγμή. Δεν θέλουμε να προχωρήσουμε σε ένα ριψοκίνδυνο βήμα.
Σας απογοήτευσε η στάση των τραπεζών;
Δεν με απογοήτευσε. Ήταν για γέλια η αντίδρασή τους. Βρισκόμαστε στο 2022. Εδώ στην Κύπρο, εν τω μεταξύ, είναι μια βαθιά θρησκευόμενη κοινωνία.
Έχετε αντιμετωπίσει άλλο πρόβλημα στην Κύπρο;
Τόσα χρόνια που είμαι εδώ δεν αντιμετώπισα κάποιο πρόβλημα με τον σεξουαλικό μου προσανατολισμό. Δεν ξέρω τι σκέφτονται ενδόμυχα, δεν με αφορά.
Αλλά θεωρώ ότι τα προβλήματα δημιουργούνται όταν εμείς οι γκέι προσπαθούμε να διαχωριστούμε από την υπόλοιπη κοινωνία. Εμείς συμπεριφερόμαστε όπως κάθε ζευγάρι. Έχουμε μαγαζί, όλοι γνωρίζουν για μας, οι οικογένειές μας, όλοι. Και οι ίδιοι το παρουσιάζουμε σα να είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό. Όταν πολλές φορές μας περνάνε για αδέλφια και μας ρωτάνε, ευθέως τους λέμε ότι είμαστε ζευγάρι.
Να πω εδώ ότι υπάρχουν διακρίσεις και εντός της γκέι κοινότητας στην Κύπρο. Εγώ έχω δεχτεί επίθεση ως Ελλαδίτης. Είναι πολύ δύσκολη η κοινωνία των γκέι εδώ. Είναι σαν μία μικρή επαρχιακή πόλη στην Ελλάδα. Πολύ κομπλεξικοί άνθρωποι, κρύβονται, υπάρχουν πολλοί καταπιεσμένοι και παντρεμένοι με γυναίκες, που δυστυχούν. Τρέχουν μέσα στα πάρκα να βρουν στα κρυφά κάποιον. Είναι πολύ λυπηρό.
Έχεις ακούσει άλλα περιστατικά τέτοιου είδους από κυπριακές τράπεζες προς ομόφυλα ζευγάρια;
Δεν έχει πέσει στην αντίληψή μου κάτι. Δεν το γνωρίζω.
Εγώ το έμαθα το περιστατικό από μία επώνυμη ανάρτηση στο Facebook. Μετά από αυτή τη γνωστοποίηση, όπου αναφέρεται και το όνομά σου, υπήρξε κάποια αντίδραση από την τράπεζα;
Όχι, τίποτα. Δεν νομίζω ότι θα γίνει κάτι τέτοιο. Εδώ είμαστε ένα μεγάλο «χωριό». Κρύβουνε πολύ εύκολα πράγματα κάτω από το χαλί. Παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο οι γνωριμίες. Δε νομίζω ότι θα μας ακούσει κανείς.
Όταν ηρεμήσει λίγο η διεθνής οικονομική κατάσταση, θα ψάξετε και για άλλη τράπεζα;
Ναι, σκεφτόμαστε κάποια πράγματα. Αν τα καταφέρουμε καλώς. Αν όχι, έχουμε και εναλλακτικές λύσεις. Αλλά σίγουρα στόχος μας είναι να μείνουμε κοντά στους γονείς του Γιώργου. Ό,τι γίνει, θα το κάνουμε μετά το καλοκαίρι, πάντως.
Εύχομαι να υπάρξει κάποια θετική εξέλιξη μετά και τη δημοσιοποίηση του θέματος.
Μακάρι, αλλά δεν το βλέπω εύκολο.
